Kız İsteme - Paralel Evren

Hepinize merhabalar

Sizleri daha fazla tutmak istemiyorum o yüzden sizleri bölüme alalım.

Lütfen bölüme oy verip yorum yapmayı unutmayınız.

BU ARADA İNSTAGRAM HESABIMIZ AÇILDI: him_mel356 sizleri de hesabımda görmek isterim.

İyi okumalarrr

"Hadi, kalk gelin hanım daha bir ton işimiz var."

Erken kalkmayı her ne kadar sevmesem de bugün özel bir gün olduğu için dün gece heyecandan uyuyamamıştım ama yine de büyük bir enerji ile uyanmıştım.

Bugün istemem vardı lise yıllarından beri sevgilim olan adam artık kocam olma yolunda ilerliyordu. Babamın memnuniyetsiz olduğunu bilsem de içinde bir yerler de Ali'yi sevdiğini biliyordum ancak aynı şeyi abilerim ve kardeşim için söyleyemezdim.

Pars abim, Ali'yi öğrendiği ilk anda yumrukları ile işe girişmişti ama yumrukları Karan abim kadar iyi değildi. Ali, resmen bir hafta boyunca boyunca yüzünde morluklar ile gezmişti.

Tabii daha bitmedi Ali tam iyi oldu derken abilerim son hamleyi yaparak yakın arkadaşım Batı, Atakan abim ve Buğra'ya söylediler. Batı normelde biliyordu ama abilerime bunu söylemesi bir posta da onun dayak yemesi anlamına gelirdi. Bu yüzden Batı ve Atakan abim de Ali'yi dövmüştü.

Ali, Buğra'yı manipüle ettiği için Buğra çok bir şey yapmamıştı.

Bugün ise nihayet o güne gelmiştik Ali , Anıl ve Anıl'ın ailesi beni istemeye geleceklerdi. Bana kalsa çoktan nikahı basmıştım ama geleneklere bağlı kalmak daha çok eğlenmemizi sağlayabilirdi.

Annem odamdan çıktıktan sonra hızla elimi yüzümü yıkayıp üstüme rahat bir şeyler giydim. Kahvaltı için yemek odasına girdiğimde tüm aile bireylerinin -annem hariç- yüzleri asık bir şekilde kahvaltı yaptığını gördüm.

Onları mutlu etmem gerek diye düşündüm ve hepsinin yanağından sulu sulu öptüm. Nihayet yerime oturduğumda babam kahvaltı tabağımı çoktan hazırlamıştı.

"Teşekkür ederim baba."

Her gün olduğu gibi saçlarımın tepesine öpücük kondurduğunda mutlulukla sırıttım.

"Güzelim, bence istemeyi iptal edebiliriz."

Pars abimin sözlerinden sonra ona bakıp göz kırptım ve "Kıskanma abisi seni de evlendiririz." dedim.

Evet, ailemizde ki hiçbir kardeşim evlenmemişti ve bunda benim payım oldukça büyüktü. Abilerimi ve kardeşimi seviyordum bu yüzden onlara oldukça düşkündüm.

Masa da biraz biraz gülüşmeler başladığında keyfim tam anlamıyla yerine gelmiş sayılırdı. Kahvaltıdan sonra odama çıktım benim ardımdan ise annem gelmişti. Erkek tarafı öğleden sonra gelecekti o yüzden şimdi başlasam ancak yetişirdim.

İlk önce kısaca vücudumu temizlemiştim daha sonra ise gelen ablalar tarafından saçım ve makyajım yapılmıştı. Elbisemi ise annemle birlikte seçmiştik mavinin açık tonlarında bir elbiseydi ve kelimenin tam anlamıyla bayılmıştık.

Elbisemi de giydiğimde artık tamamen hazır sayılırdım.

"Hayatımda gördüğüm en güzel gelin sensin güzelim."

Annemin duygulu sesi gözlerimi doldurmaya yetmişti bile. Yanıma gelip bana sıkıca sarıldığında böyle bir ailem olduğu için tekrardan şükretmiştim.

