Son Cümle Yazıldığında

Bölüm 12

Sam defteri kapattı.

Elyra karşısında sessizce bekliyordu.

Sanki ne söyleyeceğini o da bilmiyordu.

Bir yandan her şey yeniden başlıyor gibiydi…

Bir yandan ise sanki çoktan bitmişti.

Sam derin bir nefes aldı.

“Bu gece bir rüya gördüm.”

“Söyle,” dedi Elyra.

“Bir kadın vardı… yüzünü göremedim.

Ama gülümsemesi bir hikâye gibi…

Öyle tanıdıktı ki, sanki kelimelerin arkasında yaşıyordu.

Uyandığımda defterimde sadece bir cümle vardı.”

Elyra’nın sesi titredi:

“Ne yazıyordu?”

Sam defteri açtı.

Ve sayfayı çevirdi.

Sayfada şu yazıyordu:

“Bazen birini unutmazsın… sadece başka bir sayfaya taşırsın.”

Elyra gözyaşlarını tutamadı.

O an kitap parladı.

Kütüphanenin içinde zaman çatırdamaya başladı.

Raflar sarsıldı.

Ve kitap, Elyra’nın elinden havalanıp, yere düştü.

Sayfaları kendi kendine çevrilmeye başladı.

Son sayfa…

Artık boş değildi.

Orada şu yazılıydı:

“Eğer hatırlamak bir seçimse, ben seni yeniden seçiyorum.”

Sam kitapta yazanı okuduğunda…

Gözleri doldu.

Ve Elyra’ya döndü.

Elini onun yanaklarına koydu.

“Ben seni biliyorum.

İlk harflerimde vardın.

Unuttuğum her şeyde, senin izi kalmış.

Benim zamanım sensin.”

O an zaman durdu.

Sadece yağmurun sesi kaldı.

Kitap kapanmadı bu kez…

Sayfaları boş değildi.

Elyra silinmedi.

Çünkü Sam onu kendi cümlesiyle hatırladı.