4. Bölüm

Selam

___

Jisung'un zamanı yoktu. Akışına bırakırdı o her zaman ne yapacağını bilememis böyle bisey ile ilk defa karşılaşmıştı.

Minho'nun bakışları kalbilini eritiyordu. Hala Minho'ya olan öfkesi dinmemişti çünkü. İşini bitirdiğinde Minho'nun yanına oturdu. Şimdi iki gençte sukünet içinde yeri izliyorlardı. Minho'nun aralarındaki bağa güvenmekten baka çaresi kalmamıştı.

Kafasını kaldırdı ve Jisung'a baktı. Jisung da aynısını yapınca göz göze geldiler. Minho'nun jisung'un gözlerinde fark ettiği şey kalbini bir anda paramparça etmişti.Canı yanmıştı, acıyan dizi değildi.

Minho Jisung'a sıkı sarılmıştı, hiç bırakmayakmışcasına. Jisung'da Minho'ya sarılmıştı. Korku doluydu Jisung'un sarılışı. İncitmekten korkar bir hali vardı.

Sarılmayı bozan jisung olmuştu. Göz yaşlarını hızla silip konuşmuştu.

"İyi misin?"

"Daha iyiyim. Jisung ciddi değilsin dimi, ara vermeyeceğiz di mi?"

"Minho... Sonra konuşsak"

"Jis ben seni ertelemek istemiyorum. Aksine her zamanım ol istiyorum"

"Minho lütfen... Bana biraz zaman ver"

"Jisung bana cevap ver. Zaman isteyip sıyrılamazsın"

"Konuşuruz Minho, sonra"

Sunghoon aralarındaki gerginliğin fazlasıyla farkındaydı. Araya girme ihtiyacı duydu çünkü daha fazla konuşurlarsa ikisininde canı yanacaktı.

_________

Arkadaslar bana bu hikayeyi neden hatırlatmıyonuz unutmusum ben bunu.

Yorum ve oy atarsınız dimi🥺