Sarı taş

Haydi gelin size saçma sapan bi hikayemizden bahsedeyim. Birgün çengelköyde sahilde oturuyoruz. Çocuğum da ısırmayı çok sever. Bende ısırılmayı hiç sevmem. Isırdı kolumdan. Mızmızlandım tabi hemen. Sonra bir kere daha ısırdı . Ama bu sefer canım ne kadar yandı anlatamam. Sinirlendim, kalktım oturduğum yerden. Geldiğimiz yere doğru yürüyorum. Peşimden geldi tabi. Gönlümü almaya çalışıyor. Ama kolumun acısından benim sinirim gitmiyor. O beni sakinleştirmeye çalışırken değişik şekilli kaldırımda yürüyoruz birlikte. Sarı taşa her gelmemizde bomba basma demeye başladı. Bende basıyorum tabi tripliyim o an. Öldün ama ben sana canımı veririm yapıyor. Neyden etkileneceğimi de çok iyi biliyor şapşal çocuğum. Neyse baktı ben onu takmıyorum sarı taşa gelince birden bomba diyip kaldırdı beni. Sonra her sarı taşa gelmemizde belimden kaldırıp geçirmeye başladı beni. Tabi insanlar var ne yapıyorsun diyip duruyorum. Hoşuma da gitmiyor değil yalan söylemeyeyim şimdi. O yolda salak saçma hoplaya zıplaya aldı gönlümü. Yolda ne zaman sarı taş görsem aklıma gelir artık o günüm.