ORTADAN KAYBOLUŞ

Ertesi sabah kimse Murat'ı görmemişti. Kimse nereye gittiğini de bilmiyordu. Hiç kimseye bir şey söylemeden çekip gitmişti. Zeynep masanın üstünü toplarken bir kağıt görmüştü. Kağıdı eline aldı ve incelemeye başladı. Bu bir mektuptu ve babasına aitti. Zeynep gelmeleri için, hemen abilerine mesaj attı. Bu mektubu yalnız başına okumak istemiyordu. 10 dakika sonra bütün abileri evdeydi. Zeynep elleri titreye titreye mektubu Atakan'a verdi. Atakan mektubu okumaya başladı.

"Sevgili ailem;

Sizler bu satırları okurken ben muhtemelen çok uzaklara gitmiş olacağım. Yani yurtdışına çıkmış olacağım. Bir daha benim yüzümü dahi görmeyeceksiniz merak etmeyin. Sizi kırdığım için çok ama çok özür dilerim. Sizlere asla iyi bir baba olamadım biliyorum. Ama sizi hep çok sevdim. Siz de beni böyle kabul edin. Dün gece yaşananlardan sonra uzun uzun düşündüm. Keşke ellerim kırılsaydı da yapmasaydım, keşke dilim tutulsaydı da söylemeseydim dediklerim var.... Bunlar size ne kazandırır bilmiyorum ama bana çok şey kazandırdı. Size bir kaç bir vasiyetim var. Onları yerine getirin başka hiç bir şey istemiyorum. Öncelikle Zeynep... Bodyguard çocukla evlendirin onu. Belli ki Zeynep onu çok sevmiş. Sevenleri kavuşturun. Bir başka şey... Gökçe! Gökçe de Anıl'la en kısa zamanda evlensin. Torunum babasız kalmasın ortada... Vedaları pek beceremiyorum ben. Ama yine de deneyeyim. Elveda canım çocuklarım.

Sizi (pek göstermese de) seven babanız"

Mektup biter bitmez ortada derin bir sessizlik oluştu. İlk sessizliği bozan da Atakan oldu.

Atakan: Neydi bu şimdi?

Baran: Veda mektubu.... Güya...

Baran sustu. Konuşamadı. Bir kaç dakika sonra Zeynep'e baktı. Babasının vasiyeti geldi aklına.

Baran: Akşam Emre'yle konuşalım diyorum. En kısa zamanda bir nişan yapalım. Sonrasına bakarız.

Zeynep abisiyle göz göze geldi. Baran kararlıydı.

Metin: Haklısın... Tamam konuşuruz.

Zeynep biraz heyecanlanmış, biraz da korkuyordu. Emre'nin nişana tepkisi ne olacaktı bilmiyordu. 5 yıla yakın beraberlerdi. Çok gerildi. Parmaklarını istemsizce masaya tıkırdatmaya başlamıştı. Bunu fark eden Baran oldu.

Baran: Gerilmeye gerek yok Zeynep. Zaten uzun zamandır birliktesiniz. Alt tarafı bir nişan olacak.

Zeynep: Demesi kolay... Nişana tepkisi ne olacak bilmiyorum. Ya istemezse?

Baran: İstemezse hazır olduğunda yaparız.

Zeynep tam ağzını açacakken Baran ayağa kalktı.

Gökçe: Nereye?

Baran: İznin olursa evime çıkacağım Gökçe!

Baran cevabı beklemeden eve çıkmıştı. Eve geldiğinde ise kahvaltı çoktan hazırdı. Dilan soğuk bir ses tonuyla sordu

Dilan: Hayırdır niye geldin?

Baran: Kendi evime de gelemez miyim Dilan?

Dilan: En son seni evden kovduğumu hatırlıyorum da o yüzden sordum!... Evet neden geldin?

Baran'ın moralinin bozuk olduğu yüzündeki ifadeden belliydi. Dilan ona uzun bir süre baktı. En sonunda dayanamayıp soğuk bir ses tonuyla tekrar sordu.

Dilan: Neyin var?

