7. Bölüm : Kirpik Tanesi

Keyifli okumalar dilerimm.

Başıma giren ağrıyla yüzümü buruşturup yatağımda döndüm. Gözlerim birkaç denemeden sonra nihayet açılırken bir an dibimde duran yüzle irkildim.

Karam yeni tıraş olmuş gibi duran babyface yüzü, bir erkeğe göre oldukça düzgün olan burnu, bir parçası anlına düşen dalgalı ve dağınık saçları, pembe dolgun dudakları ve mavi hareleriyle aklımı başımdan alırcasına beni seyrediyordu.

Kaşlarım çatıldı. Dün gece eve dönüyorduk ondan sonrası bende yoktu. "odamda ne yapıyorsun?"

"hatırlamıyormusun?" diye sordu o da aksanlı sesindeki büyük bir merakla aklımı okuyarak.

Kafamı olumsuz anlamda iki yana salladım. "hayır hatırlamıyorum. En son eve dönüyorduk"

Yatakta doğrulup gözlerimi Karam'a çevirdim.

"doğru eve döndük, sonra saçlarını kuruttuk. Uyumak istedin ama beni bırakmadın" dedi bileğine sarılı olan elimi göstererek.

Aklıma dün geceden anılar sızdı. Yağmurun altında kalışımız, mor battaniye, Karam'ın saçlarımı kurutması, benim onun saçlarını kurutmam.

İstese elini kolaylıkla kurtarabilecekken yanımdan ayrılmayışı.

Nedenini bilmediğim şekilde istemsizce kalp atışlarım hızlandı.

Odayı telefon melodisi doldurduğunda ikimizinde gözleri çalan telefonuma kaydı. Komodine uzanıp telefonumu aldım ve arayan kişiye baktım.

Melis arıyordu.

Göz göze geldiğimizde Karam'ın onaylamasıyla telefonu açtım ve hoparlöre aldım.

"günaydın Hilal'ciğim nasılsın?" diyerek neşeyle şakımasına yüzümü buruşturdum.

"iyiyim Melis'ciğim sen nasılsın?"

"bende iyiyim canım öğlen müsaitmisiniz?"

Merakla sorusuna göz devirerek dudaklarımı büzdüm ve yanıtladım. "malesef öğlen müsait değiliz Ateş ile planlarımız var. Belki akşam müsait olabiliriz"

Karam'la gözlerimiz kesişti. Gülümsediğini görünce dudaklarımı oynattım.

'ne var? Kendimizi biraz ağırdan almamız lazım. Sonra dünden razıymış gibi gözükürüz'

Sırıtması devam ederken o da bana uyum sağlayıp dudaklarını oynattı.

'dünden razı değilmisin?'

Kaşlarım havalandı. 'bakıyorumda sen Sinan'ı görmek için dünden razısın '

Karam'ın kaşları çatılırken bu sefer ben zafer kazanmışçasına sırıttım. Tam tahmin ettiğim gibi Sinan'dan hoşlanmamıştı bu yüzden adını duymak dahi hoşuna gitmemişti.

"yaa" diye mırıldandı Melis sesine yerleşen minik hüzünle "olsun akşam müsaitiz dedin o zaman akşam buluşuruz"

'ondan bahsetme ay ışığı hoşlanmıyorum'

'bende Melisten hoşlanmıyorum' diyerek dile getirdim içimdekileri dudaklarımı oynatarak. 'hemcinsimi kötülemek istemem ama yanında sevgilisi varken başka bir adamla flört edebilen ona göz koyan bir kadın o ve bu hoşuma gitmedi'

Karam ilgiyle gözlerime bakarken devam ettim. 'ayrıca benim haklı ve geçerli bir sebebim var peki sen neden hoşlanmıyorsun? Sana birşey yapmadı'

'bir sorunum yok sadece ondan hoşlanmadım yılışık herifin teki'

'o halde ikimizde iş dışında o kuzenlerden bahsetmeyeceğiz'

Anlaşma açık ve netti. Sonuçta ikimizde onların, birbirimizin etrafında dolaşmasından hoşnut olmadığımızı biliyorduk.

Karam serçe parmağıma bakarken genişçe gülümsedi ve serçe parmağını benim serçe parmağımın etrafına doladı.

'anlaştık' 'anlaştık'

"Ateş'e sormam lazım" diye mırıldandım Melis'e. "sonuçta hergün Fransa'da değiliz belki başbaşa kalmak ister" Madem Karam ile anlaşmıştık birisinin karşı tarafa dur demesi, haddini bildirmesi gerekiyordu.

Karam dün gece Sinan'a bakışlarıyla yeterince dur demeye çalışmıştı şura bendeydi.

"yaa" diye mırıldandı Melis bozulmuş bir sesle. Bu beni keyiflendirip gülümsetirken, Karam'ın yatağıma oturduğunu ve arkasına yaslanıp keyifle beni seyrettiğini gördüm.

