Düştük gurbete

Düştük gurbete iki lokma ekmek için

Söyleyin bu ayrılık bu gurbetlik niçin

Gurbete düşen garip ağlar için için

Ne ayrılıklar olsun, ne de gözyaşları

Nerde olsa kazanırdık iki lokma aş

Ne gönülde hüzün eksik ne gözlerde yaş

Ortadan bölünürdü sabır olsaydı taş

Ne hasretlikler olsun, ne de özlemleri

İnsanoğlu çok şey bırakır gerisinde

Nerede kaldı köy, hangi dağın berisinde

Varıp gideyim dağın karı erisinde

Ne gurbetlikler olsun, ne köyden çıkmalar

(Türküleştirilmiştir)