Baran Dilan'ın bu sorusuyla başını kaldırıp ona baktı. Bir süre sustuktan sonra cevap verdi.

Baran: Babam... Babam bir gecede uçtu gitti.

Dilan Baran'ın bu söylediklerinden hiç bir şey anlamamıştı.

Dilan: Ne gitmesinden bahsediyorsun sen Baran? Düzgünce anlatır mısın şunu!

Baran: Adam dün bize bağırdı, çağırdı... Vurdu... Gece de bir mektup yazıp çekip gitmiş buralardan. Nereye gittiği hakkında en ufak bir fikrimiz yok. Telefonları kapalı.

Dilan'ın içi acımıştı onu bu şekilde görünce ama yine de soğuk tavrından taviz vermemeye çalıştı.

Dilan: N-Nasıl? "Babam bir gece ansızın gitmiş, bir mektup bırakmış ve ortadan kaybolmuş" ne demek Baran?

Baran: O demek işte Dilan! Babam sırra kadem bastı.

Dilan: Peki... Ne yapacaksınız şimdi?

Baran: Bilmiyorum Dilan. Hiç bir şey bilmiyorum... Henüz tam olarak ne yapacağımıza da karar veremedik. Babam bir vasiyet de bırakmış mektupta.

Dilan: Ne vasiyeti Baran?

Baran: Babam, Zeynep'in Emre'yle nişanlanmasını ve evlenmesini vasiyet etmiş. Gökçe'nin de Anıl'la en kısa zamanda evlenmesini istemiş.

Dilan onun bu hali üzerine yutkundu

Dilan: Anlıyorum... Ne yapmayı planlıyorsunuz peki ?

Baran: Abilerimle konuşup bir plan yapacağız. Zeynep ve Gökçe'nin mutluluğu için elimizden geleni yapmalıyız. Babamızın isteklerine saygı göstermeliyiz. Daha sonra da bu konuyu Emre'yle konuşup bir şekilde çözüme kavuşturmamız lazım.

Dilan sesini çıkaramadı. Baran'a üzülüyordu. Baran derin bir nefes aldıktan sonra Dilan'a döndü.

Baran: Biraz yatabilir miyim odada? Uykuya ihtiyacım var.

Dilan: T-tabi.

Baran yavaş yavaş kalktı odaya geçti. 10 dakika sonra da uykuya daldı.

Akşam

Akşam pavyon zamanı Baran ve abileri Emre'yle nişan konusunu konuşmak için onun yanına geldi.

Baran: Emre, Zeynep'le konuşmamız gereken önemli bir konu var. Biraz oturalım mı?

Emre"Olur" anlamında başını salladı. Hep birlikte bir masaya oturdular. Emre telaşlanmıştı. Erkek kardeşlere teker teker baktı.

Emre: Ne oldu? Nedir konu? Zeynep iyi mi?

Metin: Zeynep iyi, merak etme. Ancak babamız Zeynep'in seninle nişanlanmasını ve evlenmesini vasiyet etti. Bu konuda seninle konuşmak istedik.

Emre Metin'in bu sözlerine çok şaşırdı. Yutkundu.

Emre: Gerçekten mi? Bu benim için büyük bir onur. Zeynep'i çok seviyorum ve onunla evlenmekten mutluluk duyarım.

Hilmi: Bu durumda nişan konusunu bir an önce halletmek istiyoruz. Senin de bu konuda istekli olduğunu duyduğumuza sevindik.

Emre şapşal şapşal gülümsedi.

Emre: Tabii ki, ben de istekliyim. Zeynep'le bir an önce nişanlanmak için sabırsızlanıyorum. Siz nasıl uygun görüyorsanız öyle yapalım.

Atakan: Harika. O zaman nişan için hazırlıklara başlayabiliriz. Tarih ve detayları konuşup bir plan yapalım. Hafta sonu Zeynep'i istemeye gelebilirsiniz.

Emre bu istek karşısında çok şaşırdı

Emre: H-haftasonu mu?

Atakan: Evet hafta sonu... Bir sıkıntı mı var?

