10. Bölüm

Askeriyeye geldiğimiz gibi yanıma Derya hemşire gelip konuşmaya başladı,bu kadın hala buradan gitmemiş miydi ya?

"Eylül Eylül lütfen affet beni lütfen sen beni affetmezsen beni işten kovcaklar lütfen benim annem yatalak biri lütfen affet beni."annesi ile ilgili söylediğinden sonrası dikkatimi çekmişti bende konuşmaya başladım"Annenin nesi var?"

Derin bir nefes alıp konuştu"Annem felç geçirdi konuşabiliyor fakat yürüyemiyor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum."derken gözünden yaşlar akmaya başlamıştı bende dayanamayarak konuştum"Tamam gel biz seninle konuşalım biraz."Alaz'a baktım o da beni gözleri ile onaylayınca kantine gittik ve konuşmaya başladık.

🐣🐣🐣

Saatler sonra konuşmamız bitmiş ve ben Derya hemşirenin bu yaptığı hatayı bir daha yapmayacağına inanarak affetmiştim.

Ben odama girmem ile Alaz geldi yanıma.

Hızla gelip bana sarıldı ve yüzümün her ayrıntısını ezberlemek istermişcesine yüzümü öpmeye başladı.

Hemen konuştum"Ne o beni düğünden sonra terk mi edeceksin yoksa."deyip gülmeye başladım.

Yazar'dan

Eylül Alaz'a bir şaka yapmıştı fakat yaptığı şakanın başına geleceğini bilmeyerek yapmış ve düşünmemişti.Alaz bir an duraksasa da pek takmamış devam etmişti.

Eylül'den

Alaz hemen inkar etti"Aaa Eylül Hanım o biraz zor ben sizi nasıl terk ederim ya."dedi o da dalgaya vurarak.

"Neyse Alaz İlknur nerde bu arada gördün mü onu?"dedim Alaz beni yanıtladı"Yok görmedim de şimdi biz senin ailene ne zaman söyleyeceğiz?"dedi bende bilmiyorum dercesine dudaklarımı sarkittim. Alaz'ın bakışları hemen dudaklarıma gitmesi ile ondan uzaklaştım ve konuştum"Ben annem ve babamı arar söylerim sen merak etme."dedim Alaz'da konuştu"Tamam sen konuş bende benim yakın olduğum bir amca var ona haber vereyim."dedi bende neden dercesine kafamı salladım hemen yanıtladı beni.

"Ya şu isteme meselesi için."

Bende hemen tamam dedim.Ben bu adamı seviyordum evet fakat ne bileyim değişik birşeyler hissediyordum.Neyse ne dedim ve konuşmaya devam ettim"Ben annemlere sorarım hangi zamanı uygun görürlerse o zaman gelirsiniz."dedim Alaz'da tamam dedi ve odadan çıktı.

Bende hemen dosyalra bakmaya başladım işler baya baya birikmişti.Bildiğin masamın üzerinde dosya dağı gibi birşey duruyordu.Ben bunlara nasıl bakacağımı düşürken telefonum çaldı.Bende hemen açtım.

“Alo„

“....."

“Evet benim buyrun."

“......."

“Tamam siz konum atın geliyorum "

“........."

“İyi günler."demiş kapatmıştım telefonu ama ne yapacağımı bilmiyordum.İlknur fenalaşmış hastahaneye götürülmüştü.

Hemen İlknur'un arabasına binip hastahaneye doğru yola koyuldum.

Hastaneye geldiğimde İlknur normal odaya alınmış iyiydi bende tedirginlikle konuşmaya başladım.

"İlknur neden fenalaştın?"dedim o da beni yanıtladı"Dün geceden biraz uykusuzdum birde Çınar bebeği isteseydi ne olurdu diye düşündüm o yüzden biraz başım döndü ve bayılmışım.Sonrasını biliyorsun zaten."dedi ve konuşmayı sonlandırdı.

Üzülüyordum İlknur'a.

İlk zamanlar onun mutlu olduğunu görmek beni mutlu ediyordu.Onunla birlikte bende mutlu oluyordum.Fakat şimdi İlknur'un üzülmesine bile dayanamıyordum.

En çok onun mutlu olması gerekiyordu bence ama benim canım kardeşim su an mutsuz ve üzgündü.Ne olursa olsun ben onun mutlu olmasını sağlayacaktım.

Dayanamayıp konuşmaya başladım"İlknur sana birşey anlatacağım."dedim o da beni dinlemeye koyuldu."İlknur bugün Alaz bana evlenme teklifi etti."İlknur konuşmaya başlayacağı sırada onun sözünü kestim ve konuştum"Sadece dinle birşey söyleme.Şimdi bende evet dedim ve biz bugün istemeyi falan konuştuk.Sence fazla hızlı mı gidiyoruz."dedim ve İlknur konuştu"Eylül ne hızlısı neredeyse bir yıla yakın olacak.Böyle birşey istemesi doğal ama sem diyorsan ben istemiyorum sevmiyorum Alaz'ı tamam bunu ona söyle ama çocuk seni bebeği gibi seviyor gerisini sen düşün."dedi ve benim bir cevap vermemi bekledi"Hayır bende Alaz'ı seviyorum fakat yani bana hızlı gidiyoruz gibi geldi ben daha ailemle bu konuları konuşmadım."dedim.

İlknur'da beni anlamıştı sanırım ki birşey söylemedi.

Tekrardan konuştum"İlknur ne zaman çıkıyorsun?"dedim İlknur konuştu"Doktor kendini iyi hissedersen çık dedi."dedi.

Başımla onaylayıp önüme döndüm.

💋💋💋

Bir saat kadar hastanede kalmış daha sonra çıkmıştık.

