Babasının gazi olmasıyla Denizli’ye dönmeye karar vermişti Âla’nın ailesi ancak kızı buraya, bu şehire bağlayan vardı. Küçük kalbinde filiz gibi yetiştirdiği sevdası. Alparslan. Bir gün hiç beklenmedik anda bu sır sevdayı öğrenen Alparslan sinirlenir, elinde ki kâğıtta küçük bir çocuk olarak gördüğü Âla’nın ona olan hisleri yazıyordu. Genç kızın kalbini bin parçaya böler sözleriyle, sonrasında pişman olsa da iş işten geçmiştir ve Âla ailesiyle birlikte Denizli’ye taşınmıştır. Yıllar geçmiş, bu isimler tamamen eskiden kalmışken genç kız öğretmen olarak Şırnak’a atanır. Birbiri ardına gelişen olaylar yıllar sonra iki kalbi tekrar bir araya getirir. “Serdengeçtim, senden geçemedim Âla..” Alparslan&Âla

Rusya’nın soğukluğuyla işlenmiş bir demirdi genç adamın intikamı. Ailesini katleden herkesi soğuk kılıcından geçirecekti ancak keskin tarafı bir güvercine değdi, yıllarca sevgisiz büyütülen bu kılıç titredi. Masumiyetin anahtarı güvercin uçtu.. Kanatları kılıcın sahibini buldu, tam yüreğinin ortasına kondu. Oyun tekrar başladı, kartlar yeniden dağıtıldı ve keskin kılıcın ucu gerçek sahiplerini buldu. HUN: kan, intikam, öç, ölüm