9.bölüm

Hay ben böyle kaderin de tamam mı bu artık şans olmaktan geçti. Olum bu ne biçim kader artık şans olarak da adlandıramıyorum. Yani neden sürekli o hayvan herife rezil olmak zorundayım ki bir seferinde de Allah’ın izni ile havalı görünsem şaşacağım. Açıkçası sadece şarkı mırıldanıyordum fakat o yine hiç beklenmedik yerden çıkmıştı. Bunu nasıl başardığı aklımda bir soru olarak kalsa da karşımdaki görüntüsü beni paniğe sürükleyebilirdi.

Evet belli bir zamanda yanlışlıkla kumral demiş olabilirim ama sırf kumralım şarkısını söyledim diye ona serenat yapmış olmuyorum. Birde gelmiş yüzsüz gibi cevap veriyor. Ona döndüğümde yanında bir tane de köpek vardı ve onun hizasına eğilmiş şekilde köpeği seviyordu. Hiç beklemediğim şekilde ortaya çıkıp şarkımı yanıtlaması beni yeterince şoka sokmamış gibi hafifçe saçımı savurarak sorusuna cevap verdim "Ben sadece Kumsal’ım tamam mı bana sakın bir daha aptal sarışın deme." alaycı şekilde gülerek köpeğin hizasından doğrulurken ellerini ve dizlerini hafifçe çırptı.

"Biraz önce şarkı mı söylüyordun bana mı öyle geldi?" yakalandığımı bilerek yüzüm hafifçe kızardı fakat savunmamı ona karşı düşürmeye niyetim yoktu.

"Bu seni ne alakadar eder? Hem ayrıca şarkı olduğunu biliyorsan neden cevap verdin ki zaten." köpek biraz daha sevmesi için bacaklarına doğru atlarken sakin ifadesini korudu "Belki de bana daha öncesinde kumralım dediğin içindir ve şimdi şarkıda duyunca akıma geldi." bu olayı hatırlayamazdı, hayır yani olamazdı ki. İşte şimdi rezilliğin dibine battım. Bende diyorum bu çocuk neden kumralım şarkısına cevap verdi doğru ya daha öncesinden ağzımdan kaçırarak ona kumral demiştim. Şaşkınlığımı örtmek için bilmiyormuş gibi davrandım "Her neyse ayrıca burada ne yapıyorsun?"

"Oldukça meraklı görünüyorsun aptal sarışın." bu lakabı kullanması beni ne kadar delirtse de her şeyin bir yeri ve zamanı vardı ve bende bu zamanı Bekleyecektim. Sakinleşmek için bir nefes alırken ellerim ise sarı saçlarımda oyalanarak birkaç düzeltme yaptı. Aklıma gelen fikirle benim de yüzümde en az Ayaz kadar alaycı bir gülümseme oluştuktan sonra "Kendi dengini bulmuşsun gibi görünüyor. Belki de kendi türün demeliyim."

Ben gülerken Ayaz ise sinirli bir bakış attı çünkü bu lafı ona ve yanındaki köpeğe demiştim. Sinirli şekilde bana karşı bir adım attı "Sen şimdi bana köpek mi demek istedin?"

"Bravo bay zeki, elbette baksana karşımda iki köpek var ne hoş."

"Köpek ha? Hangi tehlikeyle uğraştığının farkında mısın? Sen sandığımdan daha da aptal çıktın sarışın."

"Ne? yalan söylemiyorum ikiniz de aynı türdensiniz." sinirden damarları belirginleşirken üzerime bir adım daha attı "Bunu sen istedin bundan sonra bir ezeli düşmanım da sensin, ayağını denk at." Hah laflara bak sanki umurumdaymış gibi birde bana artık düşmanımsın diyor beyefendi.

Ben sanki ona çok bayılıyorum da aslında oldukça yakışıklı ay aman bunları düşünme Kumsal o salak herifin teki.

"Ay ben sanki sana meraklıydım."

...