Ben şu an yemek yapıyor İlknur ise bebeği ile konuşuyordu.

Ben artık kıskanmaya başlamıştım fakat bunu İlknur'un bilmesine gerek yoktu.

Neyse ne artık ben yeğenim ve İlknur biz birlikte bir aileydik.

"İlknur gel hadi yemek ye."dedim ve İlknur hemen gelip yemek yemeğe başladı.Bende gülerek"Yavaş ye yavaş boğulacaksın."dedim o da gülümsedi.

🧚🏻🧚🏻🧚🏻

"AAAAA EYLÜL AAAAHHH EYLÜL COK ACIYOR EYLÜÜÜÜL!!!"diye bağırdı İlknur.Şu an ne mi oluyor İlknur doğum yapıyor ve ben burada o acı çekerken canım çıkıyor.

Bu arada Alaz ve ben nişanlandık bir iki ay sonra da kına ve düğün olacak.

Ben çok heyecanlıyım bu birkaç haftada neler olacak acaba?

İlknur'un bağırması ile kendime geldim ve tam o sırada bir bebek ağlama sesi duyuldu.

Çok mutlu oldum şu an Allah'ım teyze oldum ya.

Hemen çığlık attım"Aaaa teyze oldum Allah!!"bir yandan oynuyor bir yandan da teyze oldum diye seviniyordum.

Bu sırada doktor çıktı hemen yanına gidip konuştum"Nasıllar doktor hanım?"dedim doktor"Bebekte annede gayet iyi sağlıklı bir sorun yok birazdan normal odaya çıkacaklar. İstediğiniz zaman çıkabilirsiniz."dedi doktor ve yanımdan ayrıldı tam o sırada da sedye ile baygın bir İlknur çıktı doğumhaneden.

🧚🏻‍♀️🧚🏻‍♀️🧚🏻‍♀️

Kısa bir zaman sonra İlknur kendine gelmişti şu an bebeğin gelmesini bekliyorduk.Hemen konuştum"İlknur'um iyimisin?"dedim.

Kısalan sesi ile cevapladı beni"İyiyim sorun yok bebeğimi getirirlerse daha iyi olacağım."dedi.

Gülümsedim.

Kapı çaldı ve benim yakışıklı nişanlım Alaz'ım göründü hemen koşup sarıldım.

Elleri yerini biliyor gibi belime gitti ve konuştu"Seni çok özledim."dedi bende"Bende seni çok özledim."dedim.

Alaz İlknur'a bakıp konuştu"Geçmiş olsun İlknur."dedi İlknur'da"Sağol Alaz."dedi ve kapı çaldı kapıya döndüğümüzde boncuk gözlü bir prenses çipil çipil bakıyordu.

Ben dayanamayıp ağlamaya başladım bu sıralar çok ağlıyordum"Alaz çok güzel değil mi?"deyip ona baktım fakat o bebeğe değil bana bakıyordu.Şu sıralar Alaz'da adlandıramadığım bir şey vardı.

Hemen konuştu"Evet çok güzel."dedi ve bebeğe döndü.

İçimde bir huzursuzluk oluyordu nedense.Neyse ne deyip İlknur'a döndüm o da kucağına verilen kızına bakıyordu.

Öyle aşkla sevgi ile bakıyordu ki hayran olmamak elde değildi.

Hemen konuştum"İlknur kuşum bana bu hissi yaşattığın için teşekkür ederim.Teyze olmak çok güzel ya."deyip yanına ilerledim.

Bebişe hayranlık ile baktım ve konuştum"İsmini ne koyacaksın?"dedim o da konuştu"Bilmiyorum fakat bundan sonra ondan ve senden başka kimsem olmadığını gayet iyi biliyorum."dedi hemen duygulanmıştım.

Gözümden düşmek için bekleyen yaşları geri gönderdim ve konuştum"Kuşum ismine sen karar vericeksin.Bu mutluluğu senden alamam son olarak bende yakında aile kuracak olsamda sizden başka kimsem yok."deyip dikkatli bir şekilde sarıldım.

Sonra bebeği kucağıma aldım ve bu seferde bana çipil çipil bakmaya başladı.

Hemen konuştum"Ay ben seni yerim ya ben senin teyzenim bakma öyle bebiş.Eger öyle bakmaya devam edersen çipil çipil bakan gözlerini yiyeceğim ya."dedim ve ben lafımı bitirmem ile küçücük bebek gülümsedi ama bu bayık bir gülümseme idi.

İlknur buldum dedi konuştum"Neyi buldun?"dedim devam etti"İsmini ismi Parla olsun mu?"dedi bana uyardı ne de olsa annesi"Olsun kuşum olsun."dedim gülümseyerek.

🖤🖤🖤

Bir kaç gün sonra İlknur hastaneden çıkmış eve gelmişti bende bu arada bebişin kimliğini çıkartmıştım.

Bu arada düğünüme de tamı tamına 20 gün kalmıştı.Ben şimdi evleniyorum dimi ya.Off çok heyecanlıyım.

Neyse neyse konuyu sapmayalim ben bu bebeği yerdim ya çok tatlı bakıyordu bana.

Alaz olmasa küçücük bebeğe vurulacaktım.

Çok güzel acaba benimde böyle bebeğim olur muydu ya?

❣️❣️❣️

Düğün günü gelmiş çatmıştı yarın kınam olacak daha sonra da düğün olacaktı.

Bugün ise kınalık gelinlik falan seçmiştik.

Ben çok yorulmuştum eve geldiğimiz gibi odama çıkıp duş aldıktan sonra kendimi sıcacık bir uykunun kollarına bıraktım.