2. Bölüm Zorluklar

Aralık ayının soğuk rüzgarlarında esen bir yaprak girdi sınıfa. Artık o kadar tedirgindik ki yaprağın hışırtısında bile kafamızı o yöne çevirirdik. Aradan tam altı saat geçmişti.

"Ben acıktım."

"Sus artık! Daha sabah gofret yedin Murat."

"İyide okadarcık şey insanı keser mi?"

"Sanki yiyecek varda biz vermiyoruz o senin çantandaki gofretti."

"Ama...-"

"Sus artık!"

"Tamam be sustum."

"Murat' a kızma o haklı ve bende açım."

Arka sıradan duyduğumuz ses ile başımızı çevirdiğimizde Zehra olduğunu öğrendik. İstemesemde çantamdaki krakeri Zehra'ya uzattım. Kız krakerden biraz yiyince bana geri verdi. Merve' nin yanına gittiğimde yüzünden düşen bin parçaydı ama haklıydı burada gülmek zordu.

"Hocam buradan nasıl çıkacağız?"

"Bilmiyorum şuan sizden farkım yok."

"Telefonların bağlantılarınıda kesmiş oro*pu çocuğu."

"Benim tuvaletim geldi."

Kafamı sesin olduğu tarafa çevirdiğimde Berk olduğunu fark ettim. Mert, Berk' in yanına oturup eline şişe sıkıştırdı.

"Mecbur buna yapıcan. Herkes gözünü kapatsın. İşin bittiğinde şişeyi çöpe at."

Gözümü kapattım ve bekledim. Bir dakika sonra şişeyi çöpe attığını anlayıp gözümü açtım. O sırada yine anons yapıldı hoparlörden.

"Herkese merhaba artık oyunun başladığını söylemeye geldim artık birini elemelisiniz kimi eleyeceksiniz?"

"İşte başlıyoruz."