17.BÖLÜM.
3
2
1
GOO
"Bir ailenin içinde varsan,ama hiç varmış gibi hissedemiyorsan,en acı olanı o sessizliktir. Seni görmezden gelmleri,seni unutmaları...En yakınların,seni en çok uzaklaştıranlar olduğunda,kalbinde derin bir yara oluşur."
🎭
Onlar görmeden sildim göz yaşlarımı. Ağladığımı bilsinler istemiyordum.
Benim içimde harlanan yangından habersiz.
Yavaşça kalktım oturduğum koltuktan,kimse fark etmedi kalktığımı.
Bana verilen odaya doğru adımladım. Odaya girince köşede duran gitar çarptı gözüme. Çalmayı biliyordum,öğrenmiştim.
Videolarını izleye izleye öğrenmiştim. Çağlanın gitarı vardı onu çalıyordum.
Uzun süredir konuşmuyorduk. Özlemiştim kardeşlerimi. Gitara doğru adımladım ve elime alıp yatağın üstüne oturdum. Açık kalan kapıyı kapatmaya üşeniyordum şuan.
Duyarlarsa duysunlar umrumda değil.
Son günlerde dilime dolanan bir şarkı vardı onu çalacaktım,
Aytekin Ataş/ O yar gelir.1
Gül olur yar yar,gül olur yar yar,gül olur.
Yüzün görsem tutulur dilim,lal olur yar yar,lal olur...
Aşka düşen divane gezer,del olur yar yar,del olur.
Evlerine varar da gele,usandım yar yar,usandım yar yar,usandım.
El kızını ben kendime,yar sandım yar yar, yar sandım yar yar,yar sandım.
Yüreğime hançer de soktu, gül sandım yar yar,gül sandım yar yar,gül sandım.
Mezarımı derinde kazın,dar olsun,dar olsun yar,dar olsun.
Altı lale üstüne çimen,ah olsun bağ olsun yar bağ olsun.
Ben ölürsem sevdiceğim,sağolsun,sağolsun yar sağolsun.
Bir numarayım! İnşallah rahatsız olup sohbetlerine son vermişlerdir,amin!
İstifimi bozmadan başka bir şarkıya geçtim,geçen gün ezberlemiştim.
Daimidir sürgünüm,hasret benim ocağım.2
Yok bana bu cihanda bir yer,bana bu cihanda bir yer,bana bu cihanda yok duramam.
Yok bana bu cihanda bir yer,bana bu cihanda bir yer şu, koca cihanda yok duramam.
Deva değil dert oldum,gül değil diken oldum.
Canan iken el oldum,yok bana bu cihanda bir yar,bana bu cihanda bir yar,bana bu cihanda yok duramam.
Yok bana bu cihanda bir yar,bana bu cihanda bir yar,şu koca cihanda yok duramam.
İnsan hiç değişmez mi? Derdi gücü hep yalan,gözü doyar toprakla...
Arkamdan gelen seslerle şarkıya son verdim. Arkamı döndüğümde tüm aileyi gördüm.
Peder bey,anne hanım,gamzelim,kıraç, kartal kuşum ve gece gözleri dolu dolu bakıyordu bana.
Hadi ama dostum,şarkıdan ne anlam çıkarıyorsunuz?
Sen söylerken çok anlam çıkardın...
"Abim." Diyerek yanıma geldi Lodos.
Efsan hanım anne yine ağlıyordu.
"Efendim?"Dedim sorar şekilde.
"İyi misin?" Diye sordu şefkatle.
Olumlu anlamda kafamı salladım.
"Bu oda yol geçen hanı mı? Ne diye dakika başı toplanıyorsunuz buraya kardeşim?" Dedim onlara ters ters bakarken.
"Sesin çok güzel ikizim!" Diyerek üstüme atladı gece.
"Çocuklar,çıkın hepiniz. Asi ile konuşmak istiyorum." Dedi peder bey.
"Baba-" lodosun cümlesini yarıda kesti.
"Hadi lodos,çıkar kardeşlerini!" Dedi.
"Tamam." Dedi ve diğerlerinin itiraz etmesine izin vermeden çıkardı odadan. Efsan hanım ise son kez ağlayarak bakıp çıktı. Karıyı ne zaman görsem hep ağlıyor aq.1
"Efendim Baybars bey? Ne konuşacaksınız benimle?" Dedim ciddi bir ifadeyle.
"Beymiş,bey ne?" Fısıldar şekilde söylediğini sanmıştı sanırım garibim. Ama ben duydum.
Ne? Baba deyip boynuna mı atlatayım?