"o zaman sen Ateş'e sor eminim o da bizimle gelmek isteyecektir" sanki bozulmamış gibi kendini toparlamış ve saldırıya geçmişti ama ben bu numaraları yemezdim.

Sırıttım. "daha demin birlikte vakit geçirmemiz için çok ünlü bir restoranta yaptırdığı ve aylarca yer bulamayacağımızı bildiği akşam için olan rezervasyonumuzu iptal etti. O yüzden isteyip istemeyeceğine senin kadar emin değilim Melisciğim"

Karşı tarafta sessizlik oluşurken hemen ardından ekledim. "belki ikna edebilirim nasıl olsa bütün günler ve geceler bizim"

Bir insan kıskandığını ancak bu kadar belli edebilir.

iç sesimin sözlerine karşı belli belirsiz kaşlarım çatıldı. Ne kıskanması be?

Ben ve Karam'ı kıskanmak mı? hah ne saçmalıyordu.

Yok kanka ya ne kıskanması, hiç kıskanç değilimdir.

"tabiii canım sen sor, bekliyorum"

Sanki Karam'ın yanına gitmiş gibi ona seslendim. "Ateş, sevgilim"

"efendim sevgilim" bir an duraksadım. Oyunuma ayak uyduruyor olabilirdi ama karizmatik ses tonu, gülüşü, gamzeleri hiç adil değildi.

"Melis ve Meriç bizi akşam bir yerlere davet ediyorlar ne dersin gidelim mi?"

Karşı tarafta hareketlenme olurken ikimizde Karam'ın vereceği cevabı bekliyorduk. Gözlerimiz kesişti.

"seninle geçireceğim bir geceyi hiçbir şeye değişmem ay ışığı" diye mırıldandı, bana her ay ışığı diye hitap ettiğinde yüzünde oluşan durgunlukla. Sözlerindeki, sesindeki samimiyete karşı neredeyse gerçekten öyle düşündüğünü zannedecektim.

"ama madem davet etmişler yapacak birşey yok. Nasıl olsa bütün günler, geceler bizim"

Karam son cümlesini hafif bir imayla söylerken bu hoşuna gitmiş gibi sırıtmıştı. Telefonu kendime yaklaştırdım ve keyifle Melis'e zaten duyduğu ve istediği cevabı verdim.

"tamamdır akşam müsaitiz nerede buluşalım?"

Melis'in eski morali tamamen olmasa da yerine gelirken neşeyle ve heyecanla şakıdı "süper, o zaman çok güzel bir mekan var sizin için uygunsa konum atarım saat 20.00 gibi orada buluşuruz"

"olur bize uyar"

"o zaman akşam görüşürüzz"

"görüşürüz"

Telefonu kapatıp yatağıma bırakırken tam açılamayan uykumla esnedim. Gözlerim duvarda asılı olan saate çevrildinde şaşkınlıkla kocaman açıldı. Saat öğlen bırdı.

Her sabah sekizde uyanan ben ilk defa bu saatte uyanıyordum.

Gözlerim halen bir gram kıpırdamamış olan ve beni izleyen Karam'a döndü. "ne kadar çok uyumuşum. Sen ne zaman uyandın?"

"normalde bende bu saate uyanmaya alışık değilim daha erken kalkarım. sen uyanmadan 15-20 dakika önce uyandım"

Anladım dercesine kafamı salladım. Karam'ın kalkacağı yoktu o yüzden elimi yüzümü yıkamak için ayaklandım.

Bir anda bileğimden tutulup çekilmem ile birlikte uyku sersemliğinin etkisiyle sırtüstü yatağa düştüm.

Bakışlarım kolları iki yanıma yerleşmiş olan ama asla bana ağırlığını vermeyen Karam'a çevrildi.

Sanki eli alışıkmış, yüzlerce kez saçlarıma yerleşmiş ve artık bir reflekse dönüşmüş gibi büyük, sıcak avcunu alnım ile saçlarım arasında kalan yere şakaklarıma yaslayıp yüzüme gelen saçlarımı geriye itti.

Bir eli dikkatle sol elmacık kemiğimin birazcık altında kalan yere uzandı ve baş parmağı minik, çok yakından bakıldığında dahi zar zor belli olan ben'i okşadı.

Parmakları tenime değerken bir an bakışlarının elinin yakınında duran dudaklarıma kaydığını gördüm.

Elini kaldırırken baş parmağı ve işaret parmağı arasında birşey tuttuğunu gördüm. Normalde hiç yapmayacağım bir tutuklukla gözlerimi kırpıştırdım.

"alt mı, üst mü?"

"ne?"

Büyüleyici, buz mavisi hareleri tam dibimde duruyordu. Onun bu kirpik olayını bilmesinin şaşkınlığıyla ve anın vermiş olduğu şaşkınlıkla birlikte "üst" diye mırıldandım bilinçsizce.

