2. Bölüm 💫

Şuraya da bir kalp alabilir miyimm >>>>>

Yeni bölüme hoşgeldiniz efenim. Lütfen vote vermeyi unutmayın sizleri seviyorum

İyi okumalarr 🧚‍♀️

Özür dileriz mi ¿?

"Ya sen neyin özründen bahsediyorsun ha ? Kalem mi karışıyor burda bana bak doktor seni pança pinçik ederim birde gelmiş burda özür diliyorsunuz. Ama sizi şikayet edeceğim bekleyin siz."

Dedim bağırarak daktır bey daktır bey dedik tepemize çıktı.

Bir dakika

Lan ben karışmışım ya

Hazal denilen kız "Ben gerçek ailemi istiyorum." Diye cırlamıştı.

Öz annem ve babam olacak insanlar karşıma geçip konuşmaya başladılar.

"Merhaba kızım ben annen Melike buda baban Polat. Ordaki de kardeşin Kuzey. Senden bir şans istiyoruz kızım lütfen bizimle gel en azından bir şans versen olmaz mı?" Dedi dolu dolu gözlerle

Zaten 17 yaşındaydım isteseler alırlardı.

Gerçek ailemle gitmeyip abimle gidersem abimin başını yakabilirdim ve ben bunu asla istemiyordum.

Mecbur kabul edeceğiz.

"Tamam sizinle geleceğim." Dedim. Gülümseyip bana baktılar sonra ilk Melike hanım ondan sonra da Polat bey sarıldı.

Olum ne oluyoruz lan

Nezaketen bende sarıldım.

Hastaneden çıkıp eski evimden eşyalarımı almaya geldim özellikle abim ile olan fotoğraflarımı anı defterimi ve abimin hediye ettiği çikolataları aldım.

O kadar Belçika'dan getirmiş tipini sevdiğim tabi ki alacaktım.

Eski aileme baktığımda kızları ile sohbet ediyorlardı sorun değildi de bu şıllık abime yapışırsa

Acilen abimle bu konuyu konuşmam gerekiyordu.

Son kez etrafa göz atıp evden çıktım. Arabaya binip gelirken oturduğum yere oturdum.

Pencereden dışarı bakıp hayatı sorgularken eve gelmiştik zaten

Gerçi ev ev değil saray yavrusu resmen

Bunlar 4 kişi bu kadar büyük evde kendilerini kaybediyorlardır.

Polat Bey yanıma gelip gözleriyle evi işaret etti.

"Beğendin mi kızım."

Gülümseyerek başımla onaylamıştım,

Bu arada bu velet neden somurtuyor hâlâ

Melike Hanım zile basmıştı kısa süre sonra kapıyı tonton bir teyze açmış 'hoşgeldiniz' demişti.

Girişe bir göz atmıştım. Kapıdan içeriye girince sağ tarafta mutfak vardı direk salon gözüküyordu burdan bakınca zaten açık renkler kullanılmıştı salonda da mutfakta oldukça ferahtı.

Gerçekten bunlar 4 kişi burda mı kalıyorlar yoksa aşiretler mi de aynı evde mi kalıyorlardı.

"Melike Hanım bu ev 4 kişi için biraz büyük değil mi?" Dedim valla tutamamıştım. Bu dediğime gülmüştü komik mi

"Kızım 4 kişi değiliz ki 5 abin ve 1 ikizin var ama şu an yurtdışındalar 1 haftaya gelmeye çalışacaklar." Demişti.

Nasıl baktım bilmiyorum ama suratsız Kuzey bile gülmüştü.

5 abi ne ya

Üstellik 1 ikiz

İkizim kızdır inşallah

"Iı şey ikizim kız mı?" Dedim

Ne ıı ikizim kız mı diyeceksin

Nazmiye sus bi ya

Üff aman be senle de hiç konuşulmuyor

Konuşma benimle

Aman tamam be

"Erkek kızım." Dedi.

Erkek dedi.

Ne yani ailedeki tek kız mıyım şimdi ben ya offf inşallah Allah'ım ne olursun kız kuzenim olsun ne olursun ki

Polat Bey yüzünde gülümsemeyle bana hayran hayran bakarken benim ona bakmam ile kendini düzelmiş eliyle Kuzey'i gösterip konuşmaya başladı.

"Buda kardeşin Kuzey bahsetmiştim zaten, Kuzey buda ablan Aden Lina. " dedi Polat Bey.

"O benim ablam değil." (Şu cümleyi yazarken anırdım resmen acayip komik bir cümle değil mi ama O BeNim AbLaM dEğiL kdndkdmdk )

"Kuzey düzgün konuş o senin ablan." Dedi Melike hanım Kuzey sen şimdiden kara listeme girdin ama abiden ikizden çok kardeş istiyordum. O yüzden diğerleri değil Kuzey önemliydi. Zaten bir abim vardı.

Ayy abim abimi unuttuk.

Gözüm kısa bir an Melike Hanım'a takıldı bu kadın bu güzel fiziğe nasıl sahip 8 çocuk doğurmuş diye düşünmeden edememiştim.

Ama acayip yorgundum. "Melike Hanım bana odamı gösterir misiniz?" Dedim. Başıyla onaylayıp asansöre yöneldik de benim klostrofobim var amann neyse bir şey olmaz.

O sırada Melike hanım bana evi anlatıyordu. "İlk katta sadece babanla bizim odamız ... Ha söylemeyi unuttum abinler de sana ön yargılı davranabilir ama ben sana güveniyorum sen onlara haddini bildirirsin, daha da ileri giderlerse biz babanla onlar ile konuşuruz." Demişti.

