39. Bölüm

                              M P G

🔲🔲🔲

"Doktor bey yardım edin ölüyor! Ölüyor!"

"Üzgünüm artık hiç ümit yok!"

"Kalbi durdu!"

"Kafatasında çatlak var. İç organları zedelenmiş. Kaburgalar ve bacaklarda kırıklar var."

"Ameliyata alın."

"Efendim hiç ümit yok."

"Hande Hande Hande..."

"Semih bey elimizden geleni yaptık."

"Ne kadar isterseniz veririm. Yeter ki tedavisini yapın."

"Yüzü için de estetik lazım."

"Retina çok hasar almış."

"Konuşamayacak."

"Efendim kalbi yeniden atmaya başladı."

"Semih bey soruşturma için geldiler."

"O yaptı! O pislik yaptı. O deli yaptı..."

"Tolga Bey istifa ettiğini duyurdu. Kendini sorumlu tutuyor ve bir kişinin daha kendisi ile aynı kadere sahip olmasından dolayı çok pişmanlık duyuyor."

"Batı Süheyl cinayete teşebbüsten tutuklandınız."

"Kızım. Hande'm."

"Sakin ol hanım. Sakin ol."

"Lanet olsun psikolojiye. Konya'ya da ahlar olsun. Allah kahretsin hepinizi..."

"Altı ay oldu efendim. Fişini çekmeli miyiz?"

"Hayır. Hayır! Ne kadar gerekiyorsa veririm. Çekmeyin fişini!"

"Bedeni çok hırpalandı. Eğer annesi görünce rahatsız olacaksa bir süre görüşe izin vermeyin."

"Semih bey Hande hanım uyandı."

"Kimseyi tanımıyor. Yürüyemiyor ve konuşamıyor. Yüzünün sağ tarafında derin izler var ve görme yetisi çok zayıf."

"Senin burada ne işin var lan Allah'ın belası!"

"Can beyin cinayete teşebbüs ettirici yakınlığından ve Semih beyin şikayetlerinden yola çıkılarak araştırmalar sonucu geçmişte de bu tür işlere karıştığı belirlenmiş. Hande Kayla Emirgan ve Umut Süheyl ile görüşü yasaklanmıştır."

"On ay geçti üzerinden yavrum. Beni, anneni hatırlamıyor musun?"

"Hande çok değişti efendim. Karakterinde, düşüncelerinde, ruhunda çok büyük değişikler var. Bunu travma olarak da adlandırabiliriz lakin bir anda olan bir şey değil. Çok büyük baskıya maruz kalmış. Bu kaza olmasaydı da zavallı kızın bu yıkımı kaldıracak gücü kalmamış."

"Gözlerinde büyük gelişme var ve yürüyüşünde de."

"Ben Semih Şahsuvar. Beni tanıdın mı?"

"Ne yapmaya ilgi duyuyorsa ona yönlendirin. Konya'dan ayrılmasın. Beyin hayalle gerçeği ayırt edemez. Rüyalarında buraya dair birçok iz olacaktır. Mekan değişikliği ona iyi gelmeyebilir."

"Resim yapmak için tuvaller ve her çeşit boyalardan aldım kızıma. Hadi içinden ne geliyorsa çiz yavrum."

"Demek bu ağlayan bir genç kadın. Bu bir çocuk. Peki bu genç adam kim? Kimi çizdin annem?"

"Bir sene oldu. Üzerinden tam bir sene geçti. Koskoca bir sene Hande. Sen papatyaların şaşalı görüntüsünde taç giyerken, ben taş duvarların dibinde senin için bekledim..."

🔲🔲🔲

1 Sene sonra / Emirgan ailesinin Konya'daki evi

•

"Hafta sonu yağışlı olacak Konya bölgesinde..."

"Sanki kendi çok biliyormuş gibi. Peh!"

"Hava durumu sunuyor Hande. Meteorolojiden haber almıştır illaki."

"Sen sus Semih. Bana şu adamı mı savunuyorsun yani? Tahmin bu tahmin. Adı üstünde. Yağmayabilir de."

"Tamam bu basit şey için seni kıracak değilim. Yağmayıversin."

Sinirle yerimden kalkıp dudaklarımdaki çekirdek kabuğunu da önümdeki tabağa atarak odanın çıkış kapısına doğru yürüdüm.

"Nereye gidiyorsun?"

"Sana ne?"

Bıkkınlıkla bir nefes aldı ama hızla kendini toplayarak ses tonunu yumuşattı.

"Hande'ciğim rica etsem nereye gideceğini söyler misin canım?"

"Keyfimin kahyası mısın Semih? İstediğim yere giderim."

"Tamam bir şey demedim. Bu kız da ne biçim oldu böyle. Yüz seksen derece dönmek bu olur."

"Bana bak ne dediğini duyuyorum. Gelip o lafları ağzına tıkmamı istemiyorsan kapa çeneni. Kendini bir şey sanan sarı çiyan seni!"

Babam diye kendini tanıtan kişi oturduğu yerden kıpırdanıp iki kere öksürdüğünde önündeki gazeteyi indirip bana baktı.

"Sen neden bakıyorsun bayım? Babamsın diye beni engelleyecek değilsin ya? Sabahtan beri oturup o gazeteyi okuyorsun ben sana bir şey diyor muyum?"

"Kızım ben sana bir şey demedim ki?"%3