"Seni seviyorum anne,"

"Bende seni,"

Duygulu konuşmamız kapının çalması ile son bulmuştu gelen kişileri tahmin etmek hiç de zor değildi. Abilerim ve kardeşim sırasıyla dizilip bana bakmaya başladığında yavaştan sinirlenmeye başlamıştım çünkü hepsinin üzerinde pijamaları bulunuyordu.

Annemin kıkırtısını işittiğimde "Baba," diye bağırmaya başladım. Babam hepsini azarlar diye düşünüyordum fakat maalesef öyle olmadı aksine babam da pijaması ile gelince resmen şaşkınlıktan ve stresten bayılacaktım.

"Sen de mi baba?"

Babam gülerek beni onayladığında aklıma sinsice bir hareket gelmişti.

Planımı uygulamak için sinirimi belli etmek yerine omuz silkip koşar adımlarla giyinme odamdan valizimi alıp geldim.

"Abla?"

Buğra'nın sesini umursamadan "Size teşekkür ederim Akel ailesi beni geleneklerden kurtardınız artık yıldırım nikahı ile evlenebilirim."

Herkes şaşkınlıkla birbirine bakmaya başladığında "Kızım," diyen babama baktım.

"Tamam, hemen üstümüzü değiştiriyoruz ama sen burada kal olur mu?"

Sırıttım "Beş dakikanız var."

Herkes büyük bir hızla gittiğinde nihayet kahkahamı serbest bırakmıştım. Annem beni bırakıp odamdan çıktığında ne yapacağımı bilemiyordum çünkü çok heyecanlıydım.

Kapının çalmasıyla "Gelebilirsin." diye seslendim. Kapı açıldığında içeri gelen kişi Atakan abimdi.

"Güzelim,"

Yüzünde buruk bir tebessüm olması sanırım bir şeyleri açıklıyordu. Yanıma gelip bana sarıldığında hiç beklemeden sarılışına karşılık verdim.

"Demek evlenmek için ilk adımı atmaya karar verdiniz."

Başım göğsüne yaslıyken "Evet," diye cevap verdim. Sanırım annem ile konuşurken dayansam da şimdi dayanamayacak gibiydim.

Saçlarımın tepesini öpüp "Her ne kadar o şerefsizi sevmesem de senin için en doğru seçim o." dediğinde ağlamamak için dudaklarımı ısırdım.

"Eğer farklı bir evren de yaşasaydık yine seni kardeşim olarak isterdim."

Ağzımdan bir kıkırtı kaçtığında "Yalan söylediğini düşünüyorum." diye mırıldandım.

"Tamam, doğruyu söylemek gerekirse diğer kardeş seçeneklerine de bakarım."

Göğsüne yumruk attığımda gülerek geri çekilmişti.

"Erkek tarafı geldi!"

Buğra'nın cırtlak sesiyle abimin son haline bakmadan odadan çıktım. Aşırı heyecanlanmıştım sık nefesler alıp veriyordum.

Kapının önüne geldiğimde bütün aile üyelerinin giyinmiş kuşanmış bir şekilde beni beklediğini gördüm. Derin bir nefes alıp kapıyı açtım Anıl'ın anne ve babası önden girmişti daha sonra ise onu gördüm.

Lacivert takım elbisesi onu aşırı karizmatik göstermişti. Beni gördüğünde duraksaması daha fazla gülümsememi sağlamıştı.

Çiçeği bana uzattığında teşekkür ettim ama o bunu duymuş gibi değildi. Annem, babam, abilerim ve kardeşimin bizi izlemesini umursamadan "Çok güzel olmuşsun," diye mırıldandı.

"Sen de çok yakışıklı olmuşsun."

Biz romantik romantik bakışırken ortamı bölen bir şey oldu.

"Aliciğim, eğer önümden çekilirsen ben de içeri girmek isterim."

Ali hızla yana kaydığında kumamı da görmüş oldum. Anıl siyah takım elbisesinin içerisinde sırıtarak bize bakıyordu. Tam olarak bu andan sonra abilerim onu daha çok sevdiğine emindim.