O öyle odaları anlatırken ben sadece benim olduğum katta kimin olduğu ile ilgilendim.

4 oda varmış benim odamın olduğu katta, biri benim ,biri Meriç'in en büyük abiymiş , biri Tuna'nın oda en küçük abiymiş birde ikiziminmiş.

Hemen kendi odama geçtim.



İyi bari odan pembe pembe değil.

Tabiki renk cinsiyetçiliği yapmıyorum fakat cırtlak pembe ne bilim güzel değil ya

Neyse ben daha fazla oyalanmadan hemen abimi arayayım.

Heh açtı

"Efendim güzelim." Sesi yorgun çıkıyordu yakışıklımın

"Abi duydun değil mi?" Dedim. Duymuştu benim karıştığımı ama belli etmemeye çalışıyordu.

"Duydum abim." Dedi sesi titremişti.

"Abi üzülme hem ben seni çok seviyorum benim sevgimi kilometreler bitiremez." Dedim.

"Biliyorum güzelim benimki de aynı şekilde İstanbul'a gelir gelmez görüşeceğiz tamam mı üzme kendini bir şey olursa beni ara tamam mı güzelim."

"Tamam abi çok çok öpüyorum seni."

"Bende güzelim benim toplantıya girmem gerek görüşürüz."

Telefonu kapatıp uyumuştum.

♡°♡°♡°♡°♡

"Ya kalksana."

"Aloo kime diyorum kalk artık." Başımda Kuzey veleti cırlıyordu.

Hayır uyanmıyorsam git işte neyi bekliyorsun

Gözlerimi yavaş yavaş aralayıp etrafa baktım. Sonra da tepemde bana bakan Kuzey'e.

"Ne var." Yeni uyandığım için bozuk çıkan sesimle konuşmuştum.

"Kahvaltı yapacağız uyan artık." Demiş ve gitmişti.

Neyin tribini çekiyorum ben ya

Ayrıca ben o kadar uyumuş muydum?

Telefonu elime alıp saate baktım saat 08.21'di.

Erken kalkmayı seven biri değildim. Okula gitmeyi de sırf bu yüzden sevmiyordum zaten

Gelen meaajlara baktım. Abim ile Furkan yazmıştı. İkisi de günaydınn güzelim demişlerdi onlara cevap verip daha fazla aşağıdakileri bekletmemek için yataktan kalkıo üstümü değiştirdim.



Beyaz bir eşofman takımı giymiştim. Saçlarımı da mandal tokayla bağlamış ve aşağıya inmiştim.

Yemek odasına girdiğimde kimse kahvaltıya başlamamıştı. Anlaşılan beni beklemişlerdi.

"Günaydın. Beklettiğim için özür dilerim keşke başlasaydınız." Dedim ve Kuzey'in yanındaki sandalyeye oturdum.

Polat Bey sorun değil dedikten sonra 'afiyet olsun' demesiyle kahvaltıya başlamıştık.

"Kızım senin okulun buraya uzak istersen Kuzey'in gittiği okula yazdıralım seni." Dedi Polat Bey.

"Bilmem ki olabilir Kuzey rahatsız olmazsa." Dedim. Rahatsız olabilirdi ve ben yeni geldiğim ailenin düzenini bozmak istemiyordum.

Kuzey bana şaşkın şaşkın bakıp "Benim için sorun değil." Demişti.

Bu çocuk benim yaptığım her konuşmaya,davranışa neden böyle sudan çıkmış balık gibi bakıyor.

Furkan'a da söyleyeyim de o da gelsin okula tek başıma o okulun tadı çıkmaz

"Kızım birde kimliğini verebilir misin nüfusuma alacağım seni." Dedi Polat Bey anlayışla kafamı sallayıp telefonumun arkasından kimliğimi çıkartıp verdim.

Ne siz telefonunuzun arkasına ne varsa koymuyor musunuz ?

Abimin verdiği kart ve kimliğim hep telefonumun arkasında olur çünkü kendimi unuturum telefonumu unutmam bir yere giderken o yüzden cüzdan falan kullanmıyordum. Cüzdanı unuturum falan Allah korusun.

Kahvaltımı yapınca salonda boş boş oturuyordum. Canım sıkılıyordu benim bu arada bu biyo abiler neredeydi.

Acaba onlarda mı ön yargı yapacaktı.

Melike Hanım'ın dediğine göre evet

Dışarı çıksam ?

Evet evet dışarı çıkayım.

Polat Bey işe gitmişti. O yüzden Melike Hanım'a sormam gerekti.

Melike Hanım mutfakta yaprak sarması yapıyordu. Adını öğrendiğim dün bize kapıyı açan tonton teyze ile, teyzenin adı Meryem'miş

"Kolay gelsin,Melike Hanım ben size bir şey soracaktım da." Dedim. Bana gülümseyip "Sor kızım." Dedi.

Kızım, bu kelime bana o kadar uzaktı ki

"Ben dışarı çıkabilir miyim diyecektim."

Bana baktı,gözlerinde bir şaşkınlık dudaklarında da bir gülümseme peydah oldu.

"Tabi kızım istersen Kuzey'de gelsin seninle." Dedi.

İsterse gelebilirdi benim için bir sıkıntı yoktu sonuçta

Hem benim böyle umursamaz olduğuna bakmayın hep abla olmak istemişimdir. O yüzden burda abilerimin olması onların beni istememesi pek önemli değildi.

Kuzey daha önemliydi benim için zaten bir abim vardı.

Başımla onaylayıp mutfaktan çıktım. Odama gidip hazırlanmaya başladım.

♡°♡°♡°♡°♡°♡°♡

1144 kelime

Yazım hataları düzeltilecektir.