@hakikat.orucoglu
|
Uyanın ey insanlar,
İnsanlık, kaybediyor insanlığını. Aldırmazlık, körlük sarmış dünyayı Bunca şiddetin, zulmün ortasında İnsanlık unuttu ölümü, Hani biz en şerefliydik, En müstesna varlıklardık. Ne zaman yitirdik şerefemizi Ne zaman azad olunduk da, Kör ve sağır olduk zalimlere Taif de taşlanan o yürek Hesap sormaz mı bize. Haydi, uyan şimdi Sabahın seher vaktin de, Bir dua yükselt göklere. De ki; Ey Rabbim affeyle. Kör oldum, sen görenlerden eyle, Sağırdım, duyanlara ram eyle, De ki; Ey Rabbim kahreyle Ben zalimleri sana şikayet ediyorum Sensin hesap soranların en hızlısı Sen azizsin, celal ve ikram sahibisin Bir kor düşür yüreğime, Huzuruna varana dek, İçim titresin cehennem dehşetiyle. Haydi, uyan da Biraz ağla şimdi, Göz yaşların temizlesin Kalbinde biriken tüm cürümleri Rabbin seni tertemiz bir iffetle Kudretinin eliyle yarattı, Bedenini aklına emanet edip Ruhunu ve kalbini Sevgiyle, şefkatle, aşkla, Hüzünle, merhametle donattı. Sonra seni bu dünyada Varlıklar üstüne varlık diye tanıttı Sen ey insan, Uyan da aslına dön. Seni yaratan Rabbinin hakkı için Senin aslın, zalim değildi, Kâbildi ilk yolunu şaşıran, Zalimdi ilk o yolda adımını atan. Ey insan, Rabbin diyor ki "Duanız yoksa ne ehemmiyetiniz var" Unuttun tüm benliğini, Elini göğsüne koy ve dinle Kalbin sana ağlıyor, Gönlün yalancı sözlerin esiri, Huzuru haramda arıyor. De ki; Ey Rabbim, bağışla Ben gafildim, Sen uyandır beni, Ben cahildim, Sen uyardın beni. Ben kuru bir toprak idim, Sen donattın beni. Ben aciz, kimsesizdim Sen himaye ettin Rabbim, sen en yücesin Azabının şiddetinden Rahmetinin şefkatine sığınıyorum Rabbim uyandır gafletten ve affeyle beni. |