2. Bölüm
İlk oyunumuzu oynamak için aşağıya indik . Bizle birlikte yabancıdan bizimledir ilk oyunumuzu açıklamak üzere karşımıza geçti.
Sevgili öğrenciler ilk oyununuzu zor tutmayacağım gördüğünüz üzere bu barfikslerin üzerine çıkacaksınız eli ilk kayan ve ilk bırakan kişi elenecek . KADINlar ve erkekler kendi aralarında yarışacak . Önce kadınlar diyerek onları barfiksin önüne alalım .
Hepimiz sıraya geçtiğimizde benim sağımda Bengü vardı solumda ise Gece .
Yabancı; Düdüğü çalmamla beraber başlayacaksınız.
Düdük sesiyle birlikte barfikse çıktım . Bu konuda kendime güveniyordum ve kendi hemcinslerim oynayacağım için daha da rahatım. Yaklaşık iki dakika sonra çalan bir düdüğün sesi ve ardından bir saniye bile geçmeden silah sesini duymuştum . Sağıma baktım ve Bengü olduğu için içim rahat etti. Ellerimi serbest bırakıp aşağı indiğimde ise yerde kanlar içinde yatan Eflal 'i gördüm midem daha fazla bu görüntüyü kaldıramayacaktı . Ve Eflal 'in erkek arkadaşı olan Ilgaz bağırıyordu, ağlıyordu ve hiçbirimiz beklemediğiniz düşündüğüm bir hareket yaptı hızlıca davranıp yabancının belinden silahı aldı ve kendi kafasına döndürdü . Karan ve Barlas yavaşça Ilgaz 'a doğru hareket ettiler ama yetişimeden Ilgaz kendi kafasına sıktı. Sanki bedeninin yere düşüşünü ağır çekimde izledim. Yabancı sanki hiç birşey olmamış gibi evet artık beylere geçme vakti geldi . Aynı şekilde erkeklerde bizim gibi sıraya geçmişlerdi ve düdüğün çalması ile birlikte oyuna başladılar . Oyunun biraz daha fazla süreceğini düşünüyordum.
Erkeklerin oyuna başalamasının üzerine yaklaşık üç dakika geçmişti ve hiçbirinde bir değişiklik yoktu.
Dördüncü dakikaya geçicek kendi bir hareketlenme fark ettim.
Başımı o tarafa doğru yönel tipinde ellerini serbest bırakan bir kişi vardı. O kişi Karan' dı yönetici silahını doğrultup tetiğe basması ile birlikte Karan yere yığıldı . Karan'ı uzun zamandır tanıyordum annelerimiz arkadaştı. Yönetici tek sıra halinde bizi sınıfa soktu .
Sınıfa girdiğimde ilk olarak çantamdan kırmızı tükenmez kalem alıp yapıştırdığım kağıda gittim ve ölenlerin yanına öldü yazdım.
Açıkçası hayatımın çoğu zamanı bir atraksiyon olsun istemişimdir ama hayal ettiğim böyle bir şey değildi. Sınıfın çoğu derin bir sessizliğe bürünmüştü.
Barlas'ta benim sesizliğimi anlamış olacak ki nasıl olduğunu sordu.
Ben iyiyim ama bu oyundan kurtulmanın yolunu bulmamız gerektiğini düşünüyorum.
Bende aynı şekilde daha fazla kayıp vermeyi bıramamız lazım.derin bir iç çekerek konuşmaya devam etti.
Peki sadece okula bizim sınıfımız geldiyse ailelerimizin bundan haberi olmalıydı değil mi?.
Keşke bende bilsem bizi bu oyunun içine atacak kadar bizden nefret ettiklerini düşünmüyorum. Derin bir iç çektim.
O sırada ortamdaki havayı Bengü ve Yiğit'de fark etti.
Yanımıza geldiler benim sıramla Barlas'ın sırasını birleştirdik ve okulun krokisini çizmeye karara verdik sınıfa girerken fark ettiğin şeylerden biride her katta bekçiler vardı bunda kaçma olasılığımızı düşürüyordu.
