İlk ama bilinmeyen bir kurşun

*Minho'nun anlatımıyla

Eve doğru yürürken başka bir karaoke yapılan bir oda vardı oraya bir uğrayayım dedim ve içeri girdim şarkı söylemeyecektim sadece öylesine dolaşacaktım çünki orası yeni açılmıştı

İçeri girdiğimde insanların sesleri hiç ilgimi çekmedi taa ki birinin sesini duyana kadar benim kadar iyi olmasa da diğer insanlar dan iyidi sesin ritmi,nakaratı her şeyi çok iyidi ben normalde kimsenin sesini kolay kolay beğenmem ama bu ses ilgimi çekmişti ve o kişi "anohter love" şarkısını söylüyordu

​​​​​​

(Not:Bu arada kafanız karışmasın şarkıyı söyleyen jisung ama Minho söyleyenin jisung olduğunu bilmiyo)

Tam o sırada sesi dinlerken hyunjin aradı bu saatte aradıysa kesin önemli bir şey olmuştur dışarı çıktım telefonu açtım ve kulağıma götürdüm

Minho:alo hyun noldu bir şey mu oldu

Hyunjin:aga çok acil çabuk gel

Minho:niye olm noldu

Hyunjin:aga sorgulama işte sen bi gel gelince görürsün

Minho:tamam geliyorum nerdesin sen

Hyunjin:evdeyim

Minho:tamam geliyorum bekle

Hyunjin:çabuk ol

Telefonu kapadım ve hızlı adımlarla eve doğru yürüdüm ev olduğum yerden biraz uzaktı yürüme ile yirmi dakika falandı ama ben yine de o yolu yürüdüm ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu umarım troll bir şey değildir

O uzun yolu yürüdükten sonra sonunda eve vardım ve karşı binaya yani hyunjin'nin oturduğu yere geldim asansörü çağırdım biraz bekledikten sonra asansöre bindim hyunjin 14.katta oturuyordu asansörle o katı çıkmak bile ölüm geliyor insana ben sabırsız biriyimdir. sanki ikinci dünya savaşı için o kadar kat çıkıyorduk bu binalar ne böyle ya pardon da evlerin amına koymuşlar yani insan asansörle bile çıkmaya üşenir hele de asansöre fobisi olanlara geçmiş olsun

Asansörden indikten sonra hyunjin'in oturduğu kapıya doğru yaklaştım ve kapıyı çaldım kısa bir süre sonra hyunjin kapıyı açtı

DEVAM EDECEK...

​​​​​​