14. Bölüm

keyifli okumalar. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız 💖

Abimin bütün arkadaşları bizim evdeydi. Bir kişi hariç. Demir abi. Zaten hepimiz onu bekliyorduk. Geçen günü konuşacaklardı. Kimse gerilmiyordu ama ben gerim gerim geriliyordum. Demir abinin arabadaki halini bir tek ben görmüştüm çünkü.

Derken zil çaldı. Gidip kapıyı açtım. Gelen Demir abiydi.

"Nerdeler?"

"Oturma odasında." Önümden hızla geçip gitti.

Herkes koltukta oturuyordu. Demir abi de ikili koltuğun soluna doğru oturdu.

"Dönen muhabbet ne? Kimse birsey konuşmuyor?" Dedi abim.

" 'Dönen muhabbet' dediğin muhabbet kardeşinin tacizi aminakoyayım."

Burak abi, Furkan abi, ve abim aynı anda " Ne tacizi oğlum?" Dediler. Hepsinin gözü bana döndüğünde boş kalan tek yer olan Demir abinin yanına oturdum. Boş kalan tek ter orası olmasada oraya otururdum çünkü beni o gün koruyan tek kişi oydu. Abim bile başka şeylerle uğraşırken Demir abi beni teselli ediyordu.

Burak abi "Yani tamam yürüdü Leyla'ya. Ağzına sıçtım zaten ama taciz değildi be oğlum" dedi.

Demir abi yerinden kalktı. Eliyle beni göstererek, " Lan şu kız şort giydi diye dibine oturdu bakışlarıyla yedi lan kızı! Ne demek taciz değil?!" Dedi.

Demir abi devam etti. "Ben Leylanın gözlerindeki ifadeyi gördüm lan. Sen gördün mü? "

Burak abi bana dönerek "Doğru mu Leyla?" Dedi.

Yalnızca kafa salladım.

"Özür dilerim abicim. Gerçekten özür dilerim."

"Burak abi sen neden özür diliyorsun? Geçti gitti işte."

"Bir daha o çocuğu yanımıza getirme Burak." dedi abim. Fakat abimi kaale alacak değildim.

Abim yerinden kalkıp yanıma geldi ve sarıldı. "Sana ben ısrar ettim. Özür dilerim."

Ben hiç bir cevap vermeyince abim devam etti. "Oğlum bu çocuk sizin yanınızda nasıl böyle yapabiliyor lan? Niye ağzını burnunu kırmadınız?"

Furkan abi tam birşey diyecekken daha yüksek sesle onun sözünü kestim. "Abi mesela neden sen orada değildin? Sen orada olsaydın da sen kırsaydın ağzını yüzünü. Ama senin daha önemli işlerin vardı dimi?"

"Saçmalama Leyla, senden daha önemli bir işim olabilir mi?"

"Bilmiyorum artık abi. Hiç bir zaman yanımda değilsin. Zaten annem ve babamdan uzaktayım tek dayanak noktam sensin. Ama sanki sende uzaktasın. Şu aralar Kürşatı ve Demir abiyi senden daha fazla görüyorum."

"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun yoksa sinirli misin?"

"İkiside."

Abim daha fazla konuşmadı, bozulmuştu.

"Ben orada olsaydım kesin dalardım. İyi dayanmışsın Demir." dedi Kürşat.

"Valla Burak olmasa görürdünüz siz dayanmayı." dedi Demir abi.

"Kusura bakma Leyla." Dedi Burak abi.

"Burak abi, gerçekten hiç bir suçun yok. Beni sen çağırmadın bile ben kendim gelmek istedim. Doruk'un yaptığı şey de seni bağlamaz. Kendini suçlu hissetme lütfen."

"Leyla gerçekten o kadar olgunca yaklaşıyorsun ki, senin yerinde ben olsam bunları söyleyebilir miydim emin değilim."

Hafifçe tebessüm ettim. "Kapatalım mı artık konuyu?"

"Sen kapatmak istiyorsan kapatırız kardeşim." dedi Furkan abi .

"Çay içer misiniz?" dedim.

"İçeriz" dedi Demir abi.

Mutfağa gidip herkese çaylarını doldurdum.

Çayları servis ettikten sonra odama geçtim. Bu gün erken uyumak istiyordum