34.Bölüm

YAZARDAN

Y:S-sen nasıl geldin buraya

R: Niye gelemez miyim turuncum

Y: yoo gelirsin gelirsinde ben şehir dışında toplantıdasın diye duymuştum fazla olan bi beyfendiden

Yıldız “fazla olan bi beyfendi”kısımını bilerek yüksek sesle söylemişti Fazlı’nın duyup sinir olması için ki istediğinede ulaşmıştı

F:Portakal getirme beni oraya

Y: Gel la kaç babam var benim bi kere hiiç bişeycikler yapamazsın FAZLAAA dimi

babam 

Yü:Yapamaz tabi prensesim bak baban var canımın canı

Y:Duydun mu fazlaaa

F:Duydum portakal duydum

Fazlı’nın ve Rüzgar’ın yüzünde acı bi tebessüm belirmişti. Eskiden babam var demezdi abim var derdi ama ikiside babam var demesinden içten içe kıskançlık olsada her ikiside çok mutluydu. Artık arkadına saklanabileceği , derdini anlatabileceği , naz yapabileceği bi babası vardı. Onu hor gören , aşağılayan bi baba değil onu başının üstünde taşıyan , prenses muamelesi yapan bi babası vardı. Yıldız’ın babasıydı o , Yıldız’da babasının biricik kızıydı. İlk ve tek kızı , canının canı , uğruna canını vericeği , istese tüm parasından malından mülkünden vazgeçiceği , bi dediğini iki etmiyeceği kızıydı. Kıymetlisiydi , canın canı…

Fazlı ve Rüzgar dalgın bi şekilde bunları düşünüyordu.

Y:Abicim içeri girmicek misin?

R: Sen iste canımı veririm fıstık

Y:Ya abiii bana limonata aldın mı?

R:Aldım fısıtığım aldım hemde çilekli fıstığımın en sevdiğinden

Yıldız , Rüzgar’ın boynuna hızla sarıldı

Y:Abim bee yerim seni. Mutfağa koysanaa

R: tamam turıncum. Ye fıstığım ye ama nasıl oldun? İyi misin? Ateşin var mı

Y:İyiyim abicim merak etmee

R: Abinim ben merak ederim sus bakem

Y:Peki prensim

İkili beraber salonun yolunu tuttu.

Y:merhabaaaa ahali

Kerim:iyisin maşallah kızım

Y:iyiyim amcacım iyiyim bak taş gibiyim

Karan:belli taş gibisin

Karan’ın lafıyla herkes Karan’a kitlenmişti.

Rüzgar:kaşınma çocuk

Kaya:sırayla hepimiz kaşırız oğlum seni

Karan:abi valla o anlamda demedim

Yıldız:ben limonata almaya gidiyom isteyen var mı??

Kaya:yok canım gitme sen biz getirelim otur hadi hastasın bak

Yıldız: ya abii ben gidicem

Kaya:tamam ama dikkat et a de ben gelirim tamam mı?

Yıldız: tamamm

Yıldız mutfağa gittikten bi dk sonra arkasından Karan’da geldi. İkili uzun süre göz göze kaldı

Karan:pek seviyon limonata galiba

Yıldız:çooook seviyom

Karan: niye pembe o?

Yıldız: çilekli çünkü

Karan: hiç denememiştim

Yıldız: tadına bakmak ister misin?

Karan: olur

Karan bi anda Yıldız’ın elimdeki limonatasını kapıp içmeye başladı

Karan: mhmm güzelmiş

Yıldız: öyledir ama istesen yeni bi limonata açıp verirdim sana

Karan:yook tadı böyle daha tatlı. Rahatsız olmadın dimi?

Yıldız: yok yok problem değil

Yıldız , Karan’ın elimdeki limonatayı alıp kaldığı yerden içmeye devam etti. Yıldız daha fazla kalmamak için içeri geçmeye karar verdi. Kapıdayken arkasını dönüp tek bi şey söyledi

Yıldız:senin ormanları sevdiğin ladar bende limonatayı seviyom

Yıldız arkasında şaşırmış bi Karan’ı geri de bırakıp Rüzgar’ın yanına gitti

Yıldız:pişşt odama çıkalım mı?

Rüzgar:çıkalım turuncum çıkalım

Yıldız çok özlemişti abisini. Özellikle de beraber uyumayı…

Yıldız:bu yakışıklı beyfendi benle yatmak ister mi?

Rüzgar: istemezse vursunlar onu

Uzun zaman sonra ikisi beraberdi , sadece ikisi vardı. Ne kaos , ne başkası vardı. İkiside zamanın durmasını istediler. Rüzgar kardeşinin sıcaklığını, kokusunu özlemişti. Rüzgar bu dünyada en çok iki kardeşini severdi. Biri Yıldız diğeri Fazlı. İkisi içinde canından vazgeçerdi. Yıldız’ın evet şuan çok fazla abisi var ama Rüzgar’ın yeri ayrı onun için.

İkisi beraber derin bi uykuya dalmıştı. Uzun zaman sonra beraber bi uykuya dalmışlardı….