19🍎 : Masala Geri Dönüş

Peri Masal ülkesinde sıradan bir günün sabahında Melodi gözlerini kendi odasında açtığını fark etmişti. Rüya gördüğünü düşündü. Dün Karanlık Saraya geldiğini ve ormanda özgür olduğunu ve bir oyunda galibiyetle sonuçlandığını hatırlıyordu. Uzun bir uykudan sonra kendini aynada bakarken buldu. Gözlerinin önünde canlanan sahneleri gerçek mi rüya olduğunu anlamamıştı.

Kapıdan içeri giren Kraliçe Pamuk ile Kral Brad kızlarının uzunca sarılmıştı ve ne olduğunu anlamamıştı.

“ Sonunda uyandın prensesim.” Karşılayan anne ve babama kocaman sarıldığımda kalbimde bir boşluk hissettim ama boşluğun sebebini çözemedim. Tek hatırlayabildiğim şey ise kendi hikayemi yazmak ve özgür olmak istediğim ve her kötünün ikinci şansın olmasını.

“ Anne düşman masalın prensi ile yardımcısı bu akademide okumasını istiyorum. Kendi masallarına göre eğitim görsünler. Hem sadece asil sınıfı yer almıyor neden asi sınıfa kayıtlı olmuyor.”

“ Aslında haklısın kızım, ben gidip konuşurum.” İlk defa annem dediklerime hak vermişti. Yoksa hala rüyanın içinde miyim ? Aynada kendimi baktığımda yüzümün güldüğünü gördüm. Bambaşka biri gibiydim. Elma masalı sana son vereceğim. Annemin ve diğerlerin yüz halini yarın bir an gelse de görmek istiyordum.

Kötü prensin ismini ağzıma aldığımda kalbim fırlayacak gibiydi. Ne oluyor ? Prens bana onca kötülük yaptıktan sonra neden böyle hissediyorum. Yok olamaz ? Ona karşı birşeyler hissetmek yanlış çok yanlış.

Başlattığı oyununu ben kazandım ve beni sarayıma geri yolladı ama bir şeyler eksik gibiydi. Sanki unutulmuş hatıralar vardı hafızamda.

Bunları sonraya düşünecektim. Kahvaltıya inmeden önce elma temasından kurtulmak en iyi seçenek olurdu.

Yıldızların yardımıyla elma motifli elbisemi küçük yıldızlar ekledim. Mavi ve kırmızı renklerden tamamen farklıydı. Başımdaki tacı ve giydiğimle taktığım takıları görünce “ Teşekkür ederim küçük yıldızlar,” demiştim yanağıma okşadılar ve gökyüzüne geri kondular.

Odadan dışarı çıkmıştım. Uzun ve geniş karidordan ilerleyip basamaklara kadar gelip zıplayarak ve mutlu şekilde şarkı mırıldanıp yemek odasının kapısından içeri girdiğimde “ Tekrardan günaydın ailem,” deyip yerime geçtiğimde babamın gözlerinde ışığı annemin gözlerinden şaşkınlığı görmüştüm.

“ Anne elma yemeyi önceden sevmiyordum şimdi de özleyeceğimi düşünmüyorum. Bu evde elma görmek istemiyorum hatta hiç gözüme görünmesin elmayı,”

Babam “ Şefim bundan sonra elmalı tatlı ve yemek yapma ve önünden kaldır elmaları,” demişti ve gülümsemiştim. Babam konuşmayı devam etti “ Çok farklı görünüyorsun kızım!”

“ Aynı şeyler giymekten sıkıldım.” Bu lafımın arkasında şunu demek isterdim yarın baba senin kızın olduğumu kanıtlayacağım.

“ Sen bugünlerde çok değiştin kızım, umarım masalın değişmemiştir.” Hayır anne değişti geçirdiğim o günlerde kendim olmayı öğrendim. Kimse masalımı nasıl ilerleyeceğini söyleyemez. Gülümsedim. Elma dışında bir şeyler yemeği özlem duymak gerçekten güzeldi. Midemi duyurmuştum.

