16. Bölüm

10.Bölüm

Yasmin
hayalperesbirii61

Düzenlenmiştir

Gözlerimden akan yaşları silip arkamı dönmüştüm evet çekip gidicektim dün bir bugün iki olan biri için ağlamam yanlış değil miydi salaktım tam anlamıyla ne kadar silsemde akıyordu napıyorum ya ben gidip hesap soracaktım evet hızlıca onlara doğru yürümeye başladım ama kimse yoktu hayal mi görmüştüm ben hayır ya emindim elimi anlıma götürmüştüm ateşim vardı her halde arkamı döndüğümde biriyle çarpışmıştım başımı havaya kaldırıp kim olduğuna bakmıştım “Selçuk abi bu saatte burda ne işin var” salak sanane adamın ne işi varsa var “işe gidiyorum da sen” “bende” başını sallamıştı “az önce mirza yı gördün mü” “görmem mi gerekiyordu” “yok hayır onu gördüğümü sandım sanırım ben neyse boşver” “arabam ilerde kalmış bırakayım mı senide” hava soğuktu ve geç kalmak istemiyordum “aslında çok iyi olur zahmet olmazsa tabi” “yok estağfurullah ne zahmeti” başımı sallayıp arkasından gitmeye başlamıştım çok uzundu 1.90 dan fazla olduğuna yemin edebilirim az önce ağlıyordum ama şimdi onun peşinden gidiyordum gerçekten ben iyi değildim birden durunca yine ona çarpmıştım “sen ağlıyor muydun” anlamış mıydı “yok ya neden ağlım uykusuzum sana öyle gelmiş” başını sallamıştı iyi ki üstünde durmamıştı arabaya binip hareket etmişti “burağın orda çalışıyorsun değil mi hala” “evet te sen nerden biliyorsun” “unuttun mu Burak abinle ortak arkadaşımız” başımı sallamıştım “şarkı açabilir miyim” “tabi ne istersen” başımı sallayıp radyoyu açmıştım (burada medyayı açabilirsiniz) imkansız bir aşk denir şarkısı çalmıştı tam değiştiricekken “dinlesek olur mu” başımı sallamıştım “istemiyorsan” “yok sorun yok” şarkıyı biliyordum aslında seviyordum da ama acıklıydı şarkı bitene kadar ikimizde konuşmamıştık birden Selçuk abi fısıldayarak söylemeye başlamıştı “görmem sanmıştım seni yanında o adamla” gözlerimiz buluşmuştu “gündüz bi şey hissetmedim gece bıçak karnıma” susmuştu sesi baya güzeldi tüylerim ürpermişti ses tonundan geldiğimizi farkedince “teşekkür ederim bıraktığın için” “rica ederim” arabadan inmiştim inmeme rağmen hala gitmemişti sanırım içeri girmemi bekliyordu cafenin kapısının açık olduğunu farkedince içeri girmiştim camdan ona bakıp el sallamıştım sonra o da gülmüştü ay evet gülümsemişti iyi de ben neden el sallamıştım ki durduk yere of ya iyice delirdim ben evet evet kesin delirdim Burak abi “günaydın küçük hanım ben bugünde gelmezsin sanıyordum ama” “günaydın Burak abi” “erken geldiğin iyi oldu bende seninle bir şey konuşmak istiyordum” “tabi konuşalım” ciddi gözüküyordu hemde baya “otur bakalım” oturup “seni dinliyorum Burak abi” “biliyorum bunu sormak yada konuşmak bana düşmez ama soruyorum Mirza ile aranızda ne var” şaşırmıştım gerçekten böyle bir soru beklemiyordum “şey ee Burak abi” “tamam yorma kendini anladım ben seni ama Mirza güvenilir biri değil yasemin bunu iyi düşün tamam mı pişman olabilirsin sonunda” Burak abiyi ilk kez bu kadar ciddi görüyordum “ bak ben senin iyiliğin için diyorum hani bir ara söylentiler çıktı ya duymuşsundur eminimki emir le selçuğun arasını Mirza bozdu” “abi bu ne demek iftira atmışlardı abimde bunu gayet iyi biliyordu” “iftira falan değildi yasemin gerçekti ama iftira gibi gösterdi o çok kurnaz biri seni uyarıyorum ben sadece” “abi sağol uyarın için ama” “ama” “abi bilmiyorum açıkçası kafam karışık” “tamam daha fazla üzerine gelmiyorum ama ona kendini kaptırma etrafına bak gerçekle sahteyi ayır” başımı sallamıştım sadece derin nefes alıp ona dönmüştüm “Buse nerde gelmedi mi” “yok o daha gelmedi konu değiştirdin farkettim” “yok canım ne alaka” gülmüştük “bir konu daha var” “biliyorum onu burayı kapatmayı düşünüyorsun ama bence de haklısın Burak abi” şaşırmıştı “kızım o kadar gelmedin nerden haberin oldu” “bilirsin elim kolum uzun” gülmüştük sonra müşteriler gelmeden ortalığı ayarlamıştım evlendikten sonra daha büyük bir yer açmayı düşünüyordu o yüzden burayı kapatacaktı ama doğru bir karardı çok seviliyordu ve burası küçük olduğu için pek fazla insan sığmıyordu onun için başka bir yer bulması gerekiyordu gidip gelen müşterilerle koşturuyordum ve sonunda çıkış saati gelmişti ama bugün son günümdü o yüzden gıkım çıkmamıştı 3 gün sonra düğünleri vardı ve umarım güzel olurdu herşey onlar için Burak abi işi olduğu için erken çıkmıştı bende ortalığı toplayıp çıkmıştım ama önümde bir adet Mirza vardı “güzelim” deyip bana sarılmıştı ama aklımda olan tek şey sabahki kadındı “Mirza dur” “bilmeden bir şey mi yaptım” “sabah sizi gördüm” direk söylemiştim şaşırmış gibi bakıyordu “sizi derken ne diyorsun” “sabah bir kadınla dudak dudağıydın onu diyorum” “biriyle falan mı konuşuyorsun sen acaba dün gece çok önemli bir göreve gitmiştim” “ya ben bilmiyordum Mirza özür dilerim” aptalım tam sorgulamadan etmeden hemen ne diyordum “ ben seni asla aldatmam” “özür dilerim gerçekten” “tamam sorun yok hadi seni evine bırakayım” başımı sallamıştım arabaya binip “neler yaptın bakalım” “aynı müşterilerle uğraştım zaten 3 gün sonra düğün var o yüzden kapalıyız” başını sallamıştı beni eve bırakıp işi olduğunu söyleyip kendisi gitmişti ona inanmamıştım Burak abinin söylediklerinden sonra ondan içten içe şüphelenmeye başlamıştım…

 

 

yorumlarınızı bekliyorum 🌸💖

Bölüm : 06.12.2024 01:44 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...