20.Bölüm

Düzenlenmiştir

Arabaya bindirmiştı beni sanırım hastaneye götürüyordu ama gitmek istemiyordum “sikeyim aç gözlerini bak hastaneye gidiyoruz” “Selçuk abi” “hay abini” “iyi misin küçüğüm” “iyiyim” “hastaneye gidiyoruz daha da iyi olucaksın” “yok istemiyorum gerek yok” başımı kaldırıp ona dönmüştüm “sikeyim çok kötü olmuş” “ne Nolmuş” “kaşını patlatmış” yüzümü ondan saklamaya çalışmıştım “çok çirkin mi görünüyorum” “ne çirkini küçüğüm sen benim gözümde herşeyden daha güzelsin” “valla mı” “valla” gülümsemiştim ama açıyordu “hastaneye gidelim” “yok gitmeyelim lütfen” başını sallamıştı “tamam o zaman kaşına pansuman yapalım” başımı sallamıştım arabayı durdurup bagajdan ilk yardım çantasını alıp yanıma gelmişti kaşıma çok dikkatle üfleyip temizliyordu ama sanki benim değilde onun canı yanıyor gibi bakıyordu “neden öyle bakıyordun Selçuk abi” “nasıl bakıyorum” “sanki benden çok senin canın yanıyor gibi” “öyle zaten” “hı” “yani benim yüzümden vurdu ya ondan” başımı sallamıştım bant yapıştırıp bitirmişti “hadi seni eve bırakalım” başımı sallamıştım arabayı çalıştırıp beni eve bırakmıştı teşekkür edip arabadan inmiştim eve girmiştim sessizce odama çıkıcakken ışık yanmıştı “bu saate kadar nerdeydin” “anne sen uyumadın mı” “otur ve anlat” yanına oturmuştum “kaşına noldu senin allahım sen aklıma mukayet ol” “önemli bir şey yok” “ne demek yok gel bakayım” “yok anne bir şey yok” “noluyor yasemin anlat artık” sanırım kaçışım yoktu yanına oturup “kız sen yoksa Mirza ya mı aşık oldun” “ne o ne alaka anne ya” “bana bak seni bir ayağımın altına alırım görürsün adam akıllı cevap ver bana” “yok anne Mirza falan” “ay abi de demiyor kızım bak o ve sen olmaz tamam mı öyle bşr şey varsa bile sil at duydun mu beni olmaz” Mirza için bunu diyorsa selçuğu söylersem kesin döverdi beni “ay yok diyorum anne valla billa Mirza abiye karşı hiç bir şey hissetmiyorum” “oh allahım sana şükürler olsun” annemin içi rahatlamış görünüyordu “ee kim o zaman imkansız dediğin” “boşver anne bak benim çok uykum geldi Uyucam” “kız dur hele sana bir şey daha diyeceğim” “söyle annem söyle çıkar ağzındaki baklayı” “etrafına daha iyi bir baksan mı acaba belki seni gerçekten seven biri vardır ve sen farkında değilsindir” “anne biri beni mi seviyormuş söyle de bileyim” “yani tam emin değilim ama anneler hisseder” “hissini söyle o zaman annem” “Selçuk” sanki nefesim kesilmişti “Burak oğlumun düğününde nasıl dans ettiniz öyle herkes hayran kaldı maşallah boyu posu da yerinde yavrum hem çocuk senin gözünün içine bakıyor” yutkunamıyordum “kız ne salak salak bakıyorsun bir şey desene” “iyi de anne az önce Mirza ya bir şey hissettiğimi zannedip kızıyordun o da abimin arkadaşı” “sus kız Mirza ile Selçuk aynı mı Selçuk ondan bin kat daha üstün hem Hatice ile hayal ederdik hep he kızım bir düşünsen olmaz mı” “anne ben yani of” “kız sen bir benim gözlerime baksana” annem yüzümü kendine çevirmişti “sen yoksa zaten aboooo benim kız zaten abayı yakmış” annem baya mutlu görünüyordu tabi bilmiyordu ki Selçuğun kara gözlüsü vardı “ama anne olmaz bu iş” “o niyeymiş” “Kara gözlü birini seviyormuş” gözlerim dolmuştu “e benim salak kızım Selçuk hep sana öyle derdi zaten tabi abinler görüşmeyince sende unuttun” aklıma gelen anılarla anneme hak vermiştim “yani beni mi seviyor” “nerden bileyim kız ben gidip ona sor sen” “olmaz anne soramam ya saçmalama” “doğru kız evi naz evi o zaman kıskandır yavrum eğer seni seviyorsa seni kıskanıp açılır” “öyle mi diyorsun anne” “tabi kızım ay allahım çok şükür birinin mürvetini göreceğim” annemin bu haline gülmüştüm “hadi yavrum çıkta uyu dinlen” “tabi duymak istediğini duydun şimdi beni at kapıya” “o nasıl laf kız aaa” “anne ama abim ya tekrar araları bozulursa” evet en çok bunu düşünüyordum “bak bunu ben hiç düşünmedim” “neyse anne ben gideyim” “bozma hemen moralini hele bir anlayalım sana hissi var mı yok mu” başımı sallayıp iyi geceler deyip odama çıkmıştım pijamalarımı giyip kendimi uykunun kollarına bırakmıştım…