18.Bölüm:Bilinmeyen Yol

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Okumalar, oylar ve yorumlar düştü. Lütfen kitabımı okuyarak bana destek olun hiç vaktim olmamasına rağmen uzun ve güzel bir bölüm yazmaya çalışıyorum.

İki kitabımında okunma, oy ve yorumları yükselmiyor. Bu da bölüm yazma isteğimi bitiriyor.

Mesela şuan bu kitaba gelen az yeni bölüm yorumları olmasa "Gölge Timi" kitabına yaptığım gibi bölüm yazmayacağım.

"Gölge Timi" kitabımın okunması hiç yok 1 ay'da okuyan tek 1 kişi oluyor o yüzden şuan o kitabıma bölüm yazmıyorum.

♡Desteklerinizi bekliyorum♡

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

BARIŞ DEMİR

İkiside anlamıştı tuzak olduğunu. Yüzleri korumalar hareket ettiği an değişmişti. Özellikle Merve Bembeyaz olmuştu. Açıkcası üzülmüştüm iyi bir plan kurmuştu ama karşısındakinin kendisinden daha iyi olduğunu tahmin edememişti.Kaçmasa aslında her şey daha güzel olabilirdi. Emre, Merve için her şeyi yapardı. Bende ceren için. Tabi kaçmasalardı. Kaçtıkları için daha çok kısıtlanıcaklardı ve bu onların hoşuna gitmeyecekti.

Emre yanımda eğlenen bir ifade ile merve'ye bakıyordu Emre ne kadar sert olursa olsun merveye karşı geçmişten gelen bir zaafı vardı. Emre'yle küçüklükten beri tanışıyoruz. Zaten gençlik yıllarımızda da Merve ve cerenle tanışmıştık. Tabi onlar bazı nedenlerden dolayı bizi hatırlamıyorlardı hatırlamamaları kendileri için daha iyiydi. Bazen her şeyi bilmek sonun olabilirdi. Bazen insan öğrendiği doğrular karşısında ne yapacağı bilmez, canı yanar, üzülür ve emin olun kafayı bile yersiniz.

Emre bana doğru döndüğünde ne istediğini anladım cerene ve merve'ye baktığımda korumaların hepsinin ayağa kalktığını ve onların etraflarını sardıklarını gördüm.

Tabi birde korkmalarını daha doğrusu benim sarı civcivimin aksine Merve korkmamış görünüyordu ama cesareti yavaş yavaş kırılıyordu bu da yakında korkacağı anlamına geliyordu.

Bu gözlemlediğim süre boyunca Merve cerene göre daha cesur, korkusuz, inatçı ve lafı ağzında olan biriydi.

Ceren ise duygusal ve kırılgan bir yapıya sahipti bu da onu merveden ayıran özellikleriydi. Sanırım Emre bu yüzden merveye aşık olmuştu. Bende cerene tabi.

Onları uzun süre izlememizinde rolü büyüktü.

Onlar kaçamazken Merve hala kaçacak yer arıyordu benin civcivim ise korkuyla bana. Gerçekten neden korktuğunu anlamıyordum. Ona zarar veremezdim ki. O benim herşeyimdi. Çevremdeki herkesi tek tek kaybederken o çıkmıştı karşıma benim olmuştu. Onu gördüğüm an aşık olmuştum ve söz vermiştim bu kız benim olacak diye.

CEREN IŞIK

Bütün korumalar ayağa kalkmış bizim etrafımızı sarmışlardı. Onlar etrafımızı sarınca bizde durmak zorunda kalmıştık ama Merve pes etmeye niyetli değildi kaçabileceğimiz bir boşluk arıyordu ama korumalar birbirlerine yapışmış bir şekilde duruyorladı. Tek bir açıklık vardı oradada Barış ile Emre duruyordu bu da kaçmamız için büyük bir engeldi.

