Süreyya Nerdeydin

" Ah Süreyya şimdiye kadar nerdeydin ? Tıpkı inci taneleri gibi denizin derinliklerindemi saklıydın ? "

Gözleri gökyüzü gibi mavi kadın .

Gülüşü çocuk kadın !

Gökyüzü gibi uçsuz bucaksız.

Sen sen Süreyya sen gökyüzü ben yeryüzü .

Sen güneş ben ay .

Sen gündüz ben gece !

Sonsuzluk şarkısı gibisin Süreyya !

Kalbimin coşkusu dilime vurunca susamadım . Süreyyaya bunları söylediğimde gözleri nemli yüzünde bir tebessüm çocuksu mahsumiyetiyle .

" Kemal beni mahçup ediyorsun . Söylediğin her kelime her cümle çok özel çok güzel , teşekkür ederim ."

" Süreyya izin verirsen sana gökyüzüm diyebilirmiyim ? Artık eminim sen benim ruh eşimsin , sonsuza kadar beraber olmak istediğim tek kadınsın ! Bu duygunun adı yok bu duygunun tarifi yok ! Sende istersen seni ailemle tanıştırmak istiyorum seni ? "

" Tabi Kemal aileni tanımak isterim , seni çok güzel yetiştirmişler belliki iyi insanlar . "

" Evet çok iyler nasıl haklarını öderim bilmiyorum . "

Yemeğimizi ve kahvemizi içip sahilde yürüyüş yaparken Süreyya yüzündeki tebessümle içimi ve kalbimi ısıtırken . Elini tuttum öyle sıcak öyle yumaşaktı sohbet ederken gözlerimi ondan alamazken , ruhu ruhumu okşuyordu sanki . Onun yanında hiç çekinmiyordum , Süreyya ömrüme ömür katıyordu . O an dünyada sadece ikimiz vardık sanki . Deniz hırçın hırçın dalgalanırken Süreyya usulca fısıldadı kulağıma .

" Kemal denizin hırçınlığını severmisin ? "

" Hemde çok kokusu hırçınlığı nasıl iyi gelir insana . İçimde fırtınalar koparken kendimi burda bulurum . Seni sahilde gördüğüm o ilk günde onlardan biriydi . "

Sohbet uzayıp giderken telefonum çaldı arayan annemdi gecikiceğimi söyleyerek telefonu kapattım .