1. Bölüm

1. Bölüm

Hira Nisa uludağ
hiranisud

"hocam nabız düşüyor! Tansiyon 60/80 kalp 120."

"Devam! Bir daha, hazırla. 3 2 1 çık!" Şoku verdiğimde hiç bir işe yaramamıştı, böyle bitemezdi.

"Bir daha! 3 2 1 çık!" Şoku uyguladığım anda cihazdaki ses tekrar eski haline dönmüştü. Derin bir nefes verip terimi silmesi için asistan doktora döndüm. O terimi silerken kolum ile saçlarımı kenara çektim. Bakışlarım sedyede acil müdahale yaptığımız hastaya döndüğünde gözlerimi açıp kapattım. Ortamda sesler kesik kesik gelirken bakışlarım asistanlara döndü.

Yaklaşık 4 saattir ameliyattaydık. Sıfır mola ile daha fazla ayakta durabileceğimi sanmıyorum. Hasta kapatmayı ekibimden Ömer'e verip ameliyattan çıkmaya başladım. "İyi işti çocuklar. Tebrik ederim hepinizi." Çıkmadan önce söylediğim son sözler bunlardı. Ameliyathane çıkışına yürüyüp otomatik kapıyı açtım, kenarda duran musluklara doğru yürüdüm.

Eldivenleri ve boneyi çıkartıp ellerimi yıkamaya başladım o sıra da yanıma acilde çalışan Can geldi.

"Tebrik ederim hocam ama acile konvoy yaralılar geliyor. Bu gece acil oldukça kalabalık bu gecenin ikinci konvoyu, Ali hoca sizi çağırıyor." Sinirle kafamı ona çevirdim.

4 saatlik ameliyattan yeni çıkmıştım! Bana biraz acımaları varsa biraz vakit verin. Kafamı iki yana sallayıp sabır diledim. Can'ı onaylayıp onu yanımdan gönderdikten sonra odama üzerimi değiştirmeye gittim. Dolabımdan aldığım kıyafetleri giyip aynada kendime döndüm;

Doktor Alya Neva Hanzade, bir hiç uğruna doğmuş ve büyümüş Hanzade ailesinin ilk ve tek çocuğu. Ülkenin sayılı zenginlerinden biri olan Hanzade'liler saygın bir soydan geliyordu. Onları saygınlığı ve zenginliği ile tanıyan insanlar şanslı olduğumuzu düşünüp hayallerini bizlerle süslüyordu. Oysa ki gerçekler farklı ve acıydı.

saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yapıp beyaz önlüğümü üzerime geçirdim. Odamdan çıkıp acile giriş yaptığımda gözlerimi sımsıkı yumup derin bir nefes aldım. İçerisi mahşer alanıydı, bir sürü yaralı sedye kalmayacak şekilde muayene ediliyordu. Kapıdan yeni giren görevliler ile hastayı almak için onların yanına yürüdüm.

"24 yaşında kadın hasta, meydana gelen kazada boynundan ağır hasar aldı, yarayı sabitleyip kanamayı durdurduk. Ama daha fazlası elimizden gelmedi." Boynunda olan yarayı tampon yaparak sabitlemişlerdi.

"Karatisi kesilmiş, acil ameliyathaneyi hazırlayın."

"Saturasyon düşüyor, %70" Ameliyathaneye koşarken sedyeye destek oluyordum. Görevliler ile birlikte sedyeyi ilerlettiğimizde hızla ameliyathaneye giriş yaptık.

-

Ameliyathaneden çıkarken başım zonkluyordu, günün büyük bir kısmını hastanede, ameliyathanede geçirip fazladan mesai yapmıştım. Elimi başıma koyup ovarken boneyi çıkardım. En acilinden ilaç içmem gerekiyordu.

Hiç bir sorun çıkmadan odama doğru geldim bu sefer. Ciddi anlamda çok yorgundum. Kapının yanındaki isimliğe takıldı. 'Doktor Alya Neva Hanzade'
Doktor Alya.

Ne kadarda çok çalışmıştım bunun için halbuki şimdi söylemek o kadar kolay geliyordu ki. Hayatım için büyük bedeller ödemiştim. Hayatım benim mesleğimdi. İnsanların hayatını kurtarmak onca ölen çocuğun borcu gibi geliyordu. Ama çocuk doktoru değildim. Olmaya cesaret edememiştim.

Daha yeni doğan bebeklerin ölümcül hastalıkları, Daha yeni koşan çocukların hayati tehlikeleri. Daha yeni ergenliğe girmiş hayatının baharını yaşayan çocukların verdiği ölüm kalım savaşı bana çok ağır gelmişti.

Bu yüzden cerrah olmak istemiştim. Belki bir çocuk değil, belki masum bir insanı değil ama yine de bir insanı kurtarmak bana iyi geliyordu. Kendi duygularımı bastırmamı. Aslında kendi derdimin hastaların yanında bir hiç olduğunu hatırlatıyordu.

Odama girip sadece telefonumu aldım ve doktorların kaldığı odaya girdim. Nöbet aralarında doktorlar ya da hemşireler burada gelip yatıyordu ve şuan tek isteğim oydu. 48 saatlik bir nöbetten sonra iki tane büyük ameliyata girmiştim. Sadece biraz uyku istiyordum.

___________________________________________

BİTTİ

merhaba! Öncelikle bendeniz mükemmel yazarınız yazar hanım. Hayatımda ilk defa doktor içeren, tıp içeren bir kitap yazıyorum. Asla tıp içeren bilgim yok bu yüzden pek konu edinmeyecek.

Umarım beğenirsiniz, oy ve yorum kullanmayı unutmayın desteğiniz benim için önemli.

 

Bölüm : 16.11.2024 14:02 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...