Yıllardır kimse sormuyordu bu soruyu.
"Bende iyiyim. Kızım,tek sefer soracağım lütfen dürüst ol." Dedi yatağa otururken.
"Peki." Dedim usulca başımı sallarken.
"Sen o ailede neler yaşadın? Ne yaşattılar sana?" Dedi.
"Bunu neden soruyorsunuz?" Diye sordum şüpheyle.
"Yüzündeki ve boynundaki iz normale benzemiyor. Derin kesikler belli ki. Söyle bana,bunu yapan kim? Hak ettiği cezayı vereceğim!"Dedi. Sol gözünden bir damla yaş düştü.
Başka şeyler de tahmin ediyor olmalıydı.
Gerçekten hak ettiği cezayı alır mıydı?
Peder beye özet geçecektim yaşadıklarımı. Vicdan azabı çeksin. Banane?
"Gerçekten alır mı hak ettiği cezayı? 17 yıl boyunca yaşattıklarının cezasını alır mı? En ağır şekilde." Dediğimde ağırca yutkunduğuna şahit oldum.
"Elimden gelenin fazlasını yaparım kızım. Sadece anlat ve kim olduğunu söyle." Dediğinde derin bir nefes aldım.
Ona anlatacaktım. Ayağa kalktım ve kapıyı kapatıp kilitledim. Ses yalıtımı varmış geceden öğrendiğim kadarıyla.
"Babam bildiğim adam psikopatın tekiydi, sürekli annemi döverdi. Beni de döverdi ancak annem koruduğu kadar korurdu beni. Canı pahasına koruyordu annem beni. Dediğim gibi psikopatın tekiydi. Anneme takıntılı herifin tekiydi. Doğum günlerini sevmezdi bizimde kutlamamıza izin vermezdi. Ama 7. Yaş günümde annem bana bir pasta yapmıştı elinde olan malzemeler ile. O beni mutlu etmeye yetmişti. O adama rağmen mutluydum annemle. O gün sırf annem pasta yaptı diye öldürdü onu. Gözlerimin önünde sapladı bıçağı kalbine. Öldürmüştü ama ona yememişti. Gö-gözlerimin önünde annemin ölü bedenini parçalara ayırdı. Parçalara böldüğü bedeni bir çantaya koydu ve yıllardır her gün gittiğim uçuruma götürdü. Beni de sürükledi peşinden,birbirinden ayrılmış bedenin parçlarını tek tek attırdı bana aşağı. Kafama silah dayalıydı. Eve gidince kanları da temizlettirmişti bana. O günden sonra her gün dövmeye başladı,kaç kere ölümden döndüm Allah bilir. 25 marttan nefret ediyorum! Her yıl o tarihte bişey yaşatırdı bana. Tec-tecavüze uğradığımda 8 yaşındaydım ben!" Hıçırka hıçkıra ağlıyordum.
"Sus,devam etme." Dedi sesi titrerken.
"Şuan anlatmazsam bir daha asla anlatamam. Benim anne olma hakkım elimden alındığında 9 yaşındaydım! İlerde istesem de anne olamam ben. Bana canice insan eti yedirdiği zaman sadece 10 yaşındaydım. Her gün ölesiye dövülüyordum ben! Ben 11 yaşındayken düşmanları yüzünden kalbimden vuruldum. Orospu çocuğu anestezi vermeden ameliyata soktu beni. Diri diri ameliyat oldum ben! Acısını bir ben bilirim bir Allah! Yine bu şerefsizin düşmanları tarafından kaçırılıp kanla dolu yüzü parçalanmış bir ceset ile aynı odada uyandığımda 14 yaşındaydım!" Dedim. Sesim yükselmişti.
"Yalvarırım sus. Dayanamam." Dedi peder bey. Hıçkırarak ağlıyordu.
"Ben 16 yaşındayken sol gözüm alındı benden. Görmüyor sol gözüm! Len takıyorum. Çünkü iğreniyorum,insanlar görse onlar da iğrenir. Eminim! Acısı çoktu,çok kötü ağrıyordu. Acısından kurtulmak için o an ölmeyi dilemiştim. Ölümü dilediğim ilk an değildi." Dedim. Nefes nefese kalmıştım. Çekmeceden astım ilacımı alıp ağzıma sıktım.
