Itiraf etmekte zorlanan bir âşık

Ne diyorsun Ahmet, sen ciddi misin?”

“Tabii ki ciddiyim. Amcamın bir arkadaşı polis, babamın katilini öğrenmiş, bize söylemek için tam mekâna gelince öldürdüler. Takip etmişler, polise bile gidemedik İrem, polislerin arasında da düşmana çalışan casuslar var, gitseydik eğer bizi de öldürebilirlerdi.”

“Öyle bir şey mümkün olamaz, hayır ya hayır! Seni benim elimden alacaklarmış, olamaz ya…”

Ahmet tebessüm ederek, “Ne oldu, çok mu korktun bana bir şey olacak diye?”

“Tabii ki korkuyorum, sen benim en çok sevdiğim arkadaşımsın, bu hiç değişmedi.” İrem, Ahmet’e sana deli gibi âşığım diye bağırmak istiyordu ama doğru zaman olmadığını düşünüyordu hem de arkadaşlıklarının bozulacağından korkuyordu üstelik Merve ile ayrıldıklarını bilmiyordu, onun için

İrem, Ahmet'e âşık olduğunu söylemeyi düşünmedi ama bir gün söyleyeceğim dedi içinden.

“İyi bari, benim için annem dışında endişelenen birisi daha var, sanırım güzel bir şey.”

“Neden böyle bir şey dedin ki? Senin için endişelenen birçok insan vardır eminim.”

“Hayır İrem, ben yalnız biriyim hep öyleydim sen de biliyorsun. Tek sen ve Merve vardı, hep yalnız takılan biriydim.”

“Ben buradayım Ahmet hep burada olacağım bunu unutma hem Merve de var, o da çok

endişelenir sana bir şey olacak diye, seni çok seviyor biliyorsun.”

“O dediğin yıllar önceydi İrem.”

“Ne diyorsun? Demek istediğini anlamadım.”

“Senin olanlardan haberin yok mu?”

“Hayır ben Merve ile bayağıdır görüşmüyorum, biliyorsun ben lise dörde geçerken başka bir yere

gittim, orada devam ettim. Babam orası daha iyi diye yurt dışına gönderdi sen de biliyorsun.”

“Merve ile her şey çok güzel gidiyordu, ona çok değer veriyordum, kendimden bile daha çok değer

veriyordum. Çok ama çok seviyordum ama her mutlu bir şeyin sonu olduğu gibi bizim ilişkimizin de

sonu gelmişti. Maalesef Merve'yi başkasıyla gördüm hem de sarmaş dolaş birbirlerine sarılıp

öpmeler… Gördüklerim karşısında şok olmuştum ama maalesef acı gerçekti. Ben onu canımdan bile

çok severken, çok değer verirken o gitti başkasıyla aldattı. Beni sevdiğini söylüyordu, seven insan

sıkılır mı? Demek ki çok değer vermemek gerekiyormuş, çok değer verince çok sevince böyle oluyor

demek ki. Hayatımın dersini verdi Merve, insanlara olan güvenimi öldürdü.”

“Ah Ahmet ah, can yoldaşım çok üzgünüm cidden. Merve'nin böyle bir şey yapmasını asla

beklemezdim, yaptığı çok ayıp ve karaktersizce bir şey ama aşka ve insanlara olan güvenini

yitirmemen lazım, herkes aynı olmaz. Sen böyle bir durum yaşadın diye başka birisi aynı şeyi

yaşatacak diye bir şey yok, herkes farklıdır. Hayatta hâlâ iyi insanlar var, sevdiği adamı bırakmayacak kişiler…”

“Zor bayağı zor, bir daha eskisi gibi birine bağlanıp tamamıyla güvenebileceğimi sanmıyorum.”

İrem tebessüm ederek, “Yoksa bana da mı güvenmiyorsun Ahmet?”

“Hiç olur mu canım öyle şey, senin yerin bende çok başka biliyorsun, tek dostum sensin.”

“Teşekkürler Ahmet, sen de benim için öylesin. Bu yaşadıkların için çok üzgünüm keşke elimden

bir şey gelseydi ama işte dünyada bazı şeyler oluyor maalesef biz izlemekten başka bir şey yapmıyoruz