Emre: H-hayır!... Tamam, ben ailemle konuşacağım. Kabul ederlerse ki mecbur edecekler hemen hazırlıklara başlayalım. Zeynep'i mutlu etmek için elimden geleni yapacağım.

Berk: Emre, seninle konuşmak istediğimiz bir diğer konu da, babamızın bize bıraktığı bu vasiyetin ne kadar önemli olduğu. Zeynep'in mutlu olması, babamız için çok önemliymiş. Bugün bunu anladık. Keza bizim için de Zeynep'in mutluluğu çok önemli.

Emre gülümseyerek elini Berk'in omzuna koydu.

Emre: Anlıyorum Berk. Zeynep'i mutlu etmek benim için de çok önemli. Onu seviyorum ve birlikte mutlu bir hayat kurmak istiyorum.

Berk onun bu rahat tavrından rahatsız olmuştu. Durumu farkeden Atakan duruma müdahale etti.

Atakan: O zaman bu kararı birlikte almış olmanız çok güzel. Biz babamızın vasiyetini yerine getirmek ve Zeynep'in mutlu bir geleceğe adım atmasını sağlamak için elimizden geleni yapacağız. Sen de elinden ne geliyorsa yapacaksın.

Emre: Tabi kii.

Metin: O zaman hadi size kolay gelsin.

Hep birlikte masadan kalktılar. Baran, abileri biraz uzaklaştıktan sonra Emre'ye döndü.

Baran: Emre, sana söylemek istediğim önemli bir şey var. Zeynep'i çok sevdiğini biliyorum ve onunla mutlu olmanızı istiyorum.

Emre: Evet Baran, Zeynep'i gerçekten çok seviyorum. Onu mutlu etmek için elimden geleni yapacağım.

Baran: İyi, çünkü Zeynep'i üzmene asla izin vermem. Onu üzer veya incitirsen, karşısında beni bulursun. Anladın mı?

Biraz şaşırmıştı ama kararlı bir şekilde cevap verdi.

Emre: Anladım Baran. Zeynep benim için çok değerli ve onu üzmemek için elimden geleni yapacağım. Söz veriyorum.

Baran başını sallayarak devam etti.

Baran: Güzel... Göreceğiz bakalım.

Yarım saat sonra

Zeynep, abilerinin konuşmasını heyecanla beklerken, sonunda hepsi odasına geldi. Zeynep yüzlerindeki ifadeden sonucu anlamaya çalıştı ama anlayamadı.

Zeynep: Konuştunuz mu Emre ile? Ne dedi?

Atakan:Evet, Zeynep.... Emre ile konuştuk. O da seninle aynı şekilde düşünüyor ve nişanlanmak istiyor.

Zeynep abisinin bu cevabı karşısında heyecanlandı.

Zeynep: Gerçekten mi abi? Peki ne zaman?

Baran: Haftasonu... Haftasonu Emre ve ailesi seni istemeye gelecekler.

Zeynep de Emre gibi şaşırmıştı ama ne olursa olsun mutluydu

Zeynep: Haftasonu mu? Bu kadar çabuk mu?

Metin: Evet, Zeynep. Her şeyi en kısa sürede halletmek istiyoruz.

Zeynep: Ay bu süper bir haber.

Hilmi: Hazırlıklara başlamamız gerekiyor. Senin için her şeyin en iyisini yapacağız.

Zeynep: Heyecan bastı.

Berk: Emre de çok heyecanlı ve seni mutlu etmek için elinden geleni yapacak.

Zeynep: Teşekkür ederim, abilerim. Bu benim için çok önemli. Sizlerin desteği olmadan bunu başaramazdım.

Atakan: Biz her zaman senin yanındayız, Zeynep. Bu nişanı en iyi şekilde yapacağız... Sen annemlerle konuş onların da haberleri olsun.

Zeynep: Tamam abi... Tekrar teşekkür ederim. Hepinizi çok seviyorum.

Zeynep abilerine tek tek sımsıkı sarıldı.

Abileri gittikten sonra da annesini arayıp durumu haber verdi.