
Eliften
...
İstanbul sokaklarında yürürken görüş açıma giren ağaçlık alana doğru yürümeye başladım kardeşimin elini tutup onu da o tarafa yönlendirdim
_nereye gidiyorsun diye seslenen Nuray ablaya baktım
_biraz dinlenip sonra kursa geçeceğim dememle tatmin olmamış gibi bana baktı
Mehmet mi? dedi bu kez
Mehmet mahallemizin imamıydı
Güzel sesli bir insandı ama beni ona ısındıran kalbiydi
Sessizce sevdim onu
Sevmek sükut etmekti
...
Nuray ablanın yanından ayrılıp kendi evime geldiğimde beni bir düşünce aldı
acaba başka yerlerde nasıl hayatlar yaşanıyordu
Kudüste Filistin'de düşünmeden edemiyorum
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |