3-Kurtuluş ve başlangıç
Artık sırtıma inene kızgın odun parçasıyla daha fazla dayanamamış ve bilincim kapanmıştı fakat vücudundaki yaraların yanmasıyla gözlerimi açmış ardından gördüğüm adamın pis sırıtışıyla eş zamanlı çektiğim acıya dayanamamış ve çığlık atmıştım şerefsiz beni döverken içtiği alkolü yaralarıma dönmüştü o kadar canım yanıyordu ki artık ölmek için Allah'a yalvarmak dışında hiç bir şey yapamıyordum nefes aldıkça kaburgalarım sanki ciğerlerime batıyor boğazım karıncalanıyordu kapının o ürkütücü gıcırtısıyla beraber benimle işini bitmiş olduğunu anladım artık yavaş yavaş beynim uyuşuyor ve gözlerim kararıyordu son hatırladığım şey ise kapının açılmasıyla beraber birinin beni kucağına alıp "Bulut çabuk ambulansı ara" demesiydi sonrası sonsuz bi karanlık...
---------Asil Ares Bozkurt ---------
Yemekten sonra odama çıkmış ve yatağımın altındaki kilitli kutuyu elime alıp anahtarı sakladığım yerden çıkararak kutuyu açmıştım kutu her gün Asin için yaptığım hediyelerle doluydu her ne kadar onun öldüğünü düşünümeme rağmen bu hediyeleri biriktirmeye devam ediyordum ilk buna karar verdiğimde 6 yaşındaydım bana altı yaşında eskiden bi ikizim olduğunu fakat 4. Yaş gününde öldüğünü söylemişlerdi tabi ben o yaşlarda bunu idrak edememiş ve onun hep geleceğini düşünmüştüm bu yüzden hediyeleri biriktirmeye başlamıştım tabi biraz daha büyüdüğümde onun gelemiycek olduğunu algılamaştım fakat hala onun için hediye biriktiriyordum artık daha mutluydum çünkü bu hediyelerin sahibi yaşıyordu ve hediyeleri ona verebilicektim bu gün yaptığım hediye üzerinde hilal şeklin de bi figür bulunan bir bileklikti onunki lacivertken benim ki açık maviydi ve şu an bileğinde yer alıyordu kutuya biraz daha göz gezdirmiştim farklı farklı oyuncaklar tokalar bileklikler kendi çizdiğim resimler üzerinde el ele tutuşan biri kız biri erkek çocuğu olamak üzere iki çocuk buluna bir bardak ve daha niceleri
Beni düşüncelerimden ayıran şey odamın kapısının çalmasıydı hemen kutuyu kilitleyip yatağin altına koymuş ve anahtarı eşofmanımın cebine sokuşturmuştum ardından benim "gel"komutumla kapım yavaşça aralanmış ve Çınar içeri girmişti
Asil=noldu abicim niye uyumadın
Çınar =Abicim mi aramızda sadece iki yaş var hem sen neden uyumadiysan bende ondan uyumadım
Asil=iki yaş iki yaştır hem noldu da geldin
Demiştim o da gelip yanıma oturmuş ve sırtını duvara yaslayıp bana bakarak
Çınar=abi sence o...beni sever mi1
Asil=bilmiyorum ki Çınar o kadar karışık ki kafam hem mutluyum hemde ondan bu kadar süre ayrı kaldığımız için üzgünüm umarım onun için geç kalmamışızdır
Demiş ve elini cebine atıp minik bi kar küresi çıkarıp bana uzatmıştı anlamlandıramamış ve kaşlarımı çatarak konuşmuştum
Çınar=geçen odana girdiğimde yatağın altındaki kutuyu gördüm ve birazda olsa zorlayıp açmıştım bu da benden olsun benden ona bi hediye, umarım ona verebiliriz
Asil=Bak kimseye söyleme tamam mı Junior sözü ,hem nerden buldun bunu lan çok tatlı
Çınar=Tabi ne sandın olm bizde de var bi şeyler boş değiliz Abisi