“ Melodi, herkesin ayna telefonları vardı bizde seninle iletişim kurabilmek adına sana bunu aldık. Hem yarın kaderini imzaladığında yeni yaşına gireceksin.”

Doğru. Yirmi yaşına kadar büyüme yaşı olarak algılanıyor. Ondan sonraki yaş sistemi hep merak etmiştim. Misal annem ve babamın yaşı vardı. O yaşa kadar nasıl aldıklarını hep merak etmiştim.

Bundan sonrası yeni bir masal ve yeni bir yaş olarak alır. Ben şimdi resmi olarak yeni bir yaşıma gireceğim ve her masalımı okuyan ve hatırlayan bir sonraki nesil oluştuğunda yeni bir yaş almak. Düşününce şimdi gelecekte biz nesil yaşına girme işini nasıl olacak. Bir prensle evlenip aynı yaşta dış görünüşle sadece biyolojik yaş almak çok tuhaf gelmişti. Ya evlenmeyip bekar olarak kalmak. Özgürlük resmen.

Neyse kafamı bu yaş sorunları ile doldurmak istemezdim. Anlamazdım. Bana ayna ekran almışlardı, sonunda ailem benim için bir adım atmışlardı.

“ Müdürle görüştüm ayna ekranla kızım, yakında karanlık topraklara bildiri gelebilir. Akademi mektubu.” Buna çok sevinmiştim.

Aa ilk arayan Amelia olmuştu.

“ Hadi Melodi, seni bekliyoruz okulda!” Çok telaşlı söylemişti arkasından Erza’nın sesini duyar gibi oldum. “ Melodi, okulda duyduğuma göre sana oyunlar kulan kötü kalpli prens gelecekmiş merak etme ben-”

“ Akademi kapısında görüşürüz arkadaşlar!” Deyip kapattım. Bugün son elma masalın derslerini öğrenecektim. Pamuk prenses elmayı yemedi ve hiç pamuk prenses veya apple white olmadı.

                      🍎

Okula yürüyerek orman yolunda yetişmiştim.

Amelia ve Erza beni kapıda beklemişti. Yanlarına kadar ilerlediğimde “ Müdür Grim, seni odasında bekliyor Melodi.”

“ Sanırım sen gelmesini söyledin diye okula gezdirmek sana düştü.”

“ Gidelim bakalım. Müdürün odasına!” Doğru Amelia’ya yolda yürürken bir soru sormuştum.

“ Amelia, bir şey merak ediyorum. Son zamanlarda benden nefret etmeyi ve seni sıktığım oldu mu?”

Amelia bu garip sorumu anlamadı sanırım “ Sen benim en yakın arkadaşımsın neden senden nefret edeyim. Ama son zamanlarda ben değilde sen herkese karşı bir tuhaf davranmıştın.” Ben mi tuhaf davrandım. Nasıl ? Her şey benim üstüme gelirken ben onlara tuhaf mı davrandım. Onlar normal masallarına devam ederken benim masalım raydan mı çıktı.

“ Neden böyle sordun Melodi ?”

“ Hiç merak ettim. Son zamanlarda bana hep kötü ve nefret edici şeyler söylediğinde çok kırılmıştım.”

“ Ben sana asla kaba ve kötü davranmam!”

Bunu duyduğumu duyup sarılmıştım.

“ Ayrıca bu yeni moda ise sana çok yakışmış. Moda anlayışın güzeldi her zaman.” Dikkat etmişti. Gülümsedim.

“ Kahvaltıya inerken annem üzüldü böyle göründüğümü ama babam gözleri parladı.”

“ Yarın senin hikayende bağlanacak.”

“ Amy, ben galiba kararsız kaldım. Elma ve Yıldız masalına sahibim. Birini seçersem diğerin devrimi kapanacak.”

