15.Bölüm

Düzenlenmiştir

Gözlerimi yatağımda açtım demek isterdim ama hala arabadaydım ve araba hareket etmiyordum sadece ben vardım iyide nereye gitti bunlar burnuma Selçuk abinin kokusu dolmuştu üzerime baktığımda onun çeketini görmüştüm kokusuyla kendimi kaybediyordum ne kadar doğru bilmiyordum ama istemsiz oluyordu nerde olduğuma bakınca mahallenin yakınındaydik araba açık mı diye kontrol ettiğimde açık olduğunu farketmiştim salak bunlar yaa insan arabayı açık bırakır mı üzerime Selçuk abinin ceketini geçirip arabadan inmiştim sesler duymuştum “öldürücem lan seni” Selçuk abinin sesiydi “öldür lan öldür umrumda mı sanıyorsun he umrumda mi” bu da mirzanın sesiydi “öldür beni vur umrumda değil evet ilk başta intikam almak için seviyorum dedim ama sonra öyle olmadı aşık oldum tamam mı aşık” duyduğum şeyle kalakalmıştım intikammmı benimle oynamış mıydı seslerin geldiği yöne doğru gitmiştim “sen benim kardeşimin duygularıyla nasıl oynarsın laaan” abimin sesiydi gördüğüm manzara karşısında şoka girmiştim dinlenip dinlenip dövüyorlardı resmen evet haketmiş kabul “sevemezsin lan sevemezsin” Mirza gülmüştü “kokusu hala burnumda” Selçuk abi öyle bir vurmuştu ki gözleri kapanmıştı mirzanın “hih napıyorsunuz siz” “sen sen ne zamandır ordasın” “herşeyi duyacak kadar” Mirzanın yanına gidip elimi mahzuna götürmüştüm o an gözlerini açmıştı “beni kurtarmaya mı geldin” Selçuk abi”kes laan sesini” Selçuk abi bir daha vurmuştu “yeter bırak öldüreceksin bırak” “Mirza aç gözlerini bana bak” “elimi tutar mısın yasemin canım yanıyor”tam elimi tutucakken Selçuk abi beni ayağa kaldırmıştı “ona dokunduğun an gebertirim seni” Selçuk abiyi itip mirzaya dönmüştüm “kalkabilecek misin hastanete gidelim” derdim Mirza falan değildi bu piliğe bir şey olursa onlar hapsa girecekti ve ben bunu istemiyordum o sırada Selçuk abi duvara yumruk atmıştı hızlıca onun yanına gidip “yapma yalvarırım kendine zarar verme yardım et hastaneye gidelim nolur” öyle bir bakmıştı ki nefret miydi gözlerindeki umrumda değildi benim yüzümden onlara bir şey olamazdı buna izin veremezdim abimin yanına gidip “abi yardım et hadi kalk” “bırak yasemin gebersin it” “iyi sizden bi şey istemiyorum” mirzanın yanına gidip “hadi seni hastaneye götürelim bana tutun tamam mı” tam benden destek alacakken Selçuk abi onu kaldırmıştı abimde yanıma gelerek “koruyamadım seni özür dilerim” “abi dur şimdi konuşmanın sırası değil yalvarırım hastaneye gidelim” abimin kolundan tutup arabaya götürmüştüm Selçuk abi “emir mirzanın yanına sen otur yasemin sende öne bin” abim başını sallayıp binmişti bende öne oturmuştum “tak şu siktiğimin kemerini” başımı sallayıp takmıştım arabayı çalıştırmıştı “seni eve bırakayım” “olmaz görmüyor musun halini hastaneye sür hadi” bir şey demeden devam etmişti kırmızı ışık yanında durmuştu “bana bak Mirza senin o baktığın gözlerini oyarım duydun mu lan beni” Selçuk abi elleriyle elbisemi düzeltmişti eli vücuduma dokunduğu an sanki elektrik çarpmış gibi titremiştim “sikeyim” deyip “emir ceketini ver” abim hala şokta gibiydi ceketi alıp bacaklarımı kapatmıştı sonra hastaneye sürmeye devam ettik yutkunmuştum hastaneye gelince arabadan inip mirzanın yanına gidicekken Selçuk abi elimi tutup yavaşlatmıştı beni abim mirzayı indirip acile girmiştik Selçuk abi asla elimi bırakmıyordu öylece yürüyorduk doktor Mirza ya bakarken “yasemin sende gel canım yanıyor” deyince mecburen Selçuk abinin elini bırakıp onun yanına gitmiştim onun elini bırakınca kalbim de bir şeyler teklemişti mirzanın yanına gidip elini tutmuştum doktor onu kontrol ediyordu “kaşınıza küçük bir dikiş atmamız gerekiyor sonra pansumanınızı yaparız” başımı sallamıştım “uyuşturmamızı işyer misiniz” “gerek yok uyuşturucum şuan