Sürekli tesadüf

*Jisung'un anlatımıyla

Şarkı söylemeyi bitirdikten sonra odadan çıktım ve çıkış kapısına doğru ilerledim kafam biraz dargındı hep yarışmayı kafaya takıyordum bu arada size söylemeyi unuttum benim anksiyetem var ve bunu yenmek zor oluyor sahneye çıkabilir miyim bilemiyorum eski okulumda birinci oldum ama o zaman da anksiyetem tutmuştu ve bunu zor yenmiştim umarım aynı şey tekrar olmaz

Çıkış kapısından çıktıktan sonra dışarda ilerlerken biri omuzuma çarptı ama sanki bilerek çarpmış gibi olmuştu

Jisung:napıyosun be önüne baksana!

Kafamı geriye doğru çevirdiğimde Minho olduğunu gördüm o tam bir egolu ergenin tekiydi

Mİnho:sus lan çekil önümden

Minho arkasına dönüp hızlı adımlarla gitti her zamanki gibi ego tavan yapıyordu içimden içimden o herife sövdüm

Jisung:salak herif

Hızlı adımlarla eve doğru yürüdüm o herifle her gün karşılaşmak zorunda mıydım? Hayır yani okulda gördüğüm yetmiyormuş gibi bide okul dışında da görüyordum benim suçum günahım neydi de onu her yerde görüyordum?

Neyse fazla kavga da etmedik zaten benim babam olacak o şahıs yüzünden eve gidesim de hiç yoktu bilmiyorum belki içmeye gitmiş de olabilir ama umarım ki içmeye gitmiştir yoksa yine o kavgaları bağırmaları çekecek halde değildim ve bu yüzden evden gitmesini istiyordum

Eve geldiğimde babamın olmamasını umarak anahtarla kapıyı açtım ve içeriye girdim gözlerimi kapattım ve derin bir nefes verdim yavaş yavaş ilerliyorum içeriye vardığımda gözlerimi açtığımda etrafta gözlerimi babamı aradım bulamayınca rahatladım

DEVAM EDECEK...