7. Bölüm

Aslan'dı kuzenim Aslan o mu beni bırakacaktı. Aslan bana eliyle gel demeye çalışırken arkamdan koşan adamları görmüştüm. Bende koşmaya başladım ama nafile beni tutmuşlardı. Amcamın yanına götürmüşlerdi, amcamın tokadıyla sarsılmıştım. Beni şaçımdan tutup sürükleyerek eve götürüyordu.

Aslan Aslan diye bağırsam da artık çok geç kalmıştı Aslan.

Eve vardığımızda amcam beni avluya atıp,getirdim kızı diye dedeme bağırıyordu. Ben ise başımı kaldırdığımda Azad karabeyli'yi görmüştüm buz gibiydi.

Hiç bir tepki vermiyordu. Sonra kafamı sağa çevirip babam ve anneme dönecekken abim Arslan'nın geldiğini gördüm. Başı eğik bir şekilde yanıma geliyordu kimsenin yapamadığı şeyi yapıp elini uzatmıştı. O zaman anladım ondan başka kimsem yoktu.

Özür dilerim Arinim yapamadım, Aslan yapar zannetim ama.........

Olsun be abi en azından biri elimden tuttu.

Annemin yanına götürdüğünde annem kolumdan tuttuğu gibi odama beni götürdü. Anlamıyordum bu kadını ben onun yerinde olsam kızımı her türlü korurdum ama o şu anda beni bir cehennemin içine sürüklüyor. Gelinliği önüme koyduğunda gözlerime hakim olamadım gerçekten istemediğim bir kişiyle evleniyordum. Ağlaya ağlaya giymiştim gelinliği, annem son kez duvağı taktıktan sonra beni kolumdan tutup aşağı indirmişti.

Azad karabeyli , dedem ,amcam babam ,Aslan hepsi aşağıda oturup bekliyorlardı.

Aşağıya indiğimde Azad karabeyli'nin yanına oturup hocanın nikahimızı yapmasını bekliyorduk........