38. Bölüm

Ben yorum okuma kadınıyım, siz seversiniz sevmezsiniz beni ilgilendirmez.

Ben yorum okurum..😁

Oy vermeyi ve yorum atmayı unutmayalım 💓 Keyifli okumalar 😍

Demir, Leyla kapıyı sertçe vurup çıktıktan sonra uyumuştu. Daha doğrusu,

uyumaya çalışmıştı. Olmuş muydu? Pek değil.

Tavanı izleyerek geceyi sabah etmişti. Az önce onu uyandırması için kurduğu alarm çalmıştı. Eliyle uzanıp alarmı kapattı. Gözlerini tavandan çekip yatağından doğruldu. Gece boyunca Leylayı hayal etmişti. Hayal etmekten utanıp uyumaya çalışmıştı ama kendini yine onu hayal ederken bulmuştu.

Yataktan kalktığında ilk Baharın yanına uğradı. Bahar hala uyuyordu. Normaldi, saat daha 6'ydı. Ama zaten Bahar bu gün geç uyanırdı. Geceden kalmaydı.

Sonra duşa girdi. Çivi gibi, buz gibi suyun altında hiç birşey yapmadan bekledi. Soğuk suyla beynini dondurabilmeyi istiyordu ama mümkün değildi.

Çıktığında, dolabına elini attı ne geliyorsa onu giydi. Bu garip bir şey değildi. Hep böyle yapıyordu zaten.

Zift gibi bir kahve yapıp Leylaların evini gören pencereye çıktı. Sigarasını yaktı. Birazdan bu binadan Leyla çıkacaktı,biliyordu. Bu gün çarşambaydı, dersi saat 7'de başlıyordu. Allahsızlar sabah 7'ye ders koymuşlardı.

Derken, binanın kapısı açıldı. çıkan kişi Leylaydı.

Çıkmasıyla birlikte, yüzüne hafifçe rüzgar esti. Saçları uçuştu. Saçlarını, elinin tersiyle geriye aldı.

Demir havayı ciğererlerine çekti. Leylanın kokusunu almayı umdu.

Peki o kokuyu alabildi mi?

Ah, keşke… Keşke alabilseydi.

Demir, Leyla kafasını kaldırsın pencereye baksın istedi. Onun gözlerini görmeye ihtiyacı vardı. Ama Leyla, beklemeden hızla sokağın başına yürüdü. Gözden kaybolmuştu ama Demir rotasını biliyordu. Önce otobüse sonra marmaraya binecekti.

Yine de keşke bir kerecik görseydi gözlerini.

Kahvesini ve sigarasını bitirdikten sonra, Demir'de çıktı evden.

Arabasına bindi. Kalbine oturan his gitmiyordu içinden. Arabayı çalıştırdı, kemerini falan takmadı. Çıkarken sağ-sol kontrolü de yapmadı, hızla sürdü arabasını galeriye.

Aslında bu hareketleri bir intihar girişiminden farksızdı. Kaza yapma oranını büyük ölçülerde arttırıyordu çünkü.

Galeriye girdiğinde onu Cenk karşıladı.

"Hoşgeldin. Kahvaltı hazır." dedi.

Demir ise durgun bir sesle, "Ben kahvaltımı ettim." cevabını verdi.

"Kahvaltı dediğin sigara kahve. Gel iki lokma bir şey ye."

Demir, "Cenk, hadi abisi." dedi.

Başından savmaya çalışıyordu.

Cenk bir şey diyecek gibi olsada Demir onun sözünü kesti.

"Ben Araba Tamire geçiyorum. Sende kahvaltını yap gel."

"Hayırdır, canın mı sıkkın?" diyerek üsteliyordu.

"Nerden çıkardın?"

"Kolay kolay geçmezdin Araba Tamire."

"2 aydır yoksun. Mecbur ben geçtim alışkanlık oldu."

"Lan Demir, bir derdin varsa paylaş benimle."

"Cenk kafa açma yürü git kahvaltını yap." dedi Demir eliyle savuşturma işareti yaparak.

"Ben kafa açıyorum öyle mi? Sen kendini hiç dinlemedin tabii. Nereden bileceksin ki?" diye hayıflandı.

Demir tam gidiyorken geri dönüp gözlerini kısarak, "Lan oğlum, ben senin patronunum lan. Bari kafa sikiyorsun deme." dedi.

"Yok patron (!) kafa sikmiyorsun merak etme." dedi Cenk yarı alaylı bir şekilde.

göz devirerek önüne döndü.

🌙🌃

Demir saatlerdir araba tamirdeydi. Düşünmemek için ne kadar iş varsa yapmıştı. Normalde bu işleri Cenk yapıyordu. Hatta Cenk'in küçük kardeşi Cihat ve annesi Gülçin abla da yanlarında çalışıyordu.

Cihat 16 yaşındaydı. Liseyi dışarıdan okuyordu. Gülçin abla da çay ve temizlik işlerini yapıyordu. 2 ayıdır yoktular çünkü fındık zamanı Girasuna gitmeleri gerekiyordu. Her yıl fındık zamanı 2 ay izinli olurlardı.

Demir kendini kaptırmış bir şekilde işini yapıyorken Cihat onu böldü.

"Demir abi, galeriye müşteri geldi." dedi

Evet normalde Demir'in durduğu yer Galeriydi.

"Tamam geliyorum, ofise al." dedi ellerini yıkarken.

Ofise geçtiğinde, “Hoş geldiniz.” diyerek müşteriyi muhatabına aldı.

Birlikte galeriyi turladılar.

Müşteri olan hanımefendinin istediği tarzda araçları gezdiler.

Ve en sonunda müşteri, güzel bir mini copper aldı.

