KONAĞA DÖNÜŞ

(keyifli okumalar Güzel okurlarım 🖤)

~kapıdan çıkan Eftun,karşısındaki araca bakıp, gözlerini Baran'ın olduğu tarafa doğru çevirir.Baran ise aracın kapısını açmış bir şekilde, Eftun'a bakarak.

Baran:buyrun.Eftun, başıyla onaylayıp,aracın kapısından içeriye geçer.Cam tarafı olan koltuğa oturup,camdan dışarıyı izler.Baran, Eftun'un içeriye geçmesiyle beraber,kendiside aracın içine geçerek, Eftun'un, yanındaki koltuğa oturur. Koltuğa oturan Baran gözlerini Eftun'a doğru çevirip,bir süre izledikten sonra, kafasını önüne çevirip konuşmaya başlar.

Baran: Merak etme! Aileni kalıcı olarak görmemek için gitmiyorsun! İstediğin zaman benimde yanında olmam şartıyla gidip görebilirsin.Baran'ın,sözlerini işiten Eftun,camdan kafasını çevirip,Baran'a doğru bakıp,yaşaran gözlerini eliyle silerek, kafasını cama doğru çevirip,bakmaya devam eder.Baran, tekrar kafasını Eftun'a çevirip kısa bir süre süzdükten sonra kafasını kendi tarafındaki cama doğru çevirir. Herkez araca bindikten sonra şoföründe aracı çalıştırmasıyla araç,konağa doğru ilerlemeye başlar. Eftun ise camdan dışarıyı seyretmektedir. Artık ailesinden uzaklaşmıştı, yeni ve zorlu hayata başlangıç yapıyordu. Bu duruma geçmesi onu üzüyordu.

~BÖLÜM SONU~

(Yazım yanlışı veya noktalamalar için kusura bakmayın🙏 hikayem hakkındaki düşüncelerinizi bekliyorum.Bir dahaki bölümde görüşmek üzere...o zamana kendinize iyi bakın.hoşçakalın.)