“ Haklısın neyse konuşa konuşa geldik. Seni kapıda bekliyorum.” Sarılıp müdürün odasının kapısını çalmıştım.

“ Girin!” Komutuyla kapı kolunu indirerek içeri girdiğimde kötü kalpli prensi ve Yuki’yi görmüştüm.

Müdür Grim “ İçeri gel Melodi! Kraliçenin özel isteği doğrultusunda bu görevi sana veriyorum.”

“ Asi sınıftan birileri eşlik edebilir. Müdür Grim!”

“ Haklısın ama sen davet ettin onları karşılaması senden. Sınıfları gezdir Akademi bölümlerini göster!”

Direk emirdi bu o yüzden “ Peki Müdür Grim, Prens Yuno ve kedi Yuki, beni takip edin!” Diye arkama takmıştım. Amelia ile birlikte tek tek asi ve asiller için ders odalarını gösterdim. Kafeterya kısmını ve diğer ders alanları ve özellikle prova odasını gösterdim. “ Bu odada masalımızın canlandırması yapıyoruz.”

“ Peki Melodi sen masalını canlandıracak mısın?” Neden bu soruyu şimdi sordu ki ama benim yerime Amelia cevap verirken “ Yarın kader gününde görürsün ne olduğunu!” Diye söyledim. Ama onla konuşacağım bir şey vardı.

“ Amelia, sen Yuki ile birlikte kafeteryaya gidin ben birisi ile konuşacak şeylerim var !”

“ Tamam Melodi,”

Ders başlamadan Yuno'yla tenha bir yerde, bana olanları konuşmak istedim.

“ Benim aklıma takıldı Yuno, bana yaptığın büyüde etrafımdaki kahramanlar değişmedi ise ben neden öyle gördüm. Amelia’ya sordum son zamanlarda benden nefret ettiğini ama etmediğini söyledi sonra bende olan değişiklerin oldığunu söylemişti. O yaptığın büyünün etkisi bende ne ?”

“ İlizyon büyüsüyle iyiyim biliyorsun ? Aslı çevren masalları devam ederken seni öyle görmeni sağladım. Lin lin perileri gibi olmayan şeyi oldurdum. Bunu mu duymak istedin.” Bana çok yaklaşmıştı ve kalbim yakınlığının tanıdık geldiğini atarak göstermişti.

“ Sana bir teşekkür borcum var. Gözlerimi açtırıp kendini benden nef-” konuşamadım. O kelimeyi yüzüne söyleyemedim. Hafızamdan bazı parçalar eksik olmalı, bir şeye teyit etmem lazımdı. “ Bir oyun oynadın ve ben kazandım. Sarayına geldim ve beni masalıma yolladığını hatırlıyorum başka bir şeyler oldu mu. Devamı varsa hatırlamıyorum.”

Yuno, artık emin olmuştu. Hatırlaması istediği kısımlarına kadar devamını sildi.

Yuno gülümseyip “ Beni mağlup ettin ve kazandın bende seni masalına yolladım. Hepsi bu kadar!” Yuno, bunu söylediğinde kalbinin sesini duymamaya başarmıştı ama Melodi için bu çok zor bir süreç olacağı kesinleşmişti.

“ Bilmiyorum ama sana karşı kötü laflar söylediğim zaman az önce gibi kalbim durdurup dememi yasaklıyor.”

Yuno yüzüme doğru gülümseyip “ Aramızda bir şey yaşanmadı prenses!” Demişti ve yanımdan geçerken beni omzuyla itekleyip yere düşürmüştü. Ben az önce ne yaşadım bilmiyorum ama beni Amelia görmüş ki yanıma gelerek uyanmamı sağladı.

“ Sana bir şey yaptı mı kötü prens ve ne konuştunuz ?”

“ Bana yaptığı büyünün içeriğini sordum. Bende mi etki yaptı yoksa çevrem mi ?”

“ E ne büyüsü yapmış yani sana etkisi ne ?”