Demek ki Karam'ın da batıl inançları vardı.

İkimizinde gözleri parmaklarına çevrildi. Hafifçe aralanan parmakları arasındaki kirpik, üstte duran işaret parmağındaydı.

Parmağını hevesle alta çevirip dudaklarıma yaklaştırdı. Kendime engel olamayarak bu sevimli haline gülümsedim.

Koskoca adam benim yanımda bazı zamanlar küçük bir çocuğa dönüşüyordu. Ne yalan söyleyeyim bu zamanlarda ona uyum sağlamak hoşuma gidiyordu.

O an içimden bir dilek diledim ve kimseye söylemeye niyetim yoktu. Umarım gerçekleşirdi.

Kirpiği üflediğimde ikimizi arasında yavaşça süzüldü.

Belki inanmayacaksınız ama sanki bir rüzgar kirpiği alıp çook uzaklara gönderdi. Belki de sadece bana öyle gelmişti bir anda.

✨✨

Saat akşam 7'ye geliyordu. Bugünü plan yapıp değerlendirerek geçirmiştik. Yarın ise gezmeyi planlamıştık. Bir ara tim gelip gitmişti. Ayaz ile konuşmak için bir türlü fırsat bulamamıştım.

Türkiye'ye döner dönmez onunla konuşmak ve emin olmak için test yaptırmak istiyordum.

Şimdi ise Karam ile hazırlanmak için odalarımız geçmiştik. Melis gideceğimiz yerin şık bir yer olduğundan bahsetmişti ve mekanın sahibinin Türk olduğunu genellikle Türklerin geldiği bir yer olduğunu söylemişti.

Bavulumu karıştırınca içinde beyaz, boğazlı, uzun kollu, göğüs dekolteli saten bir elbise bulmuştum. Belinde kalın kemerimsi detayı, uçuş uçuş birazcık kısa bir eteği vardı.

Beyaz tenime, koyu mavi gözlerime ve kumral saçlarıma aşırı yakışmıştı. Altıma ise beyaz bir topuklu giydim.

Saçlarımı dalgalandırıp kulağımın arkasına geçirdim ve salık bıraktım. Makyajımı tamamlayıp kırmızı ruj sürdüm.

En son çantamı alıp parfümümü sıktım ve artık hazırdım.

Odamdan çıkıp aşşağıya indiğimde karam'ı gördüm. Üstünde siyah bir pantolon ve aynı renk iki düğmesi açık olan bir gömlek vardı. Yan yana geldiğimizde baya uyumlu gözüküyorduk.

Benim geldiğimi topuklularımın sesinden anlamış olacak ki arkasını döndü. Yanıma gelip elimi tuttu ve beni etrafımda döndürdüğünde dudakları hayranlıkla kıvrıldı. "çok güzel gözüküyorsun ay ışığı"

Ona gülümseyip eteadında döndüm. "teşekkür ederim sende çok yakışıklı olmuşsun"

Karam elindeki kulaklıklardan birini bana uzatırken diğerini kendisi aldı.

Ardından "Dolunay ve Karam beni duyuyormusunuz?" diyen Barlas binbaşı'nın sesi doldu kulaklarıma.

"evet duyuyoruz"

"güzel" diye mırıldandı "biz yinede her ihtimale karşı mekanın ilerisinde olacağız."

"anlaşıldı, bizde şimdi çıkıyoruz"

Melis'in attığı konuma vardığımızda arabayı park ettik ve indik. Karam bana doğru sol kolunu uzatırken ona yanaşıp koluna girdim.

Mekan'ın girişine doğru ilerlerken Meriç ve Melis'inde orada olduğunu gördüm.

Melis'in gözleri birleşmiş olan kollarımıza çevrildiğinde bozulsada kendini toparladı. Eski morali gibi olmasada "Hoşgeldiniz" diyerek şakıdı.

"hoşbulduk"

Gözlerim yanlarında duran Sinan'a çevrildi. Bu adam ne alakaydı her seferinde karşımıza çıkıyordu.

Muhtemelen Melis kızenini Karam ve benim aramı bozmak için çağırmıştı. Ama amacına ulaşamayacaktı.

İçimden bir ses Karam'a hakim olmam gerektiğini söylüyordu. Karam şimdiden Sinan'ı varlığından hoşnutsuz olmaya başlamıştı bile.

Hellooo

Nasılsınız canlarım. Umarım iyisinizdir.

Sinan?, Melis?, Meriç?

Yeni bölümde görüşmek üzere.

Oy ve yorumlarınız benim için çok önemli desteklerinizi bekliyorum.Sizi seviyorum tesadüflerim🌠🌟

Senin gibi parlak bir yıldız bu kitabın yıldızına basıp onuda parlatırsa çok sevinirim . ✨✨