10. Bölüm

10.BÖLÜM.

Gece`nin Siması.

gezegendekiokur_

Kitabı Takip Et

1.27k 105 59

GOO

❄️⚡️

"Bazen en derin acılar,kelimelerle anlatılmayacak kadar sessizdir;ama kalbinde yankı yapar,her an hatırlatır."

1 yıl önce(Asi 16 yaşında.)4

3 yıldır her 25 martta ölesiye dövülüyordu,şeref hiç acımıyordu. Bu yıl daha farklı bir şey yapacaktı,ne yapacaktı ama?

Asi korkuyla bekliyordu,bu sefer ne yapacaktı? İçeri giren şeref ile korkusu daha da arttı,elinde bir sopa vardı. Ne yapacaktı o sopayı? Şeref hiç düşünmeden sopayı asinin sol gözüne hedef aldı. Ve attı. Asi korkunç Bir çığlık attı,canı çok yanıyordu. Ne yapmıştı şeref? Neden yapmıştı? Asi durmadan ağlıyor,canının yandığını söylüyordu. Şeref ise zevkle bu anı izliyordu,alayla güldü. Ardından kendisi gibi şerefsiz doktor olan arkadaşını getirdi,asinin yerinden çıkan göz bebeğini takmak için. Narkoz gerekiyordu ancak onu da yapmamışlardı. Asi çok acı çekiyordu,diğer çektiği tüm acılardan beterdi bu. Çok kötüydü. Çok acıydı. Şerefsiz doktor bembeyaz bir göz bebeği taktı asinin gözüne. Arından sağ gözü ile aynı olan mavi lens. Ancak asinin şuan düşündüğü tek şey gözündeki acıydı. Çok acıyordu. Defalarca ağlamış,yalvarmıştı ancak ikisi de dur durak bilmemişti. Asi en sonunda acıyla haykırdı ve kan ağladı. Sol gözüyle kan ağlıyordu. Sağ gözü de buna eşlik etmişti. Acıdan bayılmıştı.2

Baydemir ailesi telaş içindeydi. Gece durmadan ağlıyor sol gözünün ağrıdığını söylüyordu. Bütün aile fertleri etrafında pervane olmuştu. Hastaneye gitmişlerdi ancak bir şey yoktu. Gecenin gözünde kötü bir ağrı vardı,sızım sızım sızlıyordu. Niye böyle oluyordu? Anlamıyordu. Acısını iliklerine kadar hisseden de yaşayan da Asiydi ancak yanında ailesi yoktu. Acıyı aynı anda hisseden geceydi yanında koca ailesi vardı. Kimdi eksik olan? Asiydi. Kimdi affetmemesi gereken? Yine asiydi.

O günden sonra Asi deki tüm ipler kopmuştu. Nefret doluydu her şeye karşı. Saf bir nefret. Şereften koruyordu artık kendini. Ama gerek kalmamıştı artık. Ölüden farkı yoktu.

Yine kimsesizdi.

😔❄️🥲

Daktır civanım olan doktor ayağa kalkıp yanıma geldi,ve üzerime eğildi. Hayırdır koç?

"Nasılsın ufaklık?" Ufaklık ebendir. Haysiyetsiz.

"Dedim ya şöyle bir öteki tarafa gittim geldim ama iyiyim diye." Dedim bende. Kaşlarını çattı,çatma kaşlarını doktor kuşum erken yaşlanırsın.

"Deme öyle." Dedi sert sesiyle. Kafamı salladım ve başımı sol tarafıma çevirdim. Sol demişken,gözüm? Lens? Babasını satayım! Unuttum. Ondan yanıyor. Yavaşça doğrulmaya çalıştım ancak kasıklarıma giren ağrıyla dişlerimi sıktım. Ses çıkarmadım.

"Nereye Asi? Neden kalkıyorsun. Dinlenmen lazım." Diyen şahıs geceydi. Ama kalkmam lazım.

"Lavaboya gidecektim de." Dedim gözlerimi kaçırarak.

"Ben yardım edeyim annem." Dedi efsan hanım. Gerek yoktu,kendim hallederdim.

"Gerek yok kendim hallederim ben." Dedim hafif gülümseyerek. Yataktan çıkıp ayağa kalktım ve kasıklarıma inanılmaz bir ağrı girdi,öne eğildim acıyla.

"Yardım edelim demiştim Asi,neden söz dinlemezsin ki?" Diye sitem etti gece. Salın beni reis,böyleyim ben.

"Gerek yok dedim Gece!" Dedim üstüne basa basa. Yavaş adımlarla tuvaletin olduğu kısma doğru yürüdüm. Direkt aynadan kendimle göz göze geldim. Berbat haldeydim. Sol gözüm çok kızarmıştı. Odaya gidip çantamın yerini sormam lazımdı. Tekrar içeri girdim yavaş adımlarla.

"Pardon,acaba çantamı nereye koydunuz?" Diye sordum.

"Burda güzelim,bir şeye mi ihtiyacın var?" Dedi efsan hanım.