“ İlizyon hepsi zihnimde oynanan oyunmuş sanırım.” Ders zili çaldığında Amelia ile birlikte bir olan prenses derslerini girmiştik.

Ders boyunca dikkatim başka yerdeydi. Bir tutarsızlık vardı. Sanki prens bana anlatmadığı bir şeyler var gibi hissediyorum. Genelde hep nefret ettiğimi ona karşı söylerdim ama bu sefer kalbim durmamı söylemişti.

Masal eğitmeni bana seslendiğinde ‘ efendim!’demiştim ve tüm sınıf bana gülmüştü.

Amelia bana bir kağıtta yazılmış notu uzattı ‘ İyi misin Melodi, ne düşünüyorsun ?’ yazıyordu. Gülümsedim. Kulaklarım eğitmeni dinlerken dikkatim Amelia’ya odaklı sorusuna yanıt vermiştim yazarak ‘ İyiyim ama kafamda bazı eksik cevaplar var onu düşünüyorum.” Yazıp bıraktım. Dersi odaklanmayı çalışsam da sıkılmaya başlamıştı. Birde bu dersi ikinci masalımı seçtiğim zamanda alacağım.

Ara zil çaldığında Amelia ile birlikte bahçeye çıkarken kötü kalpli prensin yanındaki düşeşi gördüm. Umursamayı çalıştım. Onunla ilgili bir bağım yok ki - lanet okumayacağım ama kalbim nedense onun yanındaki düşesi gördüğümde sızladı. Bana ne oluyor böyle!

“ Melodi iyi misin ?”

“ İyiyim. Bilmediğim bir duygunun esiriyim sanki!”

“ Geçer gider o duygu.” Herkes öyle söylüyor ama gideceği yeri olmayan bu hissettiklerim. Onun söylemediği şeyler yaşanmış olmalı ama ne ? Ben neden bu duygunun esiri oldum.

O ne güzel hiçbir şey olmamış gibi davranırken bende öyle davranmalıyım. Ama beni rahatsız ediyor. Peşimi bırakmıyor. Prens söylemiyor peki anlatıcı söyleyebilir değil mi ? Anlatıcıyı duyabilen ya chelsee kedisi ya da şapkacının oğlu.

“ Mat Hatterı gördün mü ? Amelia, ona kafamdaki soruları sormam lazım.”

“ Kafandaki soruları yanıt veremez ki ?”

“ O bana aracı olarak yardım edecek. Sonuçta özgür bırakmış olabilir masal anlatıcısını ?”

“ Onun kaffesi var babasıyla çalıştığı yer oraya gider sorarsın.”

“ Bu arada Erza ortalıkta yok ?”

Bunu dememle bir kaç asil arkadaşım bana düello yaptıklarını söylemişti. Ne için düello yapıyorlar ki ? Zil çalmadan gidip izlesek mi diye düşünmüştük ikimizde ve onların peşinden savaş arenası olan sınıfa adım attığımızda ikisi harbiden kılıç düellosunda.

“ Bunu yapmaların sebebi ne ?”

“ Melodi, senin için düello yapıyorlar. Bir tür onur meselesi haline geldi.”

“ Düşeş anlamadığım bir şey var prens Yuno ile aramda bir şey olmazken Erza ile asla neden bu saçma düellosu yaptıklarını anlamıyorum.”

“ Bende anlamadım Melodi, Yuno senin gibi şımarık bir kızda ne bulmuş ki ?” Ben bu lafta geçen Şımarık kelimesini bir yerde geçirdim ama nereden geçirdiğimi hatırlamıyorum.

Bunun için yıldızların yardımıyla onları farklı yerlere atmıştım.

“ Ben neyim eşya mı ? Yuno, sen neden böyle bir şeyi kalkıştın ya Erza, Masallar aşkına ne yapmayı planlıyorsunuz bilmiyorum ama lütfen beni eşya gibi bir iddia uğruna kılıçlar çekilmesin - ha ders zili çaldı.” Demiştim ve Amelia ile birlikte sınıfa ilerlerken sohbet ettik.