yanımda” bu nasıl iğrenç bir insandı elimi daha sıkı tutmuştu o sırada Selçuk abiyle göz göze gelmiştik çok farklı bakıyordu abimi görememiştim “tamamdır şimdi pansumanınızı yapalım” “uyuşturucum işe yaradı gördünüz değil mi” hemşire ve doktor gülmüştü Selçuk abi “lan ben senin” “lütfen” demiştim durmuştu öylece bana bakıyordu gözlerini kapatıp arkasını dönüp gitmişti beni burada bununla mı bırakmıştı gerçekten mı “tamamdır geçmiş olsun bu gece uyumayın zaten sabaha bir şey kalmadı yarın da herhangi bir problem yaşarsanız tekrar gelin geçmiş olsun tekrardan” derin bir nefes verip elimi çekmeye çalışmıştım “bıraksana elimi” “cık ben tuttuğum eli bırakmam” “bırak diyorum sana bırak” biri elimi kurtarmıştı kim olduğuna bakınca Selçuk abinin olduğunu gördüm “dua et hastanedeyiz yoksa ben sana ne yapacağımı biliyorum da” koluna girmiştim “abim nerde” “hava alıyor” başımı sallamıştım “sen git bizde geliriz” başımı sallayıp abimin yanına gitmiştim kafasını tutuyordu yanına gidip “ abi” “güzelim affet beni” “affedecek bir şey yok abim lütfen eve gidelim” anlımdan öpmüştü “ikinizde affetmeseniz haklısınız” abime sarılmıştım “geliyorlar”deyince onlara doğru bakmıştım Mirza bşr şeyler söylüyordu Selçuk abi ise sabır çekiyor gibiydi göz göze gelmiştik gözlerim istemsiz dolmuştu “hadi arabaya” abim Selçuk abinin yanına gidip mirzayı o almıştı Selçuk abi gözlerime bile bakmadan arabaya binmişti bende peşlerinden hızlıca binmiştim şu geceyi atlatmaktan başka bir şey istemiyorum arabayı çalıştırmıştı sonra tekrar “hasbinallah” deyip bacağımı ceketle kapatmıştı hızlı kullanıyordu arabayı of yol bitmiyor gibiydi gözlerimi kapattım açtım “of” mirzaya dönüp “uyuma sakın bak” “bu gece yanımda kalır mısın ancak öyle uy” Selçuk abi arabayı öyle bir durdurmuştu ki hızlıca elini tutmuştum abime baktığımda mirzanın boğazını sıkıyordu “öldüreyim mi lan seni” “abi dur dur gözünü seveyim dur nolur artık eve gidelim nolur bitsin bu gece” dayanamıyordum abimde elini çekip kes sesini demişti Selçuk abi hala mirzaya bakıyordu “hadi Selçuk abi nolur” “abi diyor duydun mu” “kes lan saçmalayamayı” abimde ağzını kapatmıştı abi diyor ne demekti Selçuk abiyi mi kastetmişti o iyi de ne alaka of şuan değil yarın yasemin yarın düşün sonunda mahalleye girmiştik “cansuyu aradım geliyor” başımı sallamıştım hepimiz inmiştik cansuyu bekliyorduk Cansu mirzayı görünce “abi noldu sana böyle” “önemli bir şey yok hadi Cansu eve gidelim” deyip eve gitmişlerdi Allahtan olay çıkarmaya devam etmemişti “Cansu uyumaması gerekiyor ağrı kesici falan da verme yasak” “tamam canım”deyip içeri girmişti abimde “Selçuk kardeşim affet beni” “sonra emir sonra” abim başını sallamıştı “hadi yasemin” başımı sallamıştım Selçuk abiye dönünce elini arkasına aldığını gördüm tabi ya elini göstermemişti “elin” deyip elini çekmeye çalıştım “yok bir şey” “ne demek yok bakayım göster” zorla çekmiştim eli morarmıştı “kırık olmasın hastaneye gidelim” “kırık değil” “bekle o zaman pansuman yapalım” “gerek yok git uyu” “olmaz bekle” arabada olması gerekiyordu bagajı açıp kenarında bulmuştum çıkarıp “hadi göster elini” “gerek yok dedim” “lütfen” elini göstermişti yavaş yavaş elini önce temizleyip sonra krem sürmüştüm “üfff acıyor mu” “yok” sarmaya başlamıştım şimdi de sardıktan sonra gözlerine baktım “küs müyüz” “ne önemi var” “ne demek ne önemi var söyle küs müyüz değil miyiz” “git uyu” “tamam ısrar etmeyeceğim gidiyorum iyi geceler” ne hakla ısrar edecektim ki zaten abim eve girdiğini sanıyordum ama girmemişti “abi” “gülüm beraber uyuyalım mı” başımı sallamıştım eve girip direk odama çıkmıştım abim üzerini değiştirip gelecekti bende o gelene kadar üzerimi değiştirmiştim abimde gelince yatağa girip beraber uykuya dalmıştık…