"Ben alayım çantamı. İçerde hallederim." Deyip çantayı vermesini bekledim. Köşede duran çantayı alıp bana verince tekrar tuvalete girdim. Hemen içinden göz damlamı ve yeni lens çıkardım. Gözümdeki lensi çıkarıp çöpe attım ve göz damlasını sıktım. Çok yanmıştı. Bir dakika etki etmesini bekledim ve arından lensi taktım. Üzerimdeki hastane kıyafetlerini çıkarıp eşofman ve sweet giydim. Bunu yaparken yara yüzünden ne kadar zorlansam da alışık olduğum için takmadım.1

Yavaş adımlarla çıktım tuvaletten. Herkes gecenin başına toplanmıştı. Ne oldu lan 5 dakika içince?

"Neler oluyor?" Diye sordum. Sesimi duymalarıyla hepsi bana döndü. Gecenin sol gözünden yaşlar akıyordu. Ne oluyor babasını satayım!

"Gece! Ne oldu gözüne?" Diye sordum telaşla.

"Bilmiyorum birden yanmaya başladı ve yaşlar gelmeye başladı." Dedi gözünü tekrar silerken.

Siktir!

Koca bir siktir!

Hissetmişti. Benim çektiğim acıyı hissetmişti!

Bunca yıldır yaşadığım onca şeyin acısını hissetmiş miydi? Umarım öyle bir şey yoktur. Umarım.

Aklıma gelen anılarla titrerdim. Gözlerimi odadakilerin üzerinde gezdirdim. Bana bakan iki kişi vardı. Kıraç ve kartal. Pişmanlıkla bakıyorlardı,ne için pişmanlardı? Umrumda değildi.

"Ben gidiyorum,her şey için teşekkür ederim." Deyip çantamı koluma taktım.

"Hiçbir yere Gitmiyorsun!" Dedi sert bir sesle kıraç. Sana sorduğumu hatırlamıyorum birader.1

"Sana sorduğumu hatırlamıyorum,gideceğim." Dedim ona karşı çıkarak. Şuan kızgın boğalar gibiydi. Her an üstüme atlayabilirdi.

Kolumdan tuttu,canımı yaktı şerefsiz. Zaten her yerim ağrıyor aq.

"Haddini aşmayı kes! Geleceksin bizimle." Benim şuan tek derdim ağrıyan kolumdu. Yüzümü buruşturdum.1

"Abi,ne yapıyorsun sen? Yaralı o. Bırak." Dedi daktır civanım. Eyvallah reis. Kolumu bıraktı hemen.

"Neden geleyim? Hani istemiyordunuz? O kadar laf etmiştin sen." Gitmeyeceğim babasını satayım banane.

"Kızım yaralısın. En azından iyileşene kadar kalsan?" Dedi efsan hanım titrek bir sesle. Lanet olsun iyi kalbime,nasıl kıyardım şimdi ona? El mecbur kabul edecektim,iyileşince topuklardık ordan.1

Aynen...

Her ota boka atlama sende aq.

"Peki,gelirim." Dedim pes ederek.

"Benim asla ablam olamazsın,zaten ablam var. Sakın ablalık yapmaya kalkışma." Dedi bir velet. Ve hızla odadan çıktı. Hayırdır birader noluyoruz? Tribin kime koç? Adı güneydi eğer yanlış hatırlamıyorsam.4

Kapı birden açıldı ve boynumda bir el belirdi," Ne yaptın lan kardeşime?!" Diyerek yüzüme kükredi. Ayı. Kılıçtı bu.2

"Kılıç bırak onu,kendine gel yaralı o!" Dedi efsan hanım.1

"Kılıç kes şunu! Bırak asiyi!" Diyen kartaldı. Bense öylece onu boğazımı sıkışını izliyordum. Tepki vermiyordum.

Tepki verirsek daha çok döver kayla...

Ama o şeref değil,yapmaz değil mi onun gibi?

Bilemeyiz kayra,şuan boğazını sıkıyor...

Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Sol gözümden bir damla yaş aktı. Kardeşine zarar verdiğimi düşündü. Ben öyle bir şey yapar mıydım? Yapmazdım ki ben. Canı acırdı yapmazdım. Kapıdan güney girdi içeri,gözleri kırmızıydı.

"Abi ne yapıyorsun sen?" Diye sordu dehşetle.

"Bunun yüzünden ağlamıyor muydun sen? Ne yaptı sana abim? Söyle hemen." Belli ki kafasın da kurmuş.

"Abi,o birşey yapmadı." Dedi Güney.

Hala boğazımı sıkıyordu aptal. Nefes almam güçleşiyordu. İlaç çantanın içindeydi. Yavaşça elimi elinin üstüne koydum. Bana baktı. Sol gözümden bir damla yaş aktı.