                  🍎

Son zil çaldığında tüm o masal derslerine ilgilenemedim. En sevdiğim dersleri bile ilgim kayıp gitmişti.

Kapıda ayrıldık Amelia ile Erzayla ben kendi yoluma giderken onun sesini duymamla arkamı döndüm.

“ Bu arada haklıydın senle aramda bağ yokken bunu kalkışmam.”

“ Sonunda akıllandın demek ama biliyor musun ? Hafızamda eksik anılar var gibi biri onları kilitli kutunun içine kapatmış gibiydi.”

“ Melodi, aslına bakarsan sana karşı uzak durmayı çalışsam hatta sen Erza’yı öptüğünde ara zilde kalbim buna ihanet yaşamış gibi geliyor.”

“ Seni tanımıyorum ve ben sana ihanet ettim öyle mi?” Buna garipsedim ama aynı şey benim içinde yaşandı “ Düşeş ile konuşup gülünce bana da oldu. Yuno, bence sen benden bir şey saklıyor gibisin artık bu saklama işi bitsin.”

Yuno derin bir iç vermişti ve gözlerini göğe kaldırdı “ Aslında Melodi seni masalına yollarken sarayda yaşanan olayların hepsini hafızandan sildim. Çünkü biz birbirimizle olamayız.”

Ne demek istedi. Yani eksik anılarım olduğunda haklı çıktım.

“ Aramızda ne oldu Yuno, neden silmek zorunda kaldın.”

Yuno gülümseyerek “ Belki bu öpücük o kutunun içine açar Melodi. Dayanırız diye düşündüm ama olmadı bir gün böyleyse diğer günler daha zorlanacak.” Bana doğru yaklaştı dudakları ve dudağıma küçük bir buse kondurup çekildi. Bir şey olmadı diyecektim sonra başıma çirkin bir ağrı girerek gözlerimin önünde sarayda olanlar geldi ve sonunda o gün onun odasında kaldığımı ve kendi odamda uyandığıma kadar hatırladım.

Geri çekilip ne yaptın! diyen prenseslerden olmadım aksine yanaklarımda süzülen yaşla gülümsemiştim.

“ Neden gülümseyerek ağlıyorsun ?”

Burnumu çektim hala gülümsüyorum “ Sadece merak ediyorum. Annelerimiz buna karşı gelecek biliyorum.” Elini tutmuştum ve mutluydum “ Ben annemin kızı hiç olamadım zaten Yuno, babam buna karşı çıkmaz hem annemde babamla masallarını bozdu. Biz artık düşman olmayacağız ki hem demiştin ya farklı masallarda tanışsaydık diye yarın öyle olacak.”

“ O zaman şimdiden tanışalım Melodi ?” Bana elini uzattığında o eli tuttum ve devam etti “ Ben karanlık topraklar masalının küçük prensi Yuno.”

Gülümseyerek “ Ben Yıldızlar Masalının Prensesi Melodi.”

Elimden tutup beni kendine doğru çekti , dudaklarıma bu sefer hasretle öptüğünde ona karşılık vermiştim.

Tekrar buluşan o hisle geri çekildiğimiz de birbirimize bakarak gülümsedim.

“ Eğer kahraman yurtta kalıyorsan bende kalıyorum. Ama keşke aynı odada paylaşıyor olsak.”

“ Sonra Müdür Grim ve eğitmenler bizi kızsın aslında çok iyi fikir olur.” Güldüm bu dediğine el ele birlikte yurtlara doğru akşam yürüyüşü yaptık.

“ Yarın birlikte okula gelelim mi?”

“ Beni kınayan asi ve asiller olacak ama olur ya! Sonuçta kötüyüm ben.”

“ Bunu sürekli demezsen olmaz di mi ? Tamam kötüsün anladık.”