Dün olanlar için o kadar heyecanlıydım ki sınıfa koşar adımla daldım. Dilara ve Yüsra her zamanki sıralarında oturuyorlardı fakat bir kız daha vardı kimdi bilmiyorum ama güzel olduğu aşikar. Dilara sırada normal otururken Yüsra bacak bacak üstüne atmış ve o tanımadığım kıza heyecanla bir şeyler anlatıyordu. Hızla sesimi bastıramayarak "Kızlar! neler olduğuna inanamayacaksınız." çantamı sırama fırlatıp yanlarına çöktüğümde üçü de aynı anda bana baktı fakat ilk Dilara konuştu "Neden bu gün bu kadar endişelisin?"

"Anlatacağım fakat iki saniye bir dinleneyim malum çok koştum." Yüsra diğer kızı gösterdi "Bu Ecrin oda bizimle aynı grupta ama dün okula gelmedi yani tanışamadınız ve ona da bize güvendiğin kadar güvenebilirsin bizden." bakır saçları ne uzun ne kısa tam olarak orta olan ve güzel kahverengi gözlere sahip kız nazik bir gülümsemeyle elini uzattı

"Merhaba ben Ecrin tanıştığımıza memnun oldum." uzattığı elini bir tereddütle sıktıktan sonra

"Ben de Kumsal memnun oldum Ecrin." aslında kız tam olarak Dilara ve Yüsra’nın karışımı gibi görünüyordu. Dilara kadar nasıl davranacağını bilen ve Yüsra kadar eğlenceli. Aslında bu kızı diğerleri gibi sevebilirdim. Yüsra heyecanlı bir sesle sandalyesinde bana yaklaştı.

"En son bir şey anlatacağını söylüyordun ne anlatacaksın hadi anlat meraktan çıldıracağım!" Ecrin de başını salladığında Bizim kızlarla takıldığına göre Ayaz ve grubunu tanıdığını varsayarak anlatmaya başladım. "Buna inanamayacaksınız dün okul çıkışında Ayaz ile karşılaştım."

Ecrin açık kalan ağzıyla "bir dakika bir dakika ne dedin sen Ayaz mı?" Dedi, Dilara ve Yüsra şaşkınlıkla bir saniye birbirlerine baktıktan hemen bana döndüler. Dilara şaşkınlıkla konuştu "Peki aranızda ne oldu?"

"Beni bundan sonra düşmanı olarak göreceğini söyledi." Ecrin şaşkınlıkla bağırdı "İşte şimdi ölüm fermanımızı imzalamış olduk."

Neden bu kadar korktuğuna anlam veremezken Dilara her zaman ki gibi ortamı sakinleştirmeye çalıştı.

"Tamam kızlar bir saniye sakinleşin. Eğer onlar bize düşmansa bizde onlara düşmanız anladınız mı? Hiçbiriniz taviz vermeyecek." Yüsra gözünde kararlılık belirdi.

"Evet hem onlar kim oluyor da bizim düşmanımız olabileceklerini sanıyorlar ki onlardan bırak düşman köpek bile olmaz." Ecrin her zamanki gibi geri kalmayarak konuştu "Kızlar bir birlik olursak onlardan daha güçlüyüz bunu unutmayın. Ve bundan sonra onlar nasıl davranıyorlarsa aynısını yapacağız." coşkulu sesiyle diğerlerine eşlik ettikten sonra birden aklına Bir şey gelmiş gibi durdu ve bir saniye saçlarıma baktıktan sonra

"Bu arada Kumsal sen sarışınsın, Ayaz ise sarışınlardan nefret eder tüm okul bunu biliyor ve acaba düşmanı olarak seni bu yüzden mi seçti?"

Dilara sıranın üzerine eliyle ritmik sesler yaparken "Bunun ihtimaller arasında olması çok mantıklı fakat Kumsal ve Ayaz ilk karşılaşmalarından beri böyleler." Dedi. Yüsra ise telefonunda çektiği fotoğrafları editlerken hızlıca ekranı kapatıp sıranın üzerine koyduktan sonra hızlıca geri dikkatini bize verdi.

"Her neyse sonuçta Ayaz yani, durduk yere de düşman olur o adam."

"Ona adam değil eşek herif denir."

