31.Bölüm

YAZAR

Herkes Yıldız’ın eve bu şekilde girmesine şaşırmıştı. Güneş Hanım dayanamayıp kızının , yavrusunun yanına gitti. Gördüğünde anladı , kızının gözleri dolmuştu. Yıldız’ın üzülmesi demek herkesin üzülmesi demekti. Kızlarının , yavrularının bir göz yaşı için tüm dünyayı karşılarına alıp onlara cehennem ateşini yaşatırlardı. Güneş Hanım kızını o halde görünce yanına oturdu. (Güneş Hanım = , Yıldız +)

=noldu bebeğim

+b-ben

Yıldız hıçkırıktan ve ağlamaktan konuşamıyordu bile. Kızını dizlerine yatırdı , saçlarını okşamaya başladı. Yıllardır kızının saçlarını sevme hayali kuran Güneş hanım içinden geçirdi “keşke böyle bi sebep yüzünden sevmeseydim. Keşke ilk sevmem , okşamam mutluluğun yüzünden olsaydı güzel kızım , meleğim. “ Güneş Hanım bunları düşünürken kızının uyuya kaldığını görünce içeri geçti ve oğullarından kızını odasına çıkarmasını rica etti.

Güneş Hanım kızının yanına gidince içerdikler endişeliydi. Özellikle Karan yerinde duramıyodu , ormanının yanına gitmek istiyodu. Gidemezdi , gitse bile ne sıfatla gidicekti ki. Sonuçta o sadece bi aile dostuydu. O gece rüyalarına giricek güzellikteki orman gözlü , havuç gibi tup turuncu güzel saçlı , sanki kalemle çizilmiş güzellikteki kızın hiçbir şeyi değildi (henüz). Karan bahçedeki kızın hıçkırıklarını duyunca bile canından can gitmişti. Hele o göz yaşları her biri için birinin canını bile alırdı , kendi canını bile verirdi yeter ki güzeli ağlamasın yeter ki o hep gülsün. Çillerine göz yaşı gelmesin , hep kahkaha sesi gelsin diye her şeyi yapabilirdi. O ormanlarına hiç yağmur yağmasın , o ormanları hiç solmasın diye tüm dünyayı yıkardı.

Belki diceksiniz bu kızı tanıyalı ne kadar oldu da bu çocuk böyle oldu. Onun sevdası kızın sadece dış görünüşüne değildi , onun ruhunaydı. Belki şu zaman kadar sürekli hep onun dışından bahsetti ama onun içi dışından daha güzeldi , karan bunu çok iyi biliyordu. Tıpkı diğer aile üyeleri gibi. Karan bunları düşünürken Kaya , Yıldız ‘ı odasına yatırıp gelmişti bile. (Kaya-)

-Anne noldu biriciğime

=yavrum bebekken başını bir yere çarptık acaba senin?! Kız o haldeyken nasıl öğreneyim he de bakem

-Ama anne

= Yok aması falan sus bakem

-Anne

= Terlik

Anne terliği öyle bir şeyki kocaman adam bile anasının terliğini yememek için susturabiliyor.

Karanlar biraz daha kalıp gitmişlerdi. Herkes farklı hayallerdeydi. Herkes uyumuş, sabah olmuştu. Güneş Hanım kızının odasına gitmiş uyandırmak için.

=Güzel kızım hadi uyan

Yıldız hala kıpırdamamıştı. Güneş Hanım endişelenmeye başladı.

=Yıldızım hadi bak abilerin, baban seni bekliyo hem bak arkadaşında var

Yıldız gözünü ufacık açıp geri kapamıştı. Bilinci sadece abi demeye yetmişti. Güneş Hanım kızının anlına ufak bi öpücük kondurdu ki fark etti kızı alevler içindeydi. Evdekiler Güneş hanımın feryadıyla uyandılar

=YÜCEEEEEEEEEL