"Kılıç! Bırak onu!" Diyorlardı sadece. Biri de gelip elinden almıyordu. Söyleyin şimdi hak ediyor muydu bunlar benim iyi niyetimi? Kılıç ne yaptığının daha yeni farkında varmış gibi dehşetle elini geri çekti. Nefes alamıyordum. Efsan hanım onu kendine çevirdi ve elini tokat atmak için kaldırdı,"Nasıl yaparsın bunu? Kardeşin o en önemlisi bir kadın o!" Diyerek. Elini havada yakaladım. Şuan nefes almıyorum oluşum umrumda değildi.1

"Yapmayın efsan hanım,çok acıtıyor. İzi geçiyor ama acısı geçmiyor. Yapmayın." Dedim zar zor nefes alırken. Gözlerim kararıyordu. Kalan son gücümle çantama atıldım ve içinden ilacımı çıkardım. Sırtımı duvara yaslayıp ilacı ağzıma sıktım. Astım hastasıydım son bir yıldır. Bir dakika boyunca gözlerimi kapalı tutup nefesimin düzene girmesini bekledim. Kimseden çıt çıkmıyordu. Sol gözümden yanağıma usul usul yaşlar düşüyordu. Nefesim düzene girince gözlerimi açtım,yaram çok ağrıyordu.

"Kılıç! Ne yaptığını sanıyorsun sen?!" Diyen doğuydu.1

"Kesin sesinizi,uzaktan yapma veya ne yaptığını sanıyorsun demekle olmuyor. İçinizden biri de elinden alabilirdi." Dedim nefeslenerek. Gecenin gözü sızladı diye hepsi başında pervane olmuştu ama kılıç beni boğarken kimse kılını bile kıprıdatmamıştı. Zoruma gidiyordu.1

"Ben sizinle gelmem!" Dedim sert bir sesle.

Yaramın sızlamasını kafama takmayarak çantamı elime aldım ve kapıya gittim. Son kez arkamı dönüp onlara baktım. Kimseden çıt çıkmıyordu. Gitmeme izin mi vereceklerdi? Hani efsan hanımdaki anne yüreği? Bende onun çocuğu değil miydim?

Kimsesiziz biz kayla..Yoluna bak.1

Kimsesizdim ben. Bunu şuan bana iliklerime kadar hissetirmişlerdi.

Kapıyı araladım ve dışarı çıktım. Baybars bey kapıda duruyordu. Duymuş muydu? Herhalde. Yanından geçmek üzereyken kolumdan tuttu.

"Kızım,gitme. Lütfen." Dedi sadece.

"Duydunuz mu?" Dedim. Kafasını salladı. Benim için yeterli bir cevaptı. Gidecektim. Bunlar umurumda bile değildi. Sol gözümden yine bir damla yaş düştü.

"Üzgünüm,gideceğim. Ailenizin yanına dönün. Huzurunuzu bozmak istememiştim. Keşke kalbim durduğu zaman tekrar attırmak için uğraşmasaydınız. Değmezdi. Gidin ailenizin yanına, ne siz beni tanıdınız ne de ben sizi tanıdım." Deyip ordan ayrıldım.4

Her yerim ağrıyor aq.1

❄️⚡️

Baydemir ailesi üzgünce giden kızın arkasından bakakaldı. Neden peşinden gitmiyordu hiçbiri? Hani kıraç sevecekti onu? Yalan mıydı? Yalandı. Kartal ve kıraç öğrenmişti yaşadıklarının yarısını peki şimdi neden izin veriyorlardı gitmesine.

"Ahh!" Diyerek yere düştü gece.

"Annem! Ne oldu?"Dedi efsan baydemir.

"Abim,iyi misin?" Diyen kılıçtı.

"Ne oldu güzelim?" Diyen kıraçtı.

"Abla! İyi misin?" Diyen güneydi.1

Asi gözlerinin önünde darp edilirken neden kimse böyle tepki vermemişti? Asi istemezdi böyle olmasını.

"Kasıklarıma ağrı girdi. Çok fena sızlıyor." Dedi gece. Sol gözünden bir damla yaş düştü. Hepsi birbirine baktı. Gecenin canı yandıysa asinin de yanıyordu. Gece hissediyordu. Asi şuan çok büyük bir acı çekiyordu.

Hepsi bunu anlayınca sustular.

Baybars baydemir giden kızın arkasından bakakaldı. Sadece 'Ailen' demişti. O aileden değil miydi? Değildi. Kimsesiz hissetirmişlerdi. Baybarsın gözleri doldu. Ölüm demişti,keşke kalbim atmasaydı demişti. Ne yaşamıştı kızı? Bilmiyordu. Ve kendini dünyanın en kötü babası olarak suçluyordu.3

Asi ise annesinin mezarına gitmişti.

"Aile,en derin yaraları iyileştirmeliyken,bazen en acı veren izleri bırakır!"1

⚡️❄️

Bitti.

Dediğim gibi sınavım var ders çalışmam gerekiyor ve diğer bölüm pazartesi günü gelecek. Ve en uzun bölüm olacak. Beklersiniz siz 😉🔥🌸💅 inanıyorum size.

Oy verip yorum yapmayı unutmayın babyler.

Bayy

Karakterler.👇👇