
aynı mahallede olan iki çocuktuk biz pekte anlaşamazdık aramızda 1,2 yas farki vardi hep cok zıt karakterdik gece ile gündüz de diyebiliriz aslında hep kendime sorardım neden onunla bu kadar ters düşüyoruz aslında az çok biliyordum ailelerden öte yalnış anlaşılmalar olmasın diye belkide bu yüzden bu kadar kırıyorduk birbirimizi
bazen iyi anlaştığımız zamanlarda oluyordu içimde hep bi heyecan oluşurdu
ikimizde biraz daha olgunlaştığımızda azda olsa aramızdaki sular duruluyordu
Taki onlar taşınana kadar
cok garip hissediyordum böyle sanki çok sevdiğim oyuncağımı kaybetmişim gibi
O gün son kez sarıldık vedalaştık bidaha goremiceğimi anladığım gün çok aglamıstım
Ve ben o gün güneşin doğuşuyla küle döndüm bi kac gun kendime gelemedim sonra barışık oldum artık unutmaya çalıştım
Aradan kaç ay gecti bilmiyorum
sonra bi akşam vakti telefonum çaldı ve arayan da oydu ne diyeceğimi bilemedim şaşırdım kaldım sonra kendimi toparlayip telefonu actim sesini ozledigimi o gun cok iyi anladim
öyle nasılsın napiyorsun dedik birimize havadan sudan öyle konu konuyu açtı sonra ne mi oldu sevgilisi olduğunu öğrendim o an uzerime buz gibi sular döküldü sanki bian da üşümeye başladım o haldeyken sadece hayırlı olsun diyebildim .
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |