
Bölüm 14
Sabahın ilk ışıkları kütüphane penceresinden süzülüyordu.
Sam ve Elyra, artık sadece zamanın değil, kendi hayatlarının da yazarlarıydı.
Elyra, gülümseyerek Sam’in elini tuttu.
“Şimdi ne olacak?”
Sam biraz sakince, biraz şakayla karışık yanıt verdi:
“Bence önce biraz kahve… Sonra da birlikte yazmaya devam edeceğiz.”
Elyra gözlerini kocaman açtı:
“Yani… hala yazıyorsun demek ki?”
Sam, hafifçe omuz silkti:
"Bazen kelimeler akar. Özellikle yanında biri varsa.”
İkisi birlikte güldü.
Sam sonra hafifçe eğildi ve fısıldadı:
“Üstelik bu sefer kalem elimde, sen de ilhamım oldun.”
Elyra hafifçe yanağına dokundu:
“O zaman hadi, yeni sayfayı beraber yazalım.”
Ve kitap, kütüphanede değil, onların ellerinde açıldı.
Burası artık sadece bir mekân değil, hayallerin ve kahkahaların birleştiği bir yoldu.
“Çünkü bazen aşk, zamanın ötesinde başlar —
Ve en güzel hikâyeler, birlikte yazılır.”
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |