
Minho'nun anlatımıyla:
jisung'un sakinleşmesini bekledim ve sakinleşmesi için nefes alıp vermesini söylüyordum yaparken bende ona eşlik ediyordum
Minho:şimdi daha iyi misin?
Jisung:evet iyiyim teşekkürler
Minho:eğer kendini kötü hissedersen hastaneye gidebiliriz
Jisung:yok ben buna alışığım ama bu şu ana kadar en uzun süren anksiyeteydi
Minho:seni anlıyorum böyle zamanlarda derin nefes alıp baş parmağınla diğer parmaklarına dokun psikiyatir bir akrabamdan öğrendim
Böyle dedikten sonra jisung başını kaldırdı ve şaşırmış bir şekilde baktı şaşkınken çok tatlıydı ya da boşver...ne tatlısı ya? ne diyorum ben?
Jisung:hm? Ben dört yıldır terapiye gidiyorum hiç öyle bir şey duymadım ama denerim
Minho:*iç ses* içine sıçtın minho..
biz sohbet ediyorduk bir anlığına sessiz kaldığımızda jisung bu sessizliği bozdu
Jisung:Minho..biz neredeyiz?
Etrafıma bakındım cidden bulunduğumuz yer hiç te tanıdık gelmiyordu okulun tam önünde bırakan otobüsü kaçırdığımız için okula en yakın yere bırakan otobüse binmiştik ve şoför bizi hiç bilmediğimiz yerde durdurmuştu çünkü jisung'un anksiyetesi tutmuştu bu yüzden inmiştik yani biz kaybolmuştuk...
Jisung:galiba kaybolduk
Minho:tamam ya endişelenmeye gerek yok ben arkadaşlarımı ararım şimdi
Jisung:Ama nasıl açacaklar ki? Şuan muhtemelen dersteler hem açsalar bile gelemezler büyük ihtimalle ehliyetleri yoktur zaten
Minho:hayır benim bir arkadaşımın var hemen aramam lazım çünkü şarjım az yüzde iki falan
Hemen aramalar kısmına girip seungmin'i aradım evet aynı sınıftayıdık ve ehliyeti vardı çünkü o bir sene sınıfta kalmıştı
Minho:alo seungmin nerdesin?
Seungmin:dersteyim noldu?
Minho:şey biz okula giderken kaybolduk ta bizi almaya gelir misin
Seungmin:"biz" derken? Kim var yanında
Minho:jisung
Seungmin:jisung mu nasıl lan
Minho:of orasını sorma işte bizi bir şekilde gel al
Seungmin:kanka ben şuan dersteyim hatta gizli gizli konuşuyorum ve ayrıca nasıl geleyim arabayı nerden bulucam özel şoförün falan mıyım ben senin
Minho:seung şuan hiç taşşak geçmenin sırası değil şarjım az hadi gel
Seungmin:tamam konum at geliyom
Aramayı sonlandırdım ve mesajlara girip seungmin'e konum attım attıktan sonra şarjım hemen bitiverdi tam zamanında konum atmıştım telefonu cebime koydum ve jisung'un yanına oturdum
Jisung:kaybolmak güzel bir şey aslında değil mi?
Minho:yani karşına serseri bir tip çıkmadığı sürece evet güzel
Jisung:evet orası öyle de farklı bir macera oluyor ya bence
Minho:filmlerdeki gibi yani
Biz böyle sohbet etmeye devam ederken yarım saat sonra bir araba geldi içinde de bir adet seungmin vardı önümüzde durdu ve kornaya bastı
Seungmin:hadi atlayın!
Seungmin öyle diyince arabaya doğru yürüdük ben ön koltuğa yani seung'un yanına jisung ise arkaya oturdu öylece okula gidiyorduk
Minho:arabayı nasıl buldun?
Seungmin:buldum işte bir yerden
Minho:böyle diyeceğini biliyordum aslında
Seungmin:niye sordun o zaman?
Minho:öylesine
Seungmin:neyse nasıl kayboldunuz siz
Minho:jis-
tam cümleme devam edecekken jisung arkadan beni Hafifçe dürttü ve kaşlarını "hayır" anlamında kaldırdı bende cümlemi değiştirdim
Minho:yanlış otobüse bindik
Seungmin:hee yürüyerek te gelebilirdiniz aslında o kadar da uzak değil
Minho:ben buraya ilk defa geliyorum
Öyle böyle derken okula vardık üçümüzde arabadan çıktık ve okulun içinde girdik biz gelene kadar çoktan teneffüs olmuştu jisung kendi sınıfına bende kendi sınıfıma gittim bizimkiler hemen merakla soru soruyordu
DEVAM EDECEK...
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |

| 15.1k Okunma |
1.75k Oy |
0 Takip |
45 Bölümlü Kitap |