19.BÖLÜM

3

2

1

GOO

"Geçmişin kara tozları,zamanla silinmesi gereken anıların içinde sıkışıp kaldı. Her hatırlayışımda,bu tozlar nefesimi keser. Geçmişin acıları,her yeni günle biraz daha ağırlaşır."

🎭

Çağıl evden çıkalı yarım saat olmuştu. Herkes merak ediyordu ancak yalnız kalması gerektiğini düşünüyordu. Oda kız kardeşine yakınlaşmak istiyordu ancak yapmıyordu,yapamıyordu. Anlıyordu iyi biri olduğunu ancak ailesini koruması gerekiyordu. En azından kendisi öyle düşünüyordu. Babasına anlatacaktı her şeyi. Ne olacaksa olsundu,babası korurdu ailesini.

Asiye sıcak yaklaşacaktı artık. Evden sinirle çıkmasının sebebi asi değildi,Akifin ona yaptırdıklarıydı. Sahi,neden kabul etmişti?

'Keşke kabul etmeseydim' diye geçirdi içinden. Asi belli etmiyordu ancak kırılıyordu, sevilmeyecek ne yapmıştı? Hiçbir şey.

Şeref zevki uğruna hayatını zindan etmişti genç kıza. İntihar etmek isteyen Asiyi ölesiye döven bir adamdı. Kendisi izin vermeden ölemezdi Asi. Kendi nezdinde öyleydi güya.

Asi Kayla güçlü durmaya çalışmıştı,başarılı olmuştu. Kimse anlamıyordu onu.

Biri de bir gün çıkıp gerçekten,'Nasılsın?' Diye sormamıştı.

Tarih ne zaman 25 Martı gösterse Asi'nin hayatında bir kabus yaşanırdı.

Kabussuz geçen günleri de şeref bir kabus yaşatmadan edemiyordu.

🎭

Çağıl gittikten sonra kimse pek konuşmamıştı,benim de işime gelmişti zaten. Sweetimin şapkasını başıma geçirmiş koltuğun köşesinde oturuyordum. Boş boş halıya bakıyordum.

Halının desenleri de ne güzelmiş,nerden aldılar acaba?

"Asi." Diye seslenen kişiye baktım. Efsan hanım.

"Efendim?"Dedim sorar şekilde.

"Okulların açılmasına az kaldı,alışverişe çıkalım mı beraber? Hem sende eksiklerini alırsın kızım." Dedi.

Ben kabulum hocam!

"Olur efsan hanım,gidelim." Dediğimde gözlerinin içi parladı,kendine gel be kadın karşında kızın var aşık olduğun kocan değil!

"Tamam o zaman bebeğim,siz gece ile hazırlanın bende güneye haber verip geleyim sonra çıkarız olur mu?" Diye sordu hevesle.

"Tamam olur." Dedim kafamı sallayarak.

"Dikkatli olun biriciğim,tamam mı?" Diye sordu Baybars bey.

Yok peder bey biz cinayet işleyeceğiz.1

Ya sabır ya selamet!

"Tamam babacım." Dedi gece gülümseyerek.

"Ya anne o kız varsa ben gelmem,siz gidin rahat bırak beni!" Diye isyan ederek zorla aşağı inen velede baktım.

Ergen.

"Lan velet,ben 'o kız' değilim benim bir adım var Asi,bilmem anlatabildim mi? Ayrıca ben sizi çok istiyormuşum gibi konuşma!" Dedim ona 'konuşta ne olacağını gör' bakışlarımı atarak.

"Bizi istemiyor musun?" Diye sordu Gece. Gözleri dolmuştu,anası gibi ağlak çıktı. İyi mi?

"Seni istiyorum bebeğim,sen üstüne alınma." Dedim gülümseyerek.

Lodos,kıraç,kartal ve kılıç işe gitmişlerdi. Peder bey ise birazdan gidecekti.

Çalış bey,eve ekmek getir!

Doğu nerdeydi bilmiyorum ama kuzey ana kuzusu gibi sessiz sessiz oturuyordu.

Bizden çekiniyor.

Niye,adam mı öldürüyoruz?

Yok.

Tamam kes.

Ben harbili delirmişim babasını satayım!

Şerefsiz şeref psikolojimizi sikip attı,haliyle böyle olur.

orospu çocuğu.

Kesinlikle.

Güney gözlerini devirerek koltuğa oturdu. Salak aq. Neyse. Efsan hanım da hazırlanıp gelmişti. Kuzey gelmem demişti,ben varım diye büyük ihtimalle.

Bana iyi yaklaşana iyi yaklaşım.

Bana nasıl gelirlerse onlara öyle giderim.