Hızlıca okulunun krokisini çizdikten sonra ufak bir dinlenmeye başladık.
Çocuklar seni yönetici mi sanıyor.
Evet efendim beni yönetici sanıyorlar ve ilk oyunları kolay olduğu için hep böyle olacağını sanıyorlar.
Tamam gidebilirsin bugün fazla ölüm görmüştüm kendi yerine gelebilecek çocuğu bulacaktım onun aklını karıştıracak ve ailesinden uzaklaştırıcam.
Masadaki şarapı alıp bardağım koydum sigaramdan yakıp gelecek oyunları kurmaya başladım.
Dünden sonra cidden mentalim hiç birşeyi kaldıramayacaktı dün ki gibi bugünde sabah erken kalkmıştım ve evet Barlas'ta kalkmıştı hiç birşeyi rağmen gülümsemesini hiç eksik etmiyordu pozitif enerjisine hayrandım. Günaydın dedi her zamanki gülümsemesi ile. Bugünkü oyun ne olacak ben bunları düşünürken kapı bir anda açıldı bir elma,ekmek ve süt verdiler verdiler demek biraz nazik kaldı sanki köpeğin önüne ekmek atar gibi verdiler.
Bizi dışarı çıkarmak için gelen bir görevli olmadı bizde haliyle dışarı çıkmadık. Ve içeriye üç kişi girdi. Birinin elinde fanus , fanusun içinde kağıtlar vardı.
Evet , sevgili öğrenciler bugünkü oyunumuz fanusun içinde isimlerinizi yazılı olduğu birkaç kağıt var bu kağıtlardan birini seçeceğiz seçtiğimiz kişi yanımıza gelecek ve üç kağıt çekecek kağıtlardan çıkan üç isimden birini seçecek ve o kişi elenecek.
bize ne yapacağımızı söyledikten sonra elini vakit kaybetmeden fanusun içine daldırdı. İlk çıkan isim Didem senden buraya gelmeni rica ediyoruz . Didem sanki eline dokunulmazlık geçmiş gibi sırıtarak yöneticinin yanına geçti . Elini fanusun içine daldırdı ve çıkan ilk isim Ayça oldu Ayça oyundan sonra cidden çok yorgun ve bitik görünüyordu . İkinci işime Begüm'dü son isimse Tuna'ydı Didem uzun süre düşündü . Ayça arkadaşlarının ölümünden sonra hayattan bıkmış görünüyordu ve Didem'e dönüp beni seç beni seçki yaşamak isteyen hayatına devam etsin ben istemiyorum . Didem biraz duraksadı onu pek fazla sevmesemde içinde biraz merhamet ve empati duygusu oluştuğunu hissediyorum . Didem yaşamak isteyen kişinin yaşamasını istiyordu biraz bekledikten sonra A-Ayça'yı seçiyorum . Yönetici hiç beklemeden belindeki silahın ettiğini çekti ve Ayça'nın yere düşen silüeti gözlerimin önünden kayıp gitti .Tuna ve Begüm ilk başta rahatlamış hissetselerde sonrasında içlerini bir gerginlik kapladı .
Görevliler Ayça'nın cansız bedenini götüreli yaklaşık on dakika oldu ilk başlarda yaşanan olaylara tepkisiz kalsamda artık içimde fırtınalar kopuyordu ve kalbimin derinlerinde hissettiğim başka bir duygu daha vardı anlamadığım bir tarafım kıpıpır kıpırdı bir tarafımda fırtınalar kopuyordu. Barlas'ın sesi ile düşüncelerim bölündü bu işe son vermemiz gerektiğini düşünüyorum. Düşüncene bende katılıyorum her gün sınıfımızdan birileri ölüyor ve biz hiç birşey yapmayarak sanki sessizce sıramızı bekliyoruz .
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
