6.sayfa

CEYDA : ha ha kötü olmuş. Ölmediğini şükür edelim

BARAN : demi demi ha ha ha ha ha

ATALAY : hıı çok komik allahala

CEYDA : neyse içeri geçin hadi

Baran ve Atalay içeri girerler Atalay şaşkınlıkla tarihi eser gibi görünen ev eşyaların dikkatlice bakar Atalay ev telefonunu eline alır ve rastgele düğmelerine basar

BARAN : kanka basma öyle o telefon çalışıyor

ATALAY : ne çalışıyormu bu millatan kalma telefon mu çalışıyor

BARAN : evet biraz nostaljik olabilir annenemin evi

ATALAY : biraz değil fazlasıyla nostaljik kanka ama hoşuma gitti çok şirin herşey

Atalay ,Baran ve Ceyda içerideki küçük mavi koltuklu,garip eski fotoğraflar olan bi odaya giderler ve mavi koltuğa otururlar ve Ceyda ile Atalay sohbet etmeye başlar

CEYDA : eee nerelisin Atalay

ATALAY : ben vanlıyım sen nerelisin Ceyda

Ceyda:bende izmirliyim

BARAN:tanışmanız bittiyse Atalay kanka sana odanı gösteriyim mi saat 21.3 geçiyor konuşurken zaman geçti

ATALAY :olur zaten uykum geldi benimde kanka ,off

BARAN:noldu kanka

ATALAY:Eda hiç aramadı beni

Baran:uyumuştur belkide kanka

ATALAY:belkide

BARAN:üzülme lan uyumuştur o hem sen söylemiyomuydun o uykucu gece gündüz uyuyo diye odanı gösteriyim ararsın sonra tamamı

ATALAY:tamam Baran ben hangi odada kalcam