1. Bölüm

Yorulmuş bedenimi yataktan kaldırıp duşa girdim. Bu aralar benim için aşırı yorucu geçiyordu. Başarılı bir doktordum. Atamam Ankara'ya çıkmıştı. Aslında heyecanlı değildim annem çalışıyordu,babam da zaten askerdi. Mezun olduğumdan haberi bile olduğunu sanmıyordum açıkçası.kısa bi duş alıp banyodan çıktım. hava serin olduğu için saçlarımı kurutup fön çektim. Üzerime siyah bir kazak beyaz bir etek ve çizmelerimi giyip evden çıktım 1 gün sonra Ankara'ya gidiyordum.Bu mesleği sırf babam ve annem istediği için seçmiştim. Benim hayalim gastronomi okuyup iyi bir şef olmaktı ancak, ailemde ki kimse buna sıcak bakmadı. Merdivenlerden inip otobüs durağına doğru yürümeye başladım. Mezun olalı bir yıl olmuştu. Atamamı Ankara'ya istemiştim. Sırf babama daha yakın olmak için.. kıymetimi ne kadar bilir bilmiyorum açıkçası. ben onu içimde kalan tek boşluk olarak görüyordum. İçimdeki sevgi eksikliği, özlem duygusu babamı doğduğumdan beri her yıl sadece 2 sefer görmemden kaynaklıydı. Otobüs geldiğinde otobüse binip en arka koltuklardan birine geçtim bu gün hastaneye gidip ofisimi tamamen boşaltacaktım. Evimi bir hafta önceden boşaltıp Ankara'ya 1+1 tuttuğum küçük eve göndermiştim. Otobüs tam hastanenin önünde durmuştu. Otobüsten inip hastaneye doğru yürüdüm içerdeki hemşirelere selam verip asansöre bindim. Ofisime geldiğimde kapısını açıp içeri girdim.ferah bı ofisim vardı. Ortada büyük boydan bir cam,Onun hemen önünde çiçeklerim,tam karşısında da çalışma masam vardı. Önce küçük eşyaları koliledim ardından çiçeklerimi düzgünce paketledim sadece bunları götürecektim zaten. İşim bittiğinde ikindin vakti olmuştu. Öğle namazımı kılamamıştım. İkindin ezanı okunuyordu. Ezan bittikten sonra ikindi namazımı kılıp ardından öğle namazının kazasını kılıp ofisten ayrıldım. En yakın zamanda kendime bir araba almayı düşünüyordum. Ehliyetim vardı ama araba için hiç heveslenmemiştim. Hastanenin karşısında olan kafede birşeyler atıştırıp eve geçtim. Duşumu alıp yatağa yattım nasıl olsa yarın benim için zor olacaktı...