Yakalanmaktan korkuyordum bize bu zamana kadar bir şey yapmamış olabilirler hatta bizim için çok fazla şey yapmış olabilirler ama Merve kaçtıysa bir şeyler ters gelmiştir. Merve durduk yere kaçacak biri değildi. Ya bir şeyler olmuştu yada bir şeyler öğrenmişti. Açıkçası kendi hislerine göre hareket etme olasılığı çok yüksekti ve merve hislerine çok güvenen biriydi acaba bir hatamı yapmıştı. Yok yok hayır yapmamıştır. Merve akıllı ve zekidir. Hata yapabileceğini düşünmüyorum ama bir boşluğunu bulmuş olabilirler.

Barış ve emr bize doğru gelirken ben geriye doğru gitmek için hareket edecektim ki Merve bana öyle sert bir ifadeyle baktı ki yerimde durdum. Merve cesurdur ve kolay kolay korkmaz ama ben onun tam tersiyim bu yüzden bu huyumu hiç sevmez korkak olmamı.

Barış ve emre hızla yanımıza geldiklerinde Emre merveye sırıtırken Merve tam tersine emreyi gözleriyle öldürmek istiyormuş gibi bakıyordu.

MERVE TAŞ

Emre tam karşımda durmuş sırıtıyordu ve bu benim sinirlerimi bozuyordu. Karşımdaki pisliğin yüzünü dağıtmak istiyordum. Bu adamın derdi neydi bilmiyorum ama anladığım tek şey benim bu pislikten nefret ettiğimdi.

Karşımdaki öküz sırıtırken kendimi zor tutan ben artık konuşmak için ağzımı açtığım an birden beni omzuna attığında çığlığı bastım. Bu ayı ne yapmaya çalıyordu.

Resmen beni omzuna atmıştı. Hızlıca kendime gelerek sırtına vurmaya ve bağırmaya başladım.

Merve: BIRAK BENİ

onun kahkahaları ben bağırdıkça artıyordu. Pislik resmen zevk alıyordu.

Merve: BIRAK BENİ

Merve:ÖKÜZ! BIRAK SANA BENİ

Emre: hiç yakıştıramadım sana kocaya öküz denirmi hiç

Gülerek söylemese belki azıcık ciddiye alabilirdim kendisini ama adam ben ciddi değilim diye bağırıyordu.

Merve: SEN BENİM KOCAM DEĞİLSİN HA ANLAMIYORSAN HECELİYİM SE-N BE-NİM KO-CAM DE-ĞİL-SİN

Bunu dememden hoşlanmadığı gerilen sırtından ve boynunda belirginleşen damarlarından belli oluyordu.

Emre: istersen bir de kimliğine bak karıcığım çünkü pek senin dediğin gibi değil

Sakin tutmaya çalıştığı sesiyle konuşmuştu.

Merve: SENİNLE EVLENDİĞİMDEN HABERİM BİLE YOKTU ZORLA EVLENDİM BEN SENİNLE

Ben onunla kavga ederken dalgınlığımdan faydalanarak arabaya getirmişti Ceren neredeydi kafamı kaldırıp baktığımda barışın onu eve omzuna atıp girdiğini gördüm. Onları gördüğümü bilen Emre dediğim şeyi umursamayarak arabaya bindirdi. Arabadan tam ineceğim zaman arabanın kitlenme sesi geldi o dışarıda ayakta durmuş ben arabanın içinde oturmuş bir vaziyetteydim.

Beni kapıya vurmamı umursamayarak arabanın kilidini açması ile binmesi bir olmuştu bu yüzden kilidin açılma fırsatını kaçırmıştım. Arabada sinirle oturup arkama yaslanıp kollarımı önümde birleştirip kaşlarımı çatarak arkama yaslandım. Benim bu halimi gören Emre gülerek arabayı çalıştırdı ama önceki gittiğimiz yolların tam tersine doğru sürmeye başlamıştı. Bu adam beni nereye götürüyordu? Ceren ne yapıyordu? Bu öküz bana ne yapacaktı?