"Her zaman evde sigara içerdi. Evdeki alkol ve sigara kokusundan astım hastası oldum. Sizin çocuklarınız bugün ballandıra ballandıra eski anılarını anlatıyorlardı. Anne ve babalarının ne kadar iyi anlaştıklarını. Ama ben her daim kavga eden ve birbirini öldürmek isteyen bir anne ve baba ile büyümüştüm. Sırf polisin gittiğimde yakalanmasın diye bana deli raporu bile çıkarmıştı, salak polisler de ona inanıyordu. Ben," Dedim duraksadım ve derin bir nefes aldım. İyi değildim.
"Ben bunları hak etmedim. Hak edecek ne yaptım?" diye sordum. Biliyordum,bir suçum yoktu.
"Haklısın,suçun yok." Dedi hala ağlarken.
"Ne?!" Diye sordu anlamayarak.
"Ben ve gece doğmadan bir gün önce Akif Ersoy denen adamla girdiğin ihale yüzünden! O ihaleyi o adama verseydin o beni kaçırmayacaktı! Bende burda ailemle beraber büyürdüm. Annemin bana bıraktığı mektuptan öğreniyorum bunları! Sizin yüzünüzden,sizin suçunuz! " Dedim ağlayarak.
"Böyle olacağını bilemezdim kızım. Affet." Dedi.
"Ben affetsem bile kalbim affetmez,kalbim affetse bile kaybolan yıllarım affetmez!" Dedim sertçe.1
Bişey demeden beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Bırakmak istemiyormuş gibi sıkıca sarıldı. Saçlarıma sayısız öpücük kondurdu.
Kendime biraz cesaret yükleyerek bende ona sardım kollarımı.
Bir kere hissetmek istiyordum Baba sevgisini...
Yıllar sonra gerçekten tatmıştım baba sevgisini.1
Ondan ayrıldım ve swetimi tek çırpıda çıkardım. Giyinme odasına ilerledim hızla ordan da kısacık bir şort bulup giydim. İçeri girdiğimde adam şoka uğramıştı. Mala bakar gibi boşluğa bakıyordu.
"Bak." Dedim sadece. Kafasını bana çevirdi ve baştan aşağı süzdü. Gözlerinden ard arda yaşlar aktı. Bir tur döndüm etrafımda,her yerimde türlü türlü iz vardı.
"Yıllarca sırtımın derisi yandı. Acısını kemiklerimde hissettim ama dur bile diyemedim!" Dedim ağlayarak.
Bişey demesine izin vermeden gidip üstümü giyindim. Tekrar yanına gittiğimde tekrar bendi kendine çekip sıkıca sarıldı. Bırakmak istemiyormuş gibi sarıldı. Bende ona sarıldım.
Başımı göğsüne yaslayarak gözlerimi kapattım.
Bu aralar sık sık zıbarıyorum aq.
Peder bey tekrar saçlarımı öperek,
"Seni üzen kaybolan yıllarsa,giden yıllara yapılacak bir şey yok fakat önünde çok yıllar var. Sahip çık o yıllara güzel kızım."
Sanırım onu kabullenebilirdim...4
🎭
Baybars duydukları karşısında yıkılmıştı. Enkaz altında kaldığını hissetmişti. Biricik kızı bunca yıl neler yaşamıştı?1
İçinde yanardağ gibi parlayan yangınlar vardı. İçi içini yiyip bitiriyordu. Yediremiyordu kendine,şuan çok çaresiz hissediyordu.
Bunu yapanları kendi elleri ile öldürmek istiyordu.
Ağlaya ağlaya göğsünde uyuya kalan biriciğine baktı. Çok masumdu.1
Bu hikayede ki en masum kişiydi o.
Kapı çalınca asiyi yavaşça yatağa yatırıp ayağa kalktı ve kapıyı açtı. Efsan kan çanağına dönmüş gözleri işe Baybarsa bakıyordu.
En başından beri oradaydı ve duymuştı her şeyi.
Bu saatten sonra kızına en iyi anne olacaktı.
Baybars en iyi baba olacaktı. Biliyordu babas sevgisine ihtiyacı vardı kızının.
Annesi sevmiş,korumuş kollamıştı onu. Minnettardı o kadına efsan ve Baybars. Ancak erken ayrılmıştı meltem ordan.
Baybars mükemmel bir baba olacaktı kızına.
🎭
Selam gencolar naber nasılsınız?
Anamız ve babamız öğrendi herşeyi,ne yapayım canım?3
Neyse oy verip yorum yapmayı unutmayın
Bakın o kadar okunuyor ama oy verenler az😭
Yıldıza basın ölenlerinizin hayrına🥲☝️
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
Bölüm Hakkında Şikayet Gönder
İçindekiler
| 40.76k Okunma |
3.91k Oy |
0 Takip |
50 Bölümlü Kitap |