Yorgunluktan dizlerimin bağı çözülmek üzereydi. Kolumdaki saate bakmak için bileğimi çevirdim. Saatin çok geç olduğunu görmemin ardından adımlarımı eve doğru hızlandırdım. Hızlı ve büyük adımlarım ile ilerlediğim, zifiri karanlık sokağın köşesini dönecekken arkamdaki adım sesiyle irkildim. Arkama bakmadan aynı hızda ilerlemeye devam ederken telefonumu cebimden çıkarıp arama kısmına girdim. "kaçamayacaksın." sesin ardından kolumu güçlü bir elin çekmesiyle, park halindeki iki arabanın arasına sürüklendim. çığlığımın yarısı bile duyulmadan ağzıma kapatılan mendille sersemlemeye başladım...