Herkes derdini unutup gülmeye başlarken aramıza yeni katılan daha doğrusu benim yeni tanıştığım Ecrin gülmekten akan göz yaşını sildi.

"Gerçekten çok iyiydi Kumsal, sen daha fazla konuşmalısın."

Öğle arasının geldiğini belirten zil çaldığında sınıf hocamız olan Ayça hoca iyi öğlenler dileyerek sınıftan çıktı. Öğrenciler çoktan toplanıp konuşup ve plan yaparken sınıfın içindeki sesler artmıştı.

Bir anda arkamda aynı anda 3 el hissettiğimde minik bir çığlık attım fakat hızlıca devamı gelmeden ellerimi ağzıma bastırarak sesin çıkışını engellemeye çalışarak arkama baktım. Tabi neden endişelendiysem bizimkiler harici olmazdı zaten. Ellerini sırtıma koymuş şekilde gülen Dilara, Yüsra ve Ecrin şakanın bittiğini anlayarak sırtımdan elini çektiklerinde yapay bir kızgınlık tonuyla "Of kızlar ya böyle şaka mı olur?"

Dilara güldü "Şaka her türlü olur güzelim ve bu şaka bile sayılmaz." ben mızmızlanırken Yüsra kulağıma yaklaştı ve sessiz şekilde fısıldadı.

"Öğlen sonrası derslere girmeyeceğiz kaçmayı düşünüyoruz ve sende geliyorsun." bunu o kadar rahat söyledi ki duyan bir insan onun defalarca kez okuldan kaçtığını düşünebilirdi.

Gözlerim Dilara ve Ecrin’e kaydığının da ikisinin de bu iş için heyecanlı olduğunu anladım ve onları reddedemedim "Peki ilk bir okuldan çıkalım devamını konuşuruz."

Sınıftakilere çaktırmamaya çalışarak beraber çantalarımızı alarak sınıftan sessiz adımlarla ayrıldık. Koridorda yürürken aslında hem bir hoca görür diye korkuyordum hem de işin macerasından dolayı eğleniyordum. Koridorda bir topuk sesi duyduğumuzda hemen hepimiz aynı şekilde görüş açısından uzak bir yere sindikten sonra gelen hoca kimseyi görememiş olacak ki ses bir anlık durduktan sonra sesler azalmaya başladı ve buda uzaklaştığını gösteriyordu.

Sonunda okuldan kendimizi atabilmiştik ve şu an yolun yanındaki rastgele bir kaldırımda durduğumuz için gelen geçenler formalı halimize bakıyordu. "Peki kızlar şimdi planınız neler okuldan kaçtık tüm gün ne yapacağız."

Yüsra her zamanki heyecanlı tonuyla ortaya fikir attı "Benim bildiğim bir kafe var oraya gidelim isterseniz?"

"Bana uyar ama üstümüzde formalar var ve pek de rahat değiller açıkça." bu formaları hangi kumaşla yapıyorlar da bu kadar rahatsız edici ki zaten.

Dilara elindeki çatasının tek kolunu omzuna geçirirken mahcup bir tonla konuştu "Evlerimiz uzak olduğu için biz kızlarla beraber ev arkadaşıyız yani istersen taksiyle gidelim bizden birkaç kıyafet alırsın." Yüsra da bunu söylemeyi unutmuş gibi bana baktı "Evet, hem de bende sana uyacak çok güzel kıyafetler var." göz kırptığında gülmemek elde değildi. Ecrin ise ona döndüğümde çoktan bir numara çevirmiş ve taksi çağırıyordu. Bu kız ne kadar da pratik cidden biz daha karar vermeden o taksiyi halletmişti.

Taksi geldiğinde Dilara ön koltuğa, ben, Yüsra ve Ecrin ise birlikte arka koltuğa yerleştik. Dilara kendi Evlerini tarif ederken hiç zorlanmadan bir çırpıda söylediğinde taksici abi de buralara alışık olacak ki hiç sorgulamadan seğirmeye başladı.

Sonunda bir mahalleye vardığımızda araba bir evin durduğunda Dilara parayı uzattıktan sonra hep birlikte arabadan indik ve eve girdik. Tam öğrenci evi olarak görünüyordu işte ne az ne fazla .