Bu cümlesiyle benden kafasına bi tokat kazanmıştı
Asil=gece gece sinir etme beni git odana yat hadi
Çınar=ahh tamam gidiyorum be hem niye vuruyon kafam kırıldı
Asil=zaten kırıktır ki ,neyse hadi git yat iyi geceler
Demiş ve onu kovmak suretiyle odamdan çıkarmıştım
Hemen dolabımda bi şort ve tişört alarak üstümü değiştirmiş dişlerimi fırçalamış, ardından yarın ikizime kavuşabilmenin heyecanıyla yatağıma girmiştim
Artık yatakta sağa sola dönmekten yatak aşınmıştı ama ben hala uyuyamamıştım oflayarak ayağa kalmıştım fakat göğüs kafesine giren Sert ağrıyla nefesim kesilmiş ve yüksek bir çığlık firar etmişti dudaklarımın arasından daha fazla dayanamamış ve yere eğilmiştim tabi ki çığlığımı duymuş olmalılar ki odamın kapısı Sert bi şekilde açılmış ve yanıma koşan kişi Emre abim olmuştu
Emre=iyi misin abim neyin var hadi söyle
Asil=N-Nefes al-alamıyorum g-göğsüm sıkı-sıkışıyor
Emre=baba hemen arabayı hazırlayın hastaneye gidiyoruz
Şu an arabadaydik babam arabayı kullanıyor annem babamın yanında oturuyordu bense Emre abiyle arkadaydım diğerleri evde kalmıştı hala aynıyımdım hatta daha kötüydüm arada göğsüm ağrırdı ama ilk defa böyle bi şey yaşıyordum artık yavaş yavaş bilincim kapanırken Emre abi bir şeyler diyordu ama ben idrak edemiyordum
---------Emre Bozkurt ---------
Yemekten sonra odama çıkmış ve yarın bune kadar güzel bi gün olsada yorucu olacağı için hemn üstümü değiştirmiş dişlerimi fırçalamış ardından yatağa girip meleĝimi hayal etmiştim o bizden alındığında ben 13 yaşındaydım net hatırlıyorum yüzünü kokusunu gülüşünü her zaman geri dönecek gibi gelirdi ve sonunda ona kavuşabilecektim hep bi kız kardeşim olsun isterdim o eğer bizden koparılmasaydı bu evin prensesi olacaktı neşesi olacaktı en önemlisi bizimle beraber yaşayacaktı onun büyüdüğünü şahit olabilecektik ma olmamıştı onu bizden çalmışlar
Ben bunları düşünürken susadığım fark etmiştim tam komidinin üstündeki sürahiyi uzanıcaktım ki boş olduğunu görünce oflaya puflaya yataktan kalkmış ve odadan çıkmıştım tam o sırada benim odamın tam karşısındaki odadan acı bir çığlık duyulmuştu hemen odaya doğru koşmuş kapıyı Sert bi şekilde aralamamla yerde kıvranıp sağ eliyle göğsüne baskı yapan asil'i görmüş ve hemen yanına gidip nolduğunu sormuştum
Emre=iyi misin abim neyin var hadi söyle
Asil=N-Nefes al-alamıyorum g-göğsüm sıkı-sıkışıyor
Demiş ve baba ma dönerek arabayı hazırlanmasını söylemiştim
Şu an arabadaydik ve ben nefes almakta zorluk çeken kardeşimle ilgileniyordum daha da kötüleşmişti ve artık gözleri kayıyor bayılacağını anladığımda ona dönmüştüm bana bakmasını bende kalmasını söylüyordum ama artık bilinci kapanmıştı
Emre=Baba bayıldı daha hızlı süremez misin
Dememle hali hazırda ağlayan annem artık hıçkıra hıçkıra ağlıyor zaten neredeyse gidebileceği son hızda giden babam dahada hızlanmaya çalışıyordu en sonunda acilin önüne geldiğimizde hemen kucağımda ki asil'le içeri girmiştim içeride gördüğüm hem meslektaşım hemde kuzenim olan poyraz'ın yanına ilerlemistim uzaktan kim olduğu belli olmasada bir hastayla ilgileniyordu hemen yanına koştuğumda ona olan bitenleri hızlı bir şekilde anlatmıştım hemen yandaki yatağa yatırmayı söylemişti dediğini yapmıştım