Bir Asi Kayla felsefesi öyle diyor çünkü!

Neyse.

Hep beraber arabaya binip AVM'ye geldik. Baya büyük lan. Gece benim yanımda koluma girmiş,Güney ise efsan hanımın sol tarafında yürüyordu. Meymenetsiz.

Öncelikle defter kalem türü şeyler almıştık,arından çantaların olduğu kısma gelip çanta almıştık. Çantamın da siyah olmasının ne mahsuru var canım?

Defterler,silgiler,kalmeler,hepsi siyah. Yalancı olma da söyle.

Hain iç ses. Öyle işte her şey siyah.

Gapgara.

Üniforma almak için bir mağazaya girmiştik,onlar kendilerine başka kıyafetler de alıyordu. Şimdiden çok sıkılmıştım,ayrıca ihtiyacımız olanları alıp gitsek ya,ne diye uzatıyorlar aq?

Hiç anlamıyorum!

Güney de en az benim kadar bıkkın görünüyordu. Koçum be!

"Güzel kızım,bu sende çok güzel durur! Değil mi gece? Çok yakışır asime. " Diyen efsan hanıma baktım. Elinde çok güzel bir elbise vardı ancak ben giymezdim,giyemezdim. Ayrıca açık giyinmekten de nefret ederdim!

"Ben giymem onu efsan hanım,çok beğendiyseniz geceye alın o giysin. Emin olun ona da çok yakışır." Dedim gözlerimi onlara dikerek.

"Önce bir deneseydin kızım?"dedi,hevesi gitmiş ses tonu ile.

Hayda!

Maalesef bu sefer tolerans göstermeyecektim.

"Ben açık giyinmeyi sevmem efsan hanım. Israr etmeyin." Dedim sitemli sesimle.

"Peki madem."Dedi gözlerini kaçırırken. Sinirle soludum. Al işte kırıldı!1

Evsiz kal şeref!4

Geber şeref!4

Orospu çocuğu şeref!2

​Mağaza çalışanı formaları getirince ters ters baktım formalara. Etek ne alaka lan? Neyse.

"Ben bunları giymem."Dedim efsan hanıma. Anlamazca bana bakarken tekrar söyleme hissiyle doldum.

"Açık giyinmekten nefret ederim efsan hanım,pantolon getirsinler."Dedim. Kafasını sallayarak onayladı,sonunda okula ait bir siyah pantolon ve koyu lacivert bir sweet getirdiler. İşte bu be!

Anlaması lazım tam benim tarzım.1

Ay öyle valla! Denediğimde tam üstüme olmuştu ve onu almıştık. Gece ise etek ve gömlek ikilsini almıştı. Şuan bile etek vardı üzerinde. Etek türü şeyler sevmezdim.

Sen neyi seviyorsun ki zaten? Herşeyden ultra mega nefret ediyorsun.

E bu haklı aq.

Mağazadan çıktıktan sonra acıktığımız için lokanta tarzı bir yere gelmiştik. Bunlar ne buluyor bu ette aq? İğrenç.2

Efsan hanım,Gece ve güney içinde et bulunan bir yemek istemişlerdi.

İsimlerini biliyorum ancak içinde et olduktan sonra her türlü yabancı bir yemektir benim için. Es geçelim.

Benim ise yavaştan midem bulunmaya başladığı için onlara bakmamıştım. Şuan kaşarlı sade tostumu bekliyordum!

"Kızım? Yüzün kireç gibi olmuş iyi misin?" Diye soran efsan hanıma baktım. Yüzüm kireç gibi mi olmuş?

Aklıma gelenlerden o hanım teyze.

"Önemli değil,iyiyim. Sadece biraz midem bulandı. Ben lavaboya gidip geliyorum." Dedim ve birşey demesine izin vermeden kalktım masadan.

Hızla lavaboya gittim,şansıma içerisi boştu. Yüzümü yıkayıp derin bir nefes aldım. Gözlerimi kapattım bir kaç saniyeliğine.

iyiyim,orda değilim. Küçük kayla değilim.

Hızla gözlerimi açtım. Aynadaki yansıma da şeref vardı. Tam arkamda duruyordu. Burda mıydı? Nasıl bulmuştu beni? Hızla arkamı döndüm ancak kimse yoktu. Korku ile aynaya döndüğümde sırıtan yüzü ordaydı. Burda işte!1

Tekrar arkama baktım ancak kimse yoktu. İyice kafayı yedim lan ben!

Deliriyordum! Korktuğum başıma geliyordu,aman Allahım!

Öyle birşey olmayacak,ben kendimi iyileştireceğim. Ben delirmeyeceğim. Buna izin vermem!

