Gitmek istemeden gittim ben.

Neden bu haldeyiz diye sorarsan cevap veremem. Ama neden düzelemedik dersen inanmak istemediğim bir cevabım var artık.

Hani o ağlaya ağlaya uyuduğum geceler var ya benim. Sürekli gönlümü aldığın ama tekrar tekrar aynı duyguları bana yaşattığın, hissettirdiğin geceler. İşte tam o gecelerde dua ettim ben Allah'a. Her kavgamızda Allah'ım hayırlısı değilse benim karşıma birşey çıkar diyerek uyudum. Ve her barışmamızın arkasından yeni bir küslük geldi. Çok düşündüm hayırlısı değil misin diye. Bi türlü veremedim cevabını. Kızıyorum kendime bu duayı ettiğim için. Allah'ım aramızı düzelt demediğim, bi daha aynı şeyleri yaşamayalım diyerek etmediğim dua için kızıyorum.

En kötüsü de ne biliyor musun? Ben hâlâ hakkımızda hayırlısının bu olduğunu düşünmüyorum. Bi umut var içimde. Sanki yokluğumuzla terbiyeleneceğizde daha bi sıkı bağlanacağız birbirimize.

İşte tam olarak bu düşüncelerim için kızıyorum kendime. Hâlâ inanmak istemeyişime, umuduma kızıyorum. En ağır darbeleri yiyipte akıllanmayışıma kızıyorum. Biliyorum çünkü biliyorum bir tanesine bile gücüm yok artık. Biliyorum çünkü şuan sarsılıyorum, o zaman yıkılacağım. Ve biliyorum o zaman kalacağım yıkık.

Saçma sapan bi haldeyim şuan. Hayır seni sevmiyor artık bitti diyen bir şey var içimde. Birde hayır bir şeylerin zamanı değildi daha güzel bir şekilde gelecek diyen umut var kalbimde. Bi tarafım ağlarken bi tarafım güldürüyor hep halime.

Çarem dua diyorum artık. Yalvarıyorum her gün Allah'a. Baştaki biz olmak için. Hep mutlu olup hayallerimizi gerçekleştirmek için. Dua ederken en çok ne yakıyor içimi biliyor musun? Allahım artık beni görsün demek. Bu cümlenin ağırlığını bilemezsin.

Önceliği olmadığını hissettiğin yerde çırpınmak ne demek bilemezsin. Umudun yok ama durursan yerdesin. Çırpınıyorsun ama hep aynı yerdesin. Gücün yok ama tutunacağın dalın da yabancı artık sana. Konsan fazlalık, konmasan evsizsin. Gitsen kalbin duruyor, kalsan kalbin kırılıyor.

Ben seninle sensizliği seçmiştim biliyor musun? Kalbimin kırılmasını seçtim. O kadar şeye rağmen yine seni seçtim. Düzelmeyeceğini bile bile seçtim. Sen olda bi türlü olur dedim. Ayrı kaldığımızda hissettiklerimden dedim. Ama olmuyormuş o. İnsan kalbinin kırılışlarına sessiz kalamıyormuş. Yaparım sanmıştım. Yapamadım ben. İşte bu yüzden gittim. Gitmek istemeden gittim. Giden ben değildim. Bitti diyen canımın acısıydı, ben değildim. Buna bile kızdım ben o gün. Ben bir çok şeye kızdım da bi tek sana kızamadım bugün.