🌙🌃

Akşam olmuştu. Hatta ne akşamı? Gece olmuştu.

Herkes evine gitmişti. Demirin evi, Leylaydı…

Maalesef Demir evine gidemiyordu.

Galerideki mutfakta güzel bir viski vardı. Güzel viskiye yaraşır güzel bir masa hazırladı.

Bu gece başka türlü geçmezdi. Ayık olursa, Leylayı tutardı kolundan, dün yapamadığı şeyi yapar öperdi.

Bu yüzden ayık durmaması gerekiyordu.

Bardağı yarısına kadar viskiyle doldurdu. Başka hiç birşey eklemedi içine. Bu viski içindeki acıdan daha acı değildi.

Yangını sönsün diye ilk bardağı fondip yaptı.

Ama söndü mü? Sönmezdi.

İkinci bardağı da fondip yaptı.

Üçüncü bardağı da.

Dördüncüyü de…

Hafiften başı dönmeye başlamıştı.

“Ulan Demir!” dedi kendi kendine.

Eli cebindeki telefona gitti. Güzel bir şarkı açtı.

Murat Dalkılıç- Leyla

Şarkı başladığında Demir de şarkıya kısık bir sesle eşlik etti.

Kırk yıldır bu mahallede kendi halimde yaşarken

Bu kadar adam dururken, yani şimdi niye ben?

Gözlerinde tuhaf bişey var

Habire gülüp duruyor, hasarlar bırakıyor

5. bardağı da fondip yaptı ve devam etti.

Kendi eşrafından duyduk ki
adın Leyla

Bi o kadar meşhur bir endamla aşk nerde sen orda

Demir kendinden geçtiği sıralarda galerinin kapısı açıldı.

Gelen kişi Leventti.

”Vaaay!” dedi Demir, Levent’i görünce.

“Oğlum sen niye telefonuna bakmıyorsun?” dedi Levent.

”Hiç duymadım. Gel bana eşlik et.”

Levent etrafa baktı. Çalan pop şarkıyı duyunca ”Hayırdır kutlama mı yapıyorsun?” dedi.

”Ne kutlaması be oğlum.” dedi Demir. Sesinden mutsuz olduğu gayet anlaşılıyordu. Bardağından koca bir yudum aldı.

”E pop şarkı açmışsın?”

”Onu boş ver sen.”

“Tamam. Neye içiyoruz o zaman?”

Demir gözlerini yerden buruk bir gülümsemeyle kaldırdı. “Leyla oldum.” dedi.

”Hadi canım!” dedi Levent mutlulukla. “Aşık mı oldun lan? Kime?”

“Kim olduğunu boşver oğlum. Tanımazsın zaten.”

”Nasıl biri?” dedi Levent. Bu kadar heyecanlanmasının nedeni Kardeşi bildiği adamın ilk kez birine aşık olduğunu duyuyor oluşuydu.

Demir derin bir iç çekti. Gözünün önüne Leyla geldi. “Gece gibi.” dedi.

”Esmer biri o zaman?” diye sordu Levent.

Demir kafasını yukarı kaldırdı. “Cık. Bembeyaz. Süt gibi.” dedi içi giderek.

Leventin biraz kafası karışmıştı ama pek de umursamadı.

Levent elini kaldırıp Demirin omzuna vurdu, “ Lan Demir, sen cidden aşık olmuşsun!”

Demir kafasını hafifçe salladı.

”Oğlum neden dertlisin o zaman? Kız seni sevmiyor mu?”

”Sorun o değil. Yani tabi o da bir sorun ama esas sorun, Nasıl desem… Ailesi istemiyor.”

“Oğlum, kızın seni sevdiğinden emin olduktan sonra, siktir et aileyi. Senin aşkından önemli mi lan?”

”Öyle değil işte...”

”Ne demek lan öyle değil? Mesela ben, Nihal için kurşun atar, kurşun yerim oğlum. Kimse Nihal istemediği sürece Nihal’i benden alamaz!”

”Ben o kızın ailesine ihanet edemem.” dedi Demir.

”Ama aşkıma ederim diyorsun?”

”Levent bi bok bildiğin yok. Uzatma.”

“Anlat oğlum bana, derdini anlat. Ben senin kardeşinim oğlum.”

Demir tekrarladı, “Sen benim kardeşimsin.”

Levent onu dinlemek için hazırdı. Ama Demir konuşmayacaktı.

Viski şişesini eline aldı. Elinin titremesini ve başının dönmesini görmezden gelmeye çalışarak Levent’e bardağı doldurmaya çalıştı.

Bardağın yarısından biraz daha az bir yere gelince durdu.

”Sek mi içeceksin yoksa enerji içeceği doldurayım mı?”

”O sek içilir mi oğlum? Gırtlağını deler valla. Enerji içeceği doldur tabii.”

Demir içki kadar enerji içeceği de doldurup Levent’in önüne bıraktı.

”Anlat hadi bir şeyler.” dedi Demir.

”Oğlum anlatayım da şu şarkıyı übi kapat başım şişti.”

Demir eline telefonunu alıp kapattı.

Sabaha kadar birlikte kaldılar. Çok fazla bir şey konuşmadılar. Demir sarhoş olmak için, Levent ise Demire eşlik etmek için içti.

Levent, pop diye kapattırdığı şarkı yerine arabesk damar şarkılar açtı.

Zaten demir içindeki yangın sönsün diye içiyordu, Levent gidip İçim Yanar açmıştı…

Eveeet Demir’in acılı bir günü :)))

Beğendiniz mi?

Şimdiden söylüyorum, bu bölümdeki bazı detaylar ileriki dönemlerde karşımıza çıkacak. Şimdilik anlaşılmasa da önemli bir bölümdü.

Beklemede kalın 🙌