7. Bölüm

Buray hemen gelip kolumdan tutup götürdü nolduğunu anlamadım bile buray o kadar dinirlenmiştiki resmen kolumu kopartıcakmışcasına sıkıyordu beni yangın merdiveni ne getirdi ve bağırmaya başladı

" NE YAPTINI SANIYORSUN SEN, AH APTAL KAFAM SENİNDE O KIZ GİBİ OLDUĞUNU TAHMİN ETMELİYDİM " diyip elerini saçlarına geçirdi

Konuşamadım çok bağrıyodu o bağırdıkça o evde yaşadıklarım geldi aklıma babamın içki içip içip eve gelip beni dövüp yaralarıma tuz bastırması ertesi gününde beni işe göndermesi her gece şidet görüp aç bırakıldım su bile vermediler o günler gözmün önünden geçti gözlerim doldu

Buray bunu görüp kapıyı çarpıp çıktı o çıkınca dizlerimin üstüne düştüm istemsizce ağlamaya başladım sırtımı duvara yaslıyıp ağlamaya başladım öyke molası olduğu için uzun tenefüstü biraz ağladıktan sonra ordan çıkıp elini yüzümü yıkadım ve revire gitim

" Şey abala karnım ağrıyor da sanırım regl oluyorum eve gidebilirmiyim" ( at yalanını siksinler) dedim oda " tabi bu ilacı al ve git dedi ve çıktım

Deniz kenarına gidip dolaştım bir süre sonra okul çıkışının yaklaştını fark etim ve eve gitmeye karar verdim

🌸

Eve gemdiğimde burayın gekdiğini far ettim Nergiz hanım beni görünce hemen hanıma geldi ve hasar kontrolu yapıp " ah kızım nerdeydin sen çok endişelendim " dedi

Bunu duyunca gözlerim doldu çünkü sanırım ilk kez biri benim için endişeleniyodu

" Kızım iyimisin neden ağlıyorsun " dedi dayanamadım ve Nergiz hanıma sarıldım oda bana sarıldı bir süre öyle kaldıktan sonra odama çıkıp uyudum