2. Bölüm

2. Bölüm

Gizli Yazarr
gizli_yazarr

EDİZ ' İN HİKAYESİ

Ben Ediz. Ediz Çevik. 9 yaşındayım. 7 yaşından beri dayımın yanında sanayide çalışıyorum. "Ediz misafirler geldi 2 tane sandalye getir çabuk." Anlatmaya gerek yok. Yan dükkandan 2 tane sandalye aldım ve ofise götürdüm. "Buyur dayı. Hoş geldiniz. Çay istermişsiniz?" Dayım bir işe yaradın der gibi bakıyordu. Aralarından orta yaşlı, takım elbiseli ve saçı siyah sakallarının yarısı beyaz olan adam cevap verdi. "Olur evlat. Bana açık çay, eşime de kafana göre ama 1 şekerli olmasına dikkat et." Kadına göz gezdirerek ayrıldım. Bu kadın bu adama nasıl bakmış. Kadın daha genç, bakımlı, güzel ve zengindi ne bekliyorsam. Dökmemeye dikkat ederek çayları doldurdum. Eski, kendisine bile hayrı olmayan tepsiye 2 çay bir şeker ve bir çay kaşığı koyup ofise yürüdüm. "Buyurun efendim çaylarınız." Kadın gülümseyerek bana baktı ve çantasında bir şeyler aramaya başladı. "Teşekkürler evlat. Canım benim yerime de versene yanıma Türk lirası almayı unutmuşum". Kadın İngiliz aksanı ile konuştu. "Tabii hayatım ama bir çok kez söyledim sana yanına Türk lirası al diye." Kadın bana döndü ."Buyur tatlım paran." İlk dayıma baktım ve dayım kafasını sağlayınca parayı aldım. Oradan uzaklaştım. Saat 22.13' tu bunlar son müşteriydi giderlerse dayımda giderdi ve ben dükkanı temizleyip öyle çıkacaktım. Dükkan temizlemeyi sevmiyordum ama para kazanmak için zorundaydım. "Arabanız 2 güne hazır olur efendim. Şöyle kartımı vereyim size bir sorun olursa ulaşırsınız bana efendim. Ayağınıza sağlık. Tekrar bekleriz." Adam ile dayım el sıkıştılar kadın ile sadece selamlaştılar. Karı koca çıkınca dayım " Bende çıkıyorum. 100 lirayı al başının çaresine bak. " Diyerek çıktı. Hızlıca işimi bitirip çıkmam lazımdı. Yapılması gereken her şeyi yapıp, ışıkları kapatıp, kapıyı kilitleyip çıktım. Saatime baktığımda saat 02.45 ' idi. Bu saatte sokaklarda sarhoşlardan başka kimse bulunmazdı. Hava dünün aksine baya soğuktu. Sahilin orda her zaman ki bankım da bir yabancı oturuyordu. Üstünde deri pantolon, üstünde krem rengi kazak ve şişme montu ile oturan biri vardı. Yanına yaklaştım ama beni görmedi veya görmemezlikten geldi. Biraz daha yaklaştım ve elimi omzuna koyunca yerinden korku ile sıçradı. "Ah! Kusura bakma evlat görmedim seni." Beni dikkatlice incelemeye başladı ve cebinden telefonunu çıkardı. "Bu saatte burada olmak için çok küçük değil misin? Ailen biliyor mu burada olduğunu?" Sakince yanına oturdum ve denizi izlemeye başladım. "İşten çıtım ve benim bir ailem yok. Olmadı da." Adamın korku dolu bakışlarını üstümde hissede biliyordum. Adam birden telefonunu tekrar çıkardı ve tuşların çıkardığı ses ile birini aradığını anlayabiliyordum. "Hakan şuan sahil kenarının ordayım hemen Aziz ve diğerlerini gönder." Adam elini cebine attı ve sigara paketi ile çakmak çıkarıp sigaranın ucunu yaptı. "Sen niye buradasın bu saatte." Sorduğum soru ile adam bana döndü . "Bugün sevgilime evlenme teklifi edecektim. Çok güzel olacağından emindim. Özenle hazırlanmasını, çok güzel bir yerde akşam yemeği yiyeceğimizi söyledim. Saat 6 gibi evinden aldım ve onu görünce tekrar aşık olmuştum. Çok güzel olmuştu -Her zaman ki gibi- Buraya geldik saat tam 9 da evlenme teklifi edecektim. Sonra bana bir şey itiraf etmesi gerektiğini söyledi. Sesindeki pişmanlığı, korkuyu ve endişeyi açık bir şekilde hissede biliyordum. Sonra ne dedi biliyor musun? 'Ben iş birliği için seninle birlikteydim. Annen senin intihara teşebbüs ettiğini ve nedenini öğrenince çok üzülmüştü benden yardım istedi. Biliyorsun anneni severim ve mecburen kabul etmek zorunda kaldım. Bizden olmaz Egemen, çok üzgünüm ama senle geçirdiğim sevgililik döneminde bana çok şey öğrettin her şey için teşekkür ederim. " Dedi ve sigaradan büyük bir dumanı içine çekti. "Sen sordun ben anlattım. Sıra sende. Sen niye çalışıyorsun? ve ailen niye hiç olmadı?" Anlatacak fazla bir şeyim yoktu. "Annemi doğum sırasında kaybetmişim evde doğum gerçekleşince baya zorlu olmuş. Babamda bana bakamayacağı için amcamın yanına vermiş beni 7 yaşından beri amcamın yanında sanayide çalışıyorum. Babam kumar bağımlısı evi sattı, arabayı, her şeyi sattı. Şuan nerde bilmiyorum." Adam üzülmüş gibi bana baktı ve arkadan gelen korna sesi ile ayağa kalkıp konuştu. "Gel bakalım. Böyle çalışmak ile olmaz okuman lazım senin. Madem çalışacağım diyorsun benim yanımda çalış bir süre okumuşta olursun hem. O süre zaafında çalışmak istemezsen gitmekte özgürsün." İki ihtimal var. Ya onla gidip daha düzgün bir iş ve hayata sahip olmak ya da burada kalıp günlük 100 TL ye razı olmak. Düşündüğümden de uzun bir süre düşününce en sonunda gözlerimi denizden ayırıp adama baktım. "İstediğim zaman gitmekte özgürüm." Adam kahkaha attı ve "Tabiiki özgürsün gitmekte emin ol bizden zarar gelmez ufaklık."