Poyraz=ben kontrolleri yaptım herhangibir anormal durum yok psikolojik olduğunu düşünüyorum serum ve ağrı kesici verdik yarım saat sonra kendine gel-
Poyrazın sözünü kesen şey acil kapısından sedyeye giren baygın ve heryeri yara bere içinde olan bi kızdı Poyraz bizim yanımızdan ayrılmış ve hemen koşarak kızın yanına gitmişti fakat birsey fark etmiş olmalı ki olduğu yerde kaldı hemen onun yanına gitmiştim ama gördüğüm şeyle olduğum yere çivilenmiştim bu oydu o fotoğraftaki kızdı benim küçük meleğim ona ne yapmışlardı böyle dizlerimin bağı çözüldü ve yere çöktüm benim bu halimi gören annemle babam de yanımıza gelmişlerdi fakat bu manzarayla karşılaşmayı beklemiyor olmalılar ki durmuş ve sedyeden yatan kız bakıyorlardı Poyraz hemen kafasını sağa sola sallayarak kendine gelmiş ve beni elimden tutup kaldırmıştı
Poyraz=Emre emre kendine gel hadi bak onu kurtarıcaz tamam mı ama senin bana yardım etmen gerekiyor
O benim meleğimdi ve ben onu kurtarıcaktım hemen kendime gelip ellerime eldiven geçirmiş ve poyrazın yanına gelmiştim poyraz kontrolleri yaparken ben nabzını ölçmüştüm nabzı çok düşüktü ve iç kanaması olma ihtimali vardı poyrazla ayni şeyi düşünüyor olmalıydık ki hemen sırtındaki derin yaraları dikmiş yaralarını oksijenli suyla temizleyerek yaralara pansuman yapıp diğer küçük yaraları sarmış ve iç kanama olayına karşı röntgen istemiştim ve elimdeki eldivenleri çıkarıp Asil'in başında bekleyen aynı zamanda Asin'in halini gördükleri için ağlayan ailemin yanına ilerlemistim röntgen sonuçlarının çıkması bir saat sürerdi benim onlara doğru geldiğini gören babam hemen ayağa kalkmış ve bana doğu ilerledi ve karşımda durdu
Metin(biyo baba)=Oğlum o...iyi mi
Emre=bilmiyorum baba bilmiyorum heryeri yara bere içinde iç kanaması olma ihtimaline karşı röntgen istedim umarım temiz çıkar
Metin=umarım Oğlum umarım ama senden bi şey osticem röntgen sonuçları çıktıktan sonra direk şu dna testini yapalım olsun ve bitsin çünkü artık meleğimi herşey den korumak onu saklamak istiyorum
-------‐Metin Bozkurt ----------
Benin meleğim ne yapmışlardı böyle o neler çekmişti biz gülerken o ağlamışmıydı yani ona geç kalmıştık hemde çok geç
---------Hale Bozkurt-----------
Benim küçük bebeğime kıymışlardı onu önce bizden ayırmış sonra canına kıymışlardı onun o hali asla gözümün önünden gitmiyordu küçücük yüzü benim o okşamaya doyamadığım saçları kanlar içindeydi benim meleğime ne yapmışlardı
Şu an oturup sonucun çıkmasını beklemekten başka birsey yapamiyordum onu o hali gözlerimin önünden gitmiyordu o kadar büyük yaraları vardı ki bunları nee yaptılar nasıl yaptılar ona nasıl kıydılar bilmiyordu fakat birsey fark etmişti bu ilk değildi vücudunda eski yaralarda vardı onun küçük bebeği neler çekmişti bilmiyodu ama çok net bildiği bir şey vardı onu bulmak için çok geç kalmıştı hemde
---------Asil Ares Bozkurt----------
Yavaş yavaş gözlerimi açmıştım ilk başta bulunduğum odada ki parlak ışık nedeniyle gözlerimi kapatmak zorunda kalsamda zamanla alışmıştım bi hastane odadındaydım son olanları düşününce bunu anlamak zor değildi gözlerimi sağ tarafındaki koltukta uyuyan annem çevirmiştim iki büklüm uyuyordu tam konuşmak için ağzımı araladığımda boğazımda ki kuruluk buna izin vermemişti mecburen elimle annemin omzuna dokunmuştum irkilerek uyanmış ve bana bakıp telaşla konuşmuştu
Hale (biyo anne)=noldu oğlum iyi misin bir yerin mi ağrıyı hemen doktor çağırayım bekle
Demiş ve ayarlanmıştır ki kolundan dtutarak knj durdurmuştum
Hale=Tabi oğlum hemen veriyorum
Demiş ve odadaki dolapların birinin içinden şu çıkarmış bardağa boşaltmış ve içmeme yardımcı olmuştu
Hale=ne teşekkürü oğlum sen iyi misin
Hale =Tamam oğlum şimdi benim bi babanın yanına gidicem 10 dakikaya gelirim tamam mı
Dememle odadan çıkmış ve yavaşça kapıyı kapatmıştı
----------Emre Bozkurt ----------
Şu an röntgen sonuçlarına bakıyordum neyse ki temizdi herhangi bir sorun yoktu küçük bebeğim sağlıklıydı sadece yaraları için ağrı kesici serum takmıştım normalde izinde olduğum için başka bir hasta bakmak zorunda değildim ki zaten bu kafayla ne kadar bakabilirim bilmiyordum odamda bana merakla bakan annemle babama döndüm
Emre=iç kanaması yok yaraları için ağrı kesici vermiştim ama ne zaman uyanır bilemem beklemeliyiz
Bunu Dememle ikisi de bi ohh çekmişti ve babam konuşmuştu
Metin(biyo baba)=Tamam oğlum da şu dna testini de yapsak
Emre =Tamam baba gel benle kan alsınlar senden de ondan da
Demiş ve beni takip etmeye başlamıştı odadan çıkmış ve kan alma bölümün gelmiştik oradaki hemşirelere yapmaları gerekeni söylemiştim hem asin'den hem de babam dan kan almışlardı benim isteğim üzerine testler 12 saate çıkacaktı bize sadece beklemek düşüyordu
Yani başımda ağlayan asil'e bakıyordum dna örneklerini verdikten sonra asil'in taburcu işlemlerini yaptırmış annem asinin basında kalırken babam asil ve ben eve gelmiştik ve babamın isteği üzerine evdekilere hem asilin hem de asinin halini anlatmıştım ve şu an herkes kendini suçluyordu neden anlayamadım neden onu koruyamadık diye en çokta kara çünkü onu eve o bırakmıştı keşke bırakmasaydım diye de düşünmeden edemiyordu
Sonuçların çıkmış olduğunu öğrenmemizle soluğu hastanede almıştık ve şu an elimdeki zarfa bakıyordum yavaş yavaş zarfı açmış ve içindeki yazanı sesli bir şekilde okumuştum
~Alınan DNA örneklerine göre Asin Arsel Kaya %99,7 lik oranla Metin Bozkurt'un kızıdır ~
Evet bebeklerim canim okurlarin yeni bir bolumun daha sonuna geldik bu bölüm hem uzundu hemde bi tık uğraştırmıştı ama siz yorum yapıp oynarsanız buna değer yeni bölüm sınır dolunca gelir eger hatalarım varsa maruz görün satır arası yorumlari yazarsaniz sizin fikirlerinizide almış olurum sizleri çok seviyorum iyi ki varsınız muahh🥰❤️
10 oy
[ - 1624 kelime / 14704 karakter - ]
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
