

(keyifli okumalar Güzel okurlarım 🖤)
~Mutfağa geldiğinde,çiçeği masaya bırakarak, annesine bakar
Alize Hanım:Sabah,ne güzel çiçekler bunlar.
Eftun:Evet.Anneciğim,güzel çiçekler. Annesi başıyla onaylarak,konuşmasına devam eder.
Alize Hanım: Kızım, sen kahveleri hazır edip yanımıza gelirsin.Onun kahvesine tuz atmayı unutma! Eftun'un başıyla onaylaması üzerine annesi,arkasına dönerek,diğerlerinin yanına gitmek üzere mutfaktan ayrılır. Annesi gittikten sonra Eftun,kahveleri hazırlamaya başlar.Hazırladığı kahveleri,tepsiye koyarak, Baran'ın kahvesinin bulunduğu fincana, bol tuz attıktan sonra tepsiyi eline alarak,diğerlerinin yanlarına gitmek için,oturma salonuna doğru gider. Oturma salonuna geldiğinde,gergin bir halde,elleri titreyerek,kahveleri dağıtmaya başlar. En sonda kahveyi Baran'a vermek için yanına gelerek,karşısında durur.Titreyen elleri daha da artarak, tepsiyi uzatır.Baran tam kahveyi tepsinin üzerinden alacakken,bir söz üzerine,gözlerini başka tarafa çevirir.
Zümrüt Hanım(Baran'ın annesi):Maşallah,çok güzel yakışıyorlar. Bu sözün üzerine Eftun, gözlerini Baran'a çevirerek,Baran ile göz göze gelir.
Baran ile göz göze bakıştıktan sonra gözlerini eğerek, tepsideki bulunan son fincana bakar.Baran ise gözlerini tepsiye çevirip,elini tekrar uzatarak,tepsinin üzerinde bulunan,son fincanı ve yanındaki suyu alır. Suyu, önünde bulunan küçük masanın,üzerine koyduktan sonra elinde bulunan,fincanın içindeki, kahveyi yudumlamaya başlar. Elindeki tepsiyi Küçük masaya bırakıp, Baran'ın yanındaki sandalye oturur.Kahvesini yavaş,yavaş içen Servet Bey, fincanı önündeki sehbaya koyarak,Koray Bey'e bakarak,söze başlar.
Servet Bey:Efendim,sebebi ziyareti belli, Allah'ın emri, Peygamberimiz'in kavliyle,kızınız Eftun'u,Oğlumuz Baran'a istiyoruz! Koray Bey,önce kızına sonra Baran'a bakıp,süzdükten sonra kafasını Servet Bey'e çevirerek,
Koray Bey:Ehh,bizede Hayırlısı olsun, demek düşer.Verdim gitti! özgürce uçan kuş, işte o gün kafese girmişti...kapısı olmayan bir kafes,belki? bir gün,sipahisiyle(sipahi:Atlı asker) gelen bir asker,o demirleri kırıp ,o kuşu özgürce bırakıp,onunla beraber kanatlarını gökyüzüne çıpardı...belki? Bir gün...
Koray Bey'in konuşması üzerine herkez,ayağa kalkar.Koray Bey ile Servet Bey,Eftun ile Baran'ın yanlarına giderler.Servet Bey, küçük masanın,üzerinde duran, gümüş tepsinin içindeki,iki nişan yüzüğünü alır.Birini Eftun'a,diğerini ise oğlu Baran'ın parmağına takar.Koray Bey ise tepside bulunan,gümüş makası alarak,iki yüzüğe bağlı,kırmızı kurdeleye doğru yaklaştırarak,ikisine kısa bir bakış atarak;
Koray Bey:Hakkınızda,Hayılısı olsun. Diyerek elindeki ,makasıyla kırmızı kurdeleyi keser.
~BÖLÜM SONU~
(Düşüncelerinizi bekliyorum.Bir daha ki bölümde görüşmek üzere okurlarım.🖤)
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |