5. Bölüm

Hep kal istedim..

Operasyonun üstünden tam bir hafta geçti. Hastane de iki günden fazla kalmadım. Şimdi bizim çocuklarla dinlenme odasında oturuyoruz. Onları izliyorum,ailem yokken bana aile olan insanları. Aileydi Kurt. 8 kişilik kocaman bir aile , kocaman bir ev. Sahi ev neydi ? Ev bile benim için Kurttan ibaretti.

Komutanım yeni timle ne zaman tanışıcaktınız diye sordu Defne

Bilmem hiç aklıma gelmedi defne bir ara tanışırım.

Ya komutanım şey mı yapsak dedi Alper

Ne yapsak aslanım

Hani biz her ay elimizden geldiğince ailece toplanıyorduk ya acaba diyorum yine toplansak. Hem sizin kurtulma şerefinize olur hemde Gölge timine hoşgeldin yemeği olur ne dersiniz.

Güzel fikir Alper sen bizim Aslan abiyi ara ayarla ben şimdi derim Gölge timine bu akşam yapalım. Defne sen benimle gel

Emredersiniz komutanım demesiye odadan çıktık. Dinlenme odaları karşılıklıydı. Kapının üstünde ki yazı dikkatimi çekti. Gölge Timi yazıyordu. Bizim dinlenme odasına döndü kafam, gülümseme oluştu yüzümde. Kurt Ailesi biz her yerde aile olmayı başarmıştık. Kapıyı açıp içeri girdim herkes ayaklandı , Burak'ta öyle. Yüzümde bir sırıtış meydana geldi , oydu dimi rütbesi yüksek diye beni terk eden. Şimdi karşımda hazır olda duruyordu

Rahat aslanlar dememle herkes oturdu

Bir sıkıntı mı var komutanım dedi hemen Burak

Hayır bir sıkıntı yok Yüzbaşı , size birşey söylemeye geldim

Buyurun komutanım dedi diğer Yüzbaşı

Sizinle tanışma işi baya bir ertelendi gençler , malum durumlar belli. Bu akşam tüm tim atacağım konuma geliyorsunuz. Hem bir güzel eğleniyoruz , bende ailemle bu kadar iyi anlaşmış timle tanışıyorum.

Ne ! eğlencemi komutanım dedi sarı saçlı olan çocuk

Evet aslanım bir sıkıntı mı var

Yok komutanım , bizim tim komutanı böyle şeyler yapmazda şaşırdım biraz kusura bakmayın .

Kafam anında Burağa döndü. Çocuğa ters ters bakıyordu çok beklemeden lafa girdim.

Ben kimseye benzemem asker. Ben herkesten ayrıyım , yaptığım birşeyi başka kimsede bulamazsın. Ve ben Kurt ailesinin komutanıyım beni herkesten ayıran en ince çizgi bu. O yüzden böyle şeyleri alış deliyimdir ben.

Biliyoruz komutanım Doğan anlattı dedi Burak yüzüme bakarak

Öyle mi yüzbaşı ne anlattı

Ne kadar deli olduğunuzu komutanım

Çok güzel o zaman beni ailemden başka kimse tanımaz zaten , onlardan dinlemeniz iyi olmuş. Neyse akşam sekizde atıcağım konumda olursunuz Defne şimdi size ayrıntıları anlatır hadi eyvallah diyerek çıktım odadan.

Burak geçirdi içinden ben seni senden daha iyi tanırım ahu diye ama farkında değildi Ahu çok değişmişti.

Şimdi beyler biz alıştık sizde alışırsınız. Biz her ay sonu yaparız bunu , şartlar izin verirse tabi . Bir mekane gideriz içeriz , yeriz yeri geldi oynarız . Zaten oraya gidelim anlarsınız. Ahu komutan sizi tanımak için erkene aldı biraz buluşmayı.

Abi kadın resmen ateş ediyor , birde bizim komutana bak anca görev dedi Onur güldü buna Defne

Onur unutma aslanım , biz herkes gibi tim değiliz biz aileyiz ve bu ailenin reisi Alev komutan . Alev komutan gibi birisini bulamazsın. Dünya'da bir tane vardı onu biz kaptık şansınız yok. Selçuk lafa girdi

Ne var bu kadında Yüzbaşım bu kadar değerli sizin için .

Onunla aynı masaya oturunca anlarsın Yüzbaşı , anlatırsam büyüsü kaçar. diyerek güldü ayaklandı

Neyse beyler bu kadar yeter Alev komutan konumu ben atarım dedi ama yine Alpere kitler galiba akşam görüşürüz diyerek odada çıktı Defne. Karşı odaya baktı uzun uzun yaralı kadın . Herşey bitti derken karşısına çıkan insanların olduğu odaya baktı , kapı açıktı gülüş sesleri koridoru dolduruyordu. Uzun uzun dinledi o sesleri Defne , huzur buluyordu onları dinleyince. Sonra aklına geldi eğer birgün tekrar bir bebeği olursa, bu adamlar çok güzel dayı olucaktı evladına. Aklına Alev komutanı geldi , yüzünde bir tebessüm belirdi. Ne güzel teyze olurdu ondan diye aklından geçirdi, ona da bir abla olmuştu. Yavaş adımlarla odaya yürüdü Defne , içeride oturan adamlara baktı. İçinden kimseyi kaybetmek istemediğini bir kez daha geçerdi.