Yüsra heyecanla "Kumsal kafe için kombinini ben yapayım mı? Ne olur."

Ecrin ve Dilara çoktan hazırlanmıştı. Ecrin mavi bir kot pantolon üzerine ise basit bir tişört giyinmiş, Dilara ise deri pantolon ve üzerine açık tonda bir gömlek giyindi. Yüsra ise aramızdaki en süslü olduğu için sade gitmeyi reddederek mini siyah kalem etek ve üzerine ona uyan bir gömlek giyindi. Dolabındaki tüm kıyafetleri çıkarırken çok fazla uflasa da sonunda eline saçlarım gibi sarı bir elbise aldığında gözleri parladı.

"Kumsal bunu giyinmelisin kesinlikle çok yakışacak ve itiraz istemiyorum hadi naş." daha ağzımı açmama gerek kalmadan kucağıma elbiseyi bastırarak hızla bir odaya itti ve üzerime kapattı. Şu an neyin içindeyim ki ben bunu sorgulamak bile istemiyorum.

Genelde bu kadar açık giyinmesem de Yüsra üzülmesin diye üzerimdekilerden hızlıca kurtulduktan sonra sarı elbiseyi üzerime dikkatlice geçirdim. Aslında fena da değil ha tam böyle yazlık elbise ayrıca sarı saçlarımla da uyumlu. Odadan çıktığım anda hepsinin gözleri bana döndü. Yüsra kendini beğenmiş ifadeyle beni süzdü "Çok güzel olmuş sonuçta ben yaptım." Dilara bu duruma alışıktı "Anladık yüs yüs sen yaptın da yiğidini öldür hakkını yeme çok güzel olmuş helal kız sana." Yüsra övgüyü aldığında egosunu daha da şişirerek gülünç şekilde saçlarını bize savurduğunda hep birlikte gülerken ön kapının açılma sesinden sonra Ecrin hafif yüksek tonla duyuldu "Hadi kızlar geç kalacağız!" hep birlikte gülerek kapıya koştuk ve beraber ayakkabıları giyindikten sonra merdivende inerken birkaç şakalaşma yaptık.

"Bu arada okuldan kaçtığımızı sizce anlamışlar mıdır?" Dilara rahatça omuz silkti "Tabi anlamışlardır da sonuçta yakalanmadık değil mi?" o esnada Yüsra merdivenlerden inerken bizden hızlı olduğu için birkaç basamak aşağıdaydı ve durarak bize döndü

"Bu arada kızlar sabah Ayaz ve diğerlerini gördünüz mü? Ben sanki sınıfta yoklardı diye hatırlıyorum." Ecrin katılır şekilde başını yukarı aşağı salladı.

"Yüsra haklı onları bende görmedim acaba neredelerdir ki?" Dilara umursamaz tavırla tekrar omzunu hafifçe silkti "Aman kızlar bıraksanıza şu pislikleri okulda olmadıklarına göre kesin bir yerde sorun çıkarıyorlardır başka ne yapsınlar."

Taksi YILDIZ KAFE yazan bir yerin önünde durduğunda beraber arabadan indik. Kafenin dış görünüşü hoş bir temaya sahip görünüyordu. İçeri adım attığımızda genel olarak hafif bir vanilya kokusu burnuma geldi. Çalışanlar bizi selamladıktan sonra bir masaya oturduk. Dilara ve Ecrin, ben ve Yüsra yan yana oturduğumuzda garson siparişleri almak için geldi. Herkes siparişini verdikten sonra beklemeye başlamıştık o esnada kızlar komik anılarını anlatıyordu ve hepimiz gülüyorduk.

Ta ki merdivenlerde çıkma sesi oluşana kadar. Birkaç kişi üst kata çıkıyor olacaktı ki çok ses oluyordu. Çıkma sesi bittikten sonra Hepimiz doğal olarak kim olduğuna bakmak için kafamızı merdivenlere çevirdiğimizde aramızda ölüm sessizliği oluştu. Gözlerimiz şaşkınlıkla açılırken karşı taraftan bir ıslık sesi geldi.