Bilinmeyen bir numaradan mesaj gelmesiyle başlar

Sarışın seven bir mafya peki esmer bir kıza aşık olursa

0538...: Selam güzelim. 0538...: Artık uyanma vakti, ders başlayacak. 0538...: Aaa ayıp ama. İnsan bi mesajıma bakar dimi Ayla`cığım. ...

Mafya kurgusu... Siz: İyi akşamlar Hüseyin abi, yan binadan aldım numaranı ibanı yollarsan eğer benim borcu ödeyeyim. 53*: Sen kimsin? Siz: Abi unuttun mu? Borcum vardı sana, Ezgi ben. 53*: Yanlış numara bir daha yazma ve engelle! Siz: Ya abi he he tamam anladım da ben borçlu kalmayı sevmem. 53*: Ben Hüseyin DEĞİLİM! Siz: Abi uzatma yolla ibanı. 53*** bir fotoğraf yolladı... 53*: Tanışalım mı? Ben ünlü lider mafya Karan Alparslan., 53** engellendi...

Babası tarafından şidet gören bir kız motorcu ve mafya birine kan verirse ne olur

Açıklama yok size kalmış

Bir anda boğazımdaki düğüm daha da sıkılaştı, gözyaşlarımı bastıramıyordum artık. Ne olduğunu anlamadan, tutmaya çalıştığım her şey çözülüverdi, gözyaşlarım akmaya başladı. Özal bunu fark ettiğinde kaşlarını çatarak hafifçe güldü. "O kadar sinirlisin ki ağlıyorsun," dedi alaycı bir sesle. "Cevap ver, Nehir. Başka biri olduğunu düşündüğün için mi üzgünsün?" Yüzümü kavradı. Elinin sıcaklığı buz gibi tenimi yakıyordu. Baş parmağı gözümün hemen altını okşadı. Yaşın bıraktığı ize dokunduğunda içimdeki tüm kırgınlıklar, öfke ve acı daha da derinleşmişti. Sonunda, belki de biraz yumuşamış gibi gözüküyordu; tutuşunu gevşetti ama yüzümden ellerini çekmedi. "Bu yüzden kaçtın demek."

Okulda arkadaş olan Tuğfan ve Duru 2 günlük düzenlen kampta yakınlaşmasını anlatıyor...

Ona tanışalım artık dediğimde.Bana yakında diye cevap vermişti.Bu cevap beni heyecanlandırmış,birçok düşüncemide yerine oturmuştu.Demekki beni öğrenicek kadar yakındı.Bu düşünceler beni daha çok meraklandırıyor ve o olmasını umut ettiriyordu ama aklımdaki bir diğer soruda ya o değilseydi.O değilse kendimi boşuna ümitlendirmiş olacaktım.İçten içe o olmasını istiyordum.Aslında kendimi pek ümitlendirmek istememiştim ama bi kere yapışmıştı bu duygu yakama. Şuan hızlıca balo binasının dışına arka bahçeye doğru yürüyordum.Mesajda buraya gelmem gerektiğini ve artık tanışmamızın zamanı geldiğini yazmıştı.Bunları düşünürken artık arkabahçeye varmıştım ama kimse yoktu.Sabırsızdım onun bana seslenmesini ,sesini duyurmasını beklemeden .Ben ona seslendim. -KİMSE VARMI? Cevap gelmedi.Bende tekrar seslendim. -BURDAMISIN? O sırada iki ayrı tanıdık ses duydu kulaklarım -BURDAYIM -SONUNDA BURADASIN ❄🤍❄🤍

Bir anda kolumdan tutulup sandalyemden kaldırılmanın verdiği sinirle adamın suratına bi yumruk geçirdim. Adam silahıyla havaya ateş açtığında kafede ki insanlar çığlık çığlığa kaçarken arkalardan biri silahını bana doğrultup "Bir hamle daha yapayım deme" Evet yine kaçırılmak üzereydim ve bu sefer beni kurtaracak biri yok diye düşünüyodum. 𝕂𝕚𝕥𝕒𝕓ı 𝕤𝕖𝕧𝕖𝕔𝕖𝕘𝕚𝕟𝕚𝕫𝕕𝕖𝕟 %𝟙𝟘𝟘𝟘𝟘 𝕖𝕞𝕚𝕟𝕚𝕞 𝕓𝕚𝕣 𝕜𝕚𝕥𝕒𝕡 𝕚𝕝𝕜 𝕓𝕠𝕝𝕦𝕞𝕖 𝕘𝕠𝕣𝕖 𝕪𝕒𝕣𝕘ı𝕝𝕒𝕞𝕒𝕪𝕚𝕟 𝕔𝕦𝕟𝕜𝕦 𝕤𝕖𝕧𝕖𝕔𝕖𝕜𝕤ı𝕟ı𝕫. 🎀💖𝕔̧