Biraz daha sakinleştikten sonra masaya döndüm,yemeklerine başlamamış beni beklemişlerdi.

"Keşke başlasaydınız efsan hanım." Dedim mahcup olmuş bir şekilde.

"Tuvalet deliğine düştün sandım gelmeyince. Ne yaptıysan artık." Dedi imalı imalı.

Ne diyor lan bu velet?

"Güneh!düzgün konuş ikizimle." Diye sert bir şekilde uyardı onu gece.

"Ablanla düzgün konuş Güney!" Dedi efsan hanım hafifçe yükselerek.

Güney ise,'Sizi sikime takmıyorum.' Modundaydı şuan.

Çokta umrumdaydı velet!

Yemeğimizi yedikten sonra bir kaç yer daha gezmiştik ve nihayet eve gidiyorduk,kadın da ne gezme sevdası varmış arkadaş!

Eve geldiğimizde ben aldığım eşyalarımı alıp hızla odama çıkmıştım ve beni rahatsız etmemleri gerektiğini söylemiştim.

Şuan aldığımız eşyaları düzenliyordum. Çalışma masamı çok güzel düzenlemiştim. Ben tam bir zevk abidesiyim tatlım!

İşim bittikten sonra ılık suyla bir duş almıştım ve siyah pamuklu pijamaları giymiştim. Kapıyı kilitledikten sonra lensi çıkarıp göz damlasını sıkmıştım. Bir rahatlama geldi babasını satayım!

Şerefin yanında kafama göre takılıyordum,ister takar ister takmazdım. İğrenirdi gözümden,kendisi yapmamış gibi. Komikti.

Neyse bunları düşünmeyelim.

Kendimi hızla yatağa atıp kendimi uykunun korkunç kollarına bıraktım.

Kabus o mal.

Sen sus.

Göz devirme emojisi.1

🎭

Gece merdivenlerden çıkan ikizinin arkasından baktı. Saçları çok güzeldi,istemsizce kıskanmıştı o saçları gece. Yüzündeki ve boynundaki yara onu daha güzel yapıyordu. Cesareti ise cabasıydı.1

Gece ona hayrandı.

Aynı zamanda delicesine kıskanıyordu ikizini. Babası ona hayatı boyunca hiç biriciğim dememişti ancak Asiye demişti. Geceye güzel kızım veya kızım derken Asiye neden biriciğim diyordu?2

Gecenin içinde yalnış bir kıskançlık vardı. Kendisi yıllardır ailesi ile büyüyordu,peki ya Asi? Üstelik şiddet gördüğünü de biliyordu,yoksa koz olarak mı kullanacaktı?

Gece sebepsiz yere kıskanıyordu Asiyi. Her şeyi ile. Her zerresini.

İşin sonunda pişmanlık vardı.

Hayatında olmadığı kadar pişman olacaktı gece.

Akşam yemeği sessiz geçmişti, lodos ve kartal asiyi çağırmak istediğinde ise gece uyduğunu söylemişti. Haklıydı ancak o an kıskandığı için engel olmuştu. Asi kendi insindi. Gece yanlış yollarda yürüyordu.

Yemekten sonra herkes odasına çekilmişti ancak Gece Çağıl abisinin odasına gitmişti peşinden.

Derdi neydi?

Asinin onun ailesini ondan almaya niyeti yoktu. Aileyi kökten bitirmeye niyeti vardı.

Kimse bilmiyordu ki işlerin böyle ilerlemeyeceğini. Asi bile.

Nerden bilebilirdi ki ailesini dağıtmak isteyen kızdan ailesini korumaya çalışan kıza dönüşeceğini?

Bilemezdi.

Gece çağılın yanına gidip hemen kolunun altına sokuldu. Güvenli hissediyordu burda.

"Abi." Dedi,sesi hüzünlü çıkmıştı.

"Efendim abim?" Dediğinde,içi gidiyormuş gibiydi. Çok seviyordu kardeşini.

"Asinin saçları çok güzel değil mi?" Dedi kıskandığını belli ederek.

"Seninkiler daha güzel abim." Dedi çağıl.

"Öyle değil abi,uzunluğundan bahsediyorum. Çok uzunlar ve çok güzeller. Keşke benim olsalardı." Dedi.

"Sende uzat saçını abim!" Dedi Çağıl saçlarını öperek.

"Keşke onunkiler de benimki gibi kısa olsaydı,tam ikiz olurduk yada benimkiler öyle uzun olsaydı." Dedi iyice mayışırken. İstediği şey,çağılın asinin canından çok sevdiği saçlarını kesmesiydi. Çağıl anlamıştı. Yapacaktı.5

Sonuçta kardeşi üzülüyordu!4

Üzülmüyordu,kıskanıyordu. Çağıl anlamıyordu.

