42.Bölüm

Annemin sesiyle gözlerimi açmıştım pardon açmak zorunda kalmıştım.

- Kızım ne uyku varmış sendede bir uyanamadın gitti akşam yemeğine neclalar çağırdı oraya gidicez hadi hazırlan.

Necla teyze yani Selçuk demekti kalbim yine arşa çıkıcak gibi atıyordu.

-Anne abimle Selçuk abinin arası bozuk değil miydi

- Aaa o nerden çıktı kız Allah korusun abin de mirza da çok iyi anlaşır Selçuk’la

Demekki o da başımın çarpmasıyla kurduğum bir hayalden fazlası değildi.

- Hadi ama kızım bizi bekliyorlar

- Tamam anne hazırlanıp geleceğim

Annem biraz daha söylenip çıkmıştı odamdan anlamıyordum bunlar nasıl rüya olabilirdi.

Hızlıca banyoya geçip işlerimi hallettim. Banyodan çıkıp üzerime kırmızı çiçekli bir elbise giymiştim. Saçlarımıda örmüştüm ve hazırdım.

O sırada kapım çalmıştı

- Gel

Odama giren Cansu ile gözlerim dolmuştu onu çok özlemiştim hiç düşünmeden sıkıca sarıldım.

- Özür dilerim yasemin gelemedim yanına

- Şimdi geldin ya o yeter

O da sıkıca sarılmıştı

- Neler oluyor Cansu hiç bir şey anlamıyorum kafam almıyor hiç bir şeyi

- Şşşş sakin ol güzelim sakin ol

-Nasıl olayım Cansu hatırladığım herşey bana rüya olduğunu söylüyorlar

Gözlerim dolmuştu

-Ne gördün yasemin ne gördün de bu kadar etkisine kapıldın

Başımı yere eğmiştim.

-Hadi ama anlat bana

- Cansu abim ile aranız da bir şey var mı?

Cansu biraz şaşırsada başını eğmişti.

- Sanırım sen uyurken sana anlattığım şeyleri duydun.

- Ne anlattın bana Cansu

- Ben emirle sevgili oldum ama o beni kandırmış

Yutkunmuştum rüyamda aynı şeyleri ben yaşamıştım ne yani ben Cansu’nun bana anlattığı şeyleri sanki ben yaşıyormuş gibi rüya mı görmüştüm.

Selamlarrr canlarımmm birazcık daha ters köşeli bir bölüm oldu ama tam olarak öyle de olmayabilir haberiniz olsun bu arada 2. Kitap dan vazgeçtim aslında amacım bunu bitirip tam olarak herşeyi 2. Kitapta devam ettirmek olucaktı ama şuan sadece bu kitabın devamı ile ilgilenme kararı aldım yorumlarınız ve mesajlarınız için çok teşekkür ederim umarım beğenirsiniz 🌸🥰