Eğer bir gün Kurt timine ev nedir diye sorarsanız , dillerinden Kurt ailesi dökülür. Gözleri arkada kalmadan canını emanet ettikleri insanlara bakarlar. Onlar hep ailesinden kaybetmiş , hiçbirinin ailesi kalmamıştı. Tek sığınakları kendileri olmuştu. Ne güzel olmuşlardı değil mi ? Altemur ailenin ne demek olduğunu bilmeden büyüyen tek çocuktu , onların arasında. Ama bu aileye en çok o sahip çıkmıştı. Gittiği her yerde, artık benimde bir ailem vardı derdi hep. Peki ya Alpaslan ne güzel abi olmuştu değil mi ? Kardeşi kaybetmiş ama 8 kardeş kazanmıştı o .

Ahu Alev , herkesten yara almış Ahuya ne demeliydi peki. Ne güzel aile kurmuş değil mi ? Hemde kocaman bir aile, herkesin birbirini için canını verebileceği bir aile...

Komutanlarım akşam gidiyoruz değil mi dedi heyecanla Yağız.

Komutanım gidelim nolursunuz, hem Alev komutanla tanışmak çok istiyoruz kırmayın bizi dedi Can

Aslanlarım siz farkındasınız değil mi ? sizin komutanınız benim Binbaşı Alev değil dedi Burak

Komutanım ona bir lafımız yok zaten ama böyle bir kadınla tanışmak kim istemez ki dedi Onur

Kadın işte aslanım ne kadar büyüttünüz bu komutanı

Öyle deme Burak , o kadın da çok yaşanmışlık var . Baksana timine söylediği cümlelere , bende tanışmak isterim şahsen. Ne yaşamış olabilir çok merak ediyorum dedi Selçuk.

Tamam Allah'ın cezaları tamam gidiyoruz çıkıyorum ben sizde hazırlanın diyerek odadan çıktı Burak .

Timine diyemedi ki ben o kadını yarı yolda bıraktım.En yakını Selçuğa bile açmıştı bu konuyu. Geçmişte kaldı zannediyordu ama geçmediğini ilk gördüğü zaman anlamıştı. Karşı odaya baktı oda , aile yazıyordu. Herkes ilk oraya dikkat ederdi zaten bu karargahta. Gülüş sesleri geliyordu , bir kez daha anlamıştı Burak. Kurt timi gerçekten aile olmayı başarmıştı. Odanın yanından geçerken gülen Ahu'yu gördü , önceden uzun uzun izlediği gamzelerine takıldı gözleri. Hala aynı gülüşü diye geçirdi Burak içinden. Ama bilmiyordu ki o gülüşün altında ne kadar yıkım var. Uzaklaştı Burak ,yine aynı hissi hissetti. Yine Ahu'yu gerisinde bırakmıştı tek fark, Ahu yıllar önce ağlıyordu şimdi ise aile bildiği insanların yanında gülüyordu. Buruk bir tebessüm yayıldı yüzünde , neden bize bunu yaptım diye düşündü burak . Aklında ki düşüncelerle çoktan arabasına gelmişti. Evine doğru yola çıktı , radyosunu açtı tanıdık bir melodi çaldı. Ahu'nun en sevdiği şarkı " hep kal istedim " güldü yine burak. Eşlik etti şarkıya buruk bir tebessümle

Ah duydun mu yarim sana "git dedim

Aslında yanımda hep kal istedim

Yetiştim sana ama seni hiç geçmedim

Ben bundan başka da bir yol seçmedim

Ahu hep kendinden ödün vermişti insanlara, en çokta ona onunla girmişti askeri okula onunla da çıkmıştı. Ama hiç çıkmasaydık dedi Ahu çok kez, kimse bilmezdi ama Ahu çok temiz sevmişti. Ne maddi durumuna ne de rütbesine bakmıştı Ahu , sadece sevmişti . Ama Burak kolay vazgeçmişti ondan yıllar önce ve Ahu bir kez daha anlamıştı mutlu sonla biten herşey masallardan ibaretti.

Sahi bize küçükken masalların hep mutlu sonla bittiği anlatılmıştı değil mi ? Belki de bu kadar çabuk güvenmemiz ondan dolayıydı . Çünkü biz herşeyin mutlu sonla biteceğine inanmış insanlardık...

Ama şunuda unutmamak gerekir " en zor yıllardan geçmeden , en güzel manzarayı göremezsin. Hayatta karşılaştığımız zorluklar , bize en büyük ödülleri sunar " Ahu'yu anlatıyordu bu cümle , yaşadığı onca zorluktan sonra en güzel manzara ona sunulmuştu . O manzara ise KURT timiydi , onun ailesi olan Kurt timi...

Umarım sizde Ahuyu , Ahu olarak seversiniz. Çünkü Ahu sizi çoktan kalbinin içine aldı :)