Gece uyuduktan sonra Çağıl yavaşça çıkmıştı odadan,asinin odasının önüne gelince kapının yine kilitli olduğunu gördü.

Neden kilitliydi? Yada neden kilitliyordu?

Bilmiyordu.

Tekrar dönüp üçüncü yedek anahtarı alıp tekrar kapının önüne geldi ve kapıyı açtı. Yavaş ve sessiz adımlarla yatakta cenin pozisyonunda uyuyan Asiye baktı. Uzun saçları arkasına doğru yastığa yayılmıştı,çok güzel bir görüntüydü. Çağıl telefonunu çıkarıp o şekilde fotoğrafını çekti.1

Sonradan duvar kağıdı yapacaktı ancak şuan haberi yoktu.2

Asinin saçlarını omuzlarına gelecek hizada hiç acımadan kesti.

Asi'nin canından çok sevdiği saçlarını hiç acımadan kesti ve çıkıp gitti.

🎭

Sabah kapımın çalınması ile gözlerimi açtım. Gelen doğuydu.

"Asi kız hadi kahvaltıya!" Diye bağırmıştı.

"Tamam sen git ben geliyorum." Dedim ve kalkıp üstümü değiştirdim,her zamanki kombin işte. Lensimi taktım. Tekrar aynaya baktım.

LANN!!

Saçlarım?!

Benim saçlarıma ne oldu?!

Siktir.

Koca bir siktir!

Sol gözümden bir damla yaş aktı hemen. Diğerleri de ona eşlik edince sağ gözümden de yaşlar süzülmeye başaldı.

Kalçalarımın altında biten saçlarım şuan omuz hizamdaydı!

Kim neden yapmıştı?1

Banyodan çıkıp odaya girince yatağın üstünde ki saçlarımı gördüm. Ağlamamam arttı. Hızla hepsini elime topladım ve koşarak indim aşağı. Hepsi gülüyordu.

Orospu çocukları!

"Baydemir ailesi!" Diye bağırarak salona girdim. Hepsi bana şaşkınca bakıyordu.

Embesiller.

"Kızım ne oldu?" Diye sordu efsan hanım. Fark etmedi demek ki. İyi bir anne değilmiş!

"Benim saçlarımı kim kesti?!" Diye bağırarak sordum.

"Kıs o sesini!" Dedi kılıç diklenerek.

"Kapa çeneni aptal! Size soruyorum kim kesti lan saçlarımı?!" Diye tekrar bağırdım. Fark ettin de gamzelim ve kartal yoktu. Kıraç da yoktu.

"Baybars bey,soruyorum kim kesti kilitliydi lan o kapı?!" Diye bağırdım tekrar.

"Ben kestim. Var mı bir diyeceğin? Yedek anahtar ile açtım kapını." Dediğinde başımdan aşağı kaynar suların döküldüğünü hissettim.

Hızla yanına gidip sert bir tokat attım. Tokadın etkisi ile başı yana doğru düştü.

"Neden lan neden? Ne zararı vardı saçımın sana piç herif?! Ne istedin!" Deyip bu sefer yumruk attım.

Canım çok yanıyordu!

"Uzaklaş abimden."Diyen kuzeye de kafa attım. Siktirin gidin.

"Siktir git!" Diye bağırdım ona.

Çağıla döndüm tekrar,sırıtıyordu. Piç herif!1

Son cümlemi kurdum.

"Keşke canımı alsaydın da canımdan çok sevdiğim saçlarımı almasaydın." Dedim güçsüz çıkan sesimle.2

Sırıtan yüzü yavaş yavaş soldu. Cümlem ortaya bir çığ gibi düşmüştü,kimse ses etmiyordu.

Son hatırladığım şey ise yana doğru düştüğüm ve birinin beni tuttuğu idi.

Kapıdan bizi izleyen,lodos,kıraç ve kartal üçlüsünden habersizdik.

Saçlarım,beni savunmaya çalışırken sessizce kesildi. Abim dediğim kişinin elindeki makas,bana yalnızca acı vermekle kalmadı,aynı zamanda güvenimi de kesip attı. Her bir tutam,kaybolan bir parçam gibi...Bir kardeşin beni kırmak için ne kadar yakına gelebileceğini düşünmemiştim.

🎭

Selam😔😔

Nasılsınız iyisinizdir umarım.

Asiye üzüldüm aq gitti saçlar.3

Neyse oy verip yorum yapmayı unutmayın.

yıldıza basmak zor olmasa gerek...

görüşürüz