5. BÖLÜM

5. Bölüm

"Baş Şef"

Ada Ekin

Egemen bu halime gülmüştü tam ne gülüyorsun diye sorucakken kapı çalmıştı.

Egemen hızlı bir şekilde gidip kapıyı açmıştı. Gördüğüm kadarıyla 3 kişi gelmişti biri kız diğer ikisi erkekti. Hepsi içeri geçtikten sonra hep beraber salona geçdik. Egemen bizi tanıştıracaktı, esmer, uzun boylu bir çocuğu gösterip" Bu Eren." Eren elini uzatmıştı bende hemen karşılık verdim. Sonra Egemen Eren'in yanındaki küçük,kısa,tatlı kızı gösterip "Bu Simge, Eren'in sevgilisi." Simge de elini uzatmıştı, ben de hemen karşılık verdim. Son olarak Egemen diğerlerine göre daha uzun boylu, hemde baya uzun, itiraf ediyorum çekici bir yüzü olan çocuğu göstererek " Bu da Kaan." Kaan da hemen elini uzatmıştı, ben de karşılık vermek için elimi uzatmıştım. Bir dakika, bir dakika! Benim gördüğüm gerçek miydi? Ben Kaan ile el sıkıştığımda niye Egemen'in yüz ifadesi birden değişti? Ne olmuştu ki, beni mi kıskanmıştı? Yüzümde bir gülümseme oluşmasına engel olamamıştım. "Tanışma merasimi bittiğine göre artık yemeğe geçelim. Yemekler soğumasın." sesi sert bir şekilde çıkmıştı, Egemen'e noluyordu? Bu olaylar olmadan önce melek gibiydi. Düşüncelerimi Eren'in alaycı sesi bölmüştü

"Ooo kaptan sen yemek yapmayı öğrendin mi ya? Bak zehirlenmeyelim ha!" bunu duyunca Egemen'in yüzünde bir sırıtış olmuştu " Niye oğlum? Kaptanınız size ne güzel yemekler yaptı daha önce, hiç değerimi bilmiyorsunuz!" herkes gülmüştü.

"Ada, doğru sen bilmiyorsun." demişti Simge, olayı çok merak etmiştim tam olayı soracakken Egemen'in gür sesiyle irkildim "Sakın,sakın söylemeyin!", " Ya söylesinler nolur? Egemen, lütfen söylesinler!" demiştim biraz heyecanlı, biraz meraklı bir tavırla. Egemen derin bir nefes verdi " Tamam. Ben söylüyorum, ben bir kere bu lanet takıma yemek yapmıştım sonra zehirlendiler." dedi büyük bir keyifle. Herkes gülmüştü bende onlara katılmıştım.

                                     🏀

Yemeklerimizi yemiştik, şuan masada oturmuş sohbet ediyorduk. Telefonum çalmasıyla irkildim. Telefonumu hemen elime alıp "İzninizle." diyip hemen mutfağa geçtim.

Şuan aşırı mutluydum çünkü geçen yaptığımız organizasyon da hiçbir hatam olmadığı için baş şef olarak seçilmiştim. Salona geri döndüm, salona girer girmez herkes bana dönmüştü. Yüzümde büyük bir gülümseme vardı. "Noldu? Tabi özel değilse." Egemen'e döndüğümde yüzünde büyük bir merak olduğunu gördüm. Eğer biraz daha böyle bakmaya devam ederse özel olsa bile her şeyi anlatırdım. " Yok, özel değil. Başarılarımdan dolayı mutfakta artık baş şef olacağım." demiştim büyük bir mutlulukla. Herkes sevinmişti fakat Egemen en çok sevinmiş gibi duruyordu. Hatta benden daha çok mutlu olmuş bile olabilir. Egemen hemen mutfağa gidip elinde bir şişe şarap ile geri dönmüştü " O zaman kutlayalım." hemen gülümsemiştim. Egemen ile göz göze gelmiştim, bu sefer ben gözlerimi kaçırmıştım.

                                    🏀

Egemen Akay

2 saat geçmişti. 2 saattir içiyorduk fakat Ada biraz fazla kaçırmıştı çünkü şuan baya sarhoş olmuştu. Diğerleri gitmişti. Ada bende kalmıştı onu hemen salondaki koltuğa yatırıp masayı toplamaya başladım. Onları topladıktan sonra mutfağı da toparladım, bugün çok yorucu geçmişti. Sonra salona gelip Ada'yı kucağıma aldım ve kendi odama getirdim. Onu yatağa yatırıp üstünü örttüm. Sonra kendime dolaptan yastık, örtü aldım. Tam odadan çıkıyordum ki Ada'nın mırıldanışlarını duydum, hemen yatağa yaklaşıp ne dediğini duymaya çalıştım "Baba... Ben geldim." bunu duyunca bir kötü olmuştum demek rüyasında babasını görmüştü. Sonra odadan çıktım ve salona uyumaya gittim.