                                                                                                                                *

Uzun bir yolculuğun ardından sonunda evine varmıştık. Araban inince evin büyüklüğü ve güzelliği ile şoka girmiştim. "Gel bakalım evlat. Burada istediğin her şey var. İş konusunda ise Cemil Bey sana yardım edecek. Cemil bahçıvan, Yeliz aşçı, Gül temizlikçi. Ve bende iş adamıyım. Sonra detaylı konuşuruz. Şimdi Gül sana odanı göstersin ve dinlen biraz yarın konuşuruz sonra." Sakince Gül hanımı takip ederek peşinden ilerledim. Bir yandan da evi incelemekten gözlerimi alamıyordum. 2 kat merdiven çıktıktan sonra en sol köşedeki odanın kapısını anahtar ile açıp önden içeri girdi ve sevecen bir tavırla kapıda beni bekledi. "Gel bakalım Ediz 'cim. Burası senin odan. Soldaki kapı banyon, hemen yanında da eşyalarını koymak için dolap. Dolabın içinde yeni kıyafetlerin var. Bir şeye ihtiyacın olursa her zaman sora bilirsin. Sabah seni uyandırmaya ben geleceğim haberin olsun canım." Saate baktı ve "Ooo saat baya geç olmuş gel yatağa kadar eşlik edeyim sana." Sakin adımlarla ve odayı inceleyerek yatağa girdim. Banktan daha sıcak ve daha yumuşaktı. "İyi geceler canım. Uyumaya çalış olur mu sabah yorgun olmak istemezsin." Gülümseyerek odadan ayrıldı ve karanlık ile baş aşa kalmıştım. Fazla vakit geçmeden kendimi karanlığa teslim ettim. Uykuya dalmadan önce buranın hayatımın yeni beyaz sayfası olacakmış gibi hissetmiştim.

 

 

BİRAZ GEÇ OLDU AMA BUNDAN SORNA DEVAM EDECEĞİM

HER ŞEY İÇİN ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLERR :))

Bölüm : 09.02.2025 18:20 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
İçindekiler
Gizli Yazarr / P ' NİN LANETİ / 2. Bölüm
Gizli Yazarr
P ' NİN LANETİ

17 Okunma

9 Oy

0 Takip
3
Bölümlü Kitap
Hikayeyi Paylaş
Loading...