Sonrası birazcık hızlı gelişti herkes içeri geçip sohbete başladığında annemin işareti ile ayağa kalkıp mutfağa geçtim ve kahveleri hazırlamaya başladım.

Peşimden gelen annem, böyle olmayacağını anlayınca ben sadece Ali'nin kahvesini yapmaya başlamıştım.

Kahve olduğunda içine koyacağım malzemeleri dolaplardan çıkarmaya başladım. Kısa bir sürenin içinde toz biber, tuz, salça ve daha birçok malzeme tezgahın üstündeydi.

Annemin bana şaşkınlıkla bakmasını umursamadan bütün malzemelerden koymaya başladım. Nihayet kahveler hazır olduğunda içime sinmeyen birşey vardı.

Ya Ali bu kahveyi içip zehirlenirse ve gün hastanede bittiği için günümüz mahvolursa?

Bu ihtimali göze alamazdım ama yeni bir kahve de hazırlayacam süremiz de yoktu. O an aklıma sinsice bir plan geldi, annemin hazırladığı bir kahveyi Ali'ye götüreceğim kahveyle değiştirdim.

Artık bu kahveyi kumam içebilirdi nihayet kahveler dağıldığında herkes merakla Ali'ye bakmaya başlamıştı. Ali kahveyi tek dikişte bitirdiğinde tuzlu olmasını beklemişti ama maalesef bu planım son anda değişmişti.

Herkes Ali'yi alkışladığında birden bir şeyin püskürtülme sesi geldi. Ardından da "Yandım!" diyen Karan abimin sesi.

Gözümü o tarafa çevirmeye korkuyordum yine de göz ucuyla baktığımda Anıl'ın şaşkın ama sinirli bakışlarla lavobaya gittiğini gördüm ardından da Karan abim ilerliyordu.

Eğer Anıl oradan sağ çıkarsa çikolata dağıtacaktım. Bir süre sonra abim ve Anıl geldiğinde isteme gerçekleşti.

Anıl'ın babası "Efendim, sebebi ziyaretimiz belli güzeller güzeli kızınızı sevgili oğlumuz Ali'ye istiyoruz." dediğinde nefesler tutulmuştu.

Babamın dolu gözlerle bana baktığını gördüm. Yavaşça gözümü kırparak onayladığımda nefesini yavaşça vermişti.

"Gençlerin gözlerine baktığımız da neyin ne olduğunu zaten anlıyoruz size bir canımı emanet ediyorum demek isterdim fakat," babam duraksadığında herkes birbirine bakmaya başlamıştı bile ama daha sonra babam beni yarı yolda bırakmayıp "Daha çok oğlunuzu iç güveysi alacağız gibi duruyor." dedi.

Babam sözlerini bitirdiğinde gergin ortam son bulmuş herkes gülüşmeye başlamıştı tabii abilerim ve kardeşimi saymazsak.

Yüzükler takıldığında büyüklerimizin elinden öptük ve en son Ali ile günü sorunsuz bitirdiğimiz için rahatlamış bir şekilde sarıldık.

Kulağıma "Evliliğin ilk adımı tamamlandı hedef son adımı bitirmek, seni seviyorum güzelim." diye fısıldadığında gülümsedim.

Ben Sedef, diğer evrenlerde nasılım bilmiyorum bu çokta önemli değil.

Önemli olan mutlu olmak ve yaşantınızı kendinize eziyet çektirerek değilde büyük bir zevkle yaşamak ve sanırım ben bunu başarmak üzereyim.

BÖLÜM SONU

Hepinize tekrardan merhabalar

Nasılsınız

Umarım iyisinizdir ben birazcık duyguluyum bu yayınladığım son özel bölümdü. Her neyse sizi bu kitapta son kez sorulara uğurlayalım.

Bu bölüm hakkındaki düşünceleriniz neler?

Bu bölüm en sevdiğiniz karakter kim?

Bu bölüm en nefret ettiğiniz karakter kim?

Bu satıra genel olarak düşüncelerinizi yazabilirsiniz.

Bu arada yeni kitabım için düşünceleriniz neler?

Sorularım bu kadar sizleri seviyorum iyi